Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1980, η Πολεμική Αεροπορία των ΗΠΑ λειτούργησε μια άκρως απόρρητη Μοίρα, την 4477th Test and Evaluation Squadron (4477 TES). Η Μοίρα 4477, η οποία λειτουργούσε έξω από το απομονωμένο αεροδρόμιο Tonopah Test Range στη Νεβάδα, είχε έναν απλό σκοπό: να εκπαιδεύσει Αμερικανούς πιλότους να χειρίζονται εχθρικά αεροσκάφη, συγκεκριμένα σοβιετικά MiG . Με το παρατσούκλι «Red Eagles», η Μοίρα έδωσε οδηγίες στους πιλότους της USAF, του Αμερικανικού Ναυτικού και του Σώματος Πεζοναυτών των ΗΠΑ στις τακτικές μάχης που ήταν απαραίτητες για να νικήσουν τα σοβιετικά αεροσκάφη.
Red Eagles in the Skies
Το Red Eagles λειτούργησε ως εργαλείο του Προγράμματος Τεχνολογίας ξένων αεροσκαφών της κυβέρνησης των ΗΠΑ. Και ενώ η ύπαρξη των Red Eagles έχει αποχαρακτηριστεί, η αξιολόγηση της τεχνολογίας ξένων αεροσκαφών πιθανότατα συνεχίζεται μέχρι σήμερα. Εκτός από την αξιολόγηση της ξένης τεχνολογίας, η μοίρα του Red Eagle πιστώνεται με την αναζωογόνηση της τέχνης των αερομαχιών και την έμπνευση για την ίδρυση του προγράμματος Red Flag της Πολεμικής Αεροπορίας και του προγράμματος εκπαιδευτών Strike Fighter Tactics του Ναυτικού (Πρόγραμμα SFTI), που συνήθως αναφέρεται ως Σχολείο TOPGUN και τα δύο είναι ακόμα ενεργά σήμερα.
Η λειτουργία μιας μοίρας εχθρικών αεροσκαφών απαιτούσε, φυσικά, την απόκτηση εχθρικών αεροσκαφών όχι πάντα εύκολη υπόθεση. Το Ισραήλ δάνεισε στους Red Eagles, τα πρώτα του σοβιετικά αεροσκάφη δύο MiG-17F και ένα MiG-21, που είχαν συλληφθεί από τις συριακές και ιρακινές δυνάμεις. Η USAF ήρθε σε μια ντουζίνα ή κάτι παραπάνω MiG μέσω της Ινδονησίας. Οι Ινδονήσιοι είχαν λάβει μια ποικιλία MiG από την Κορέα, το Πακιστάν και την Καμπότζη. Οι Αμερικανοί, που χρειάζονταν μια Μοίρα επιτιθέμενων αεροσκαφών MiG, πρόσφεραν στους Ινδονήσιους ως αντάλλαγμα το νέο, κομψό Northrop F-5 Tiger II. Η Ινδονησία δέχτηκε.
Οι ΗΠΑ ήταν επιμελείς στην αναζήτησή τους για MiG. Μερικά MiG διασώθηκαν από ναυπηγεία σκραπ, άλλα ξεθάφτηκαν από τα απομακρυσμένα σημεία συντριβής τους. Κάποια βρέθηκαν παρατημένα σε αποθήκες. Η CIA βοήθησε σε αυτό. Στα τέλη της δεκαετίας του '70, καθώς οι Σοβιετικοί αποκάλυψαν τα ενημερωμένα MiG, όπως τα μοντέλα 21 και 23, οι ΗΠΑ λάτρεψαν την Αίγυπτο και τη Σομαλία ως πιθανούς προμηθευτές.
Καθώς οι σχέσεις Αιγύπτου-Σοβιετικής Ένωσης επιδεινώθηκαν τη δεκαετία του '70, η Αίγυπτος έψαχνε προς τα δυτικά για υποστήριξη, βρίσκοντάς την στην Αμερική. Σύμφωνα με τους ισχυρισμούς, ο Αιγύπτιος Πρόεδρος Ανουάρ Σαντάτ, πούλησε μια ντουζίνα MiG-23 στις ΗΠΑ με αντάλλαγμα τρεις ντουζίνες F-4 Phantom. Οι ΗΠΑ θα αποκτούσαν επίσης, διάφορα MiG από την Ανατολική Γερμανία. Και το 1987, η USAF αγόρασε μια ντουζίνα ολοκαίνουργια Shenyang F-7B , τα οποία ήταν η έκδοση του MiG-21 που κατασκευάστηκε με άδεια της Κίνας .
Για να πιλοτάρουν το αεροσκάφος MiG που αποκτήθηκε με κόπο, επιλέχθηκαν έμπειροι πιλότοι. Συνήθως, η USAF επέλεξε αποφοίτους της Σχολής Δοκιμαστικών Πιλότων της Πολεμικής Αεροπορίας στο Edwards AFB ή αποφοίτους της Σχολής Ναυτικών Δοκιμών Πιλότων στο NAS Patuxent River. Επιλέχθηκαν επίσης, εκπαιδευτές TOPGUN. Σε γενικές γραμμές, οι πιλότοι της 4477 Μοίρας ήταν οι καλύτεροι, κάτι που είναι λογικό δεδομένων των περίτεχνων μέτρων που ελήφθησαν για την προμήθεια του αεροσκάφους της μοίρας.
Η διατήρηση του στόλου των MiG των Red Eagles ήταν μια τεράστια πρόκληση. Η διατήρηση της αξιοπλοΐας των MiG – καθώς δεν είναι γνωστά για την αντοχή τους – μπορεί να είναι δύσκολη υπό οποιεσδήποτε συνθήκες. Η διατήρηση της αξιοπλοΐας των MiG που είχαν διασωθεί από ναυπηγεία σκραπ ή από τοποθεσίες συντριβής, απαιτούσε ταλέντο και σκληρότητα. Οι συντηρητές δεν είχαν εγχειρίδια οδηγιών και τεχνικά στοιχεία. Και φυσικά, ανταλλακτικά δεν ήταν άμεσα διαθέσιμα. Όταν ένα ανταλλακτικό έσπασε, η 4477 Μοίρα βασίστηκε στη CIA, ή έναν κατασκευαστή των ΗΠΑ, για να βρει ή να δημιουργήσει έναν αντικαταστάτη.
Δεδομένης της αξίας και της ευπάθειας του αεροσκάφους, ελήφθησαν ειδικές προφυλάξεις για τη διατήρηση των άκρως απόρρητων σοβιετικών αεριωθούμενων αεροσκαφών, δεν πετούσαν ποτέ τη νύχτα, δεν πέταξαν ποτέ σε κακές καιρικές συνθήκες.
Όταν τελείωσε ο Ψυχρός Πόλεμος , το κόστος συντήρησης και λειτουργίας μιας ολόκληρης μοίρας MiG άρχισε να φαίνεται αδικαιολόγητο. Το Red Eagles έκλεισε το 1988, πριν διαλυθεί επίσημα το 1990. Το τι συνέβη με όλα τα MiG της 4477 Μοίρας, δεν είναι απολύτως σαφές. Κάποια δωρίστηκαν σε μουσεία, αλλά η μοίρα άλλων εξακολουθεί να είναι ταξινομημένη. Φήμες λένε ότι, μερικά θάφτηκαν στην έρημο της Νεβάδα.
