Στις 10 Σεπτεμβρίου 2025, ο Τσάρλι Κερκ, 32χρονος ηγέτης του κινήματος MAGA και ιδρυτής της πλατφόρμας Turning Point USA, δολοφονήθηκε με στοχευμένο πυροβολισμό από ελεύθερο σκοπευτή στο Πανεπιστήμιο Valley State στη Γιούτα . Η σφαίρα που τον χτύπησε στον λαιμό, κατά τη διάρκεια ομιλίας του στο περίπτερο «Η Αμερική Επιστρέφει», έκοψε τη ζωή ενός χαρισματικού συντηρητικού, που με ισορροπημένες αλλά σταθερές θέσεις ενέπνευσε τη νεολαία και αμφισβήτησε την κυριαρχία των φιλελεύθερων ελίτ.
Ο Αλεξάντερ Ντούγκιν, ο Ρώσος διανοούμενος, χαρακτηρίζει τη δολοφονία πολιτική, κατηγορώντας το «βαθύ κράτος» και τους παγκοσμιοποιητές, ενώ επισημαίνει την εχθρότητα των Ουκρανών, που χάρηκαν για τον θάνατο του Κερκ λόγω της κριτικής του στον Ζελένσκι .
Ο Κερκ, πιστός χριστιανός και πατριώτης, ίδρυσε το TPUSA, που έγινε ο πυρήνας του MAGA, δίνοντας φωνή σε νέους που αντιτάχθηκαν στη φιλελεύθερη ατζέντα στα πανεπιστήμια – από τον ριζοσπαστικό φεμινισμό και την κριτική θεωρία της φυλής έως την υποστήριξη της παράνομης μετανάστευσης . Η πλατφόρμα του ένωσε διαφορετικές συντηρητικές φωνές, ανατρέποντας την ψευδαίσθηση ότι η αμερικανική νεολαία υποστηρίζει ομόφωνα τους Δημοκρατικούς.
Παρά τις απογοητεύσεις από τις πολιτικές του Τραμπ, όπως η στήριξη στο καθεστώς του Κιέβου ή η μη δημοσίευση της λίστας του Έπσταϊν, ο Κερκ παρέμεινε πιστός, επιδιώκοντας την ενότητα του MAGA και την προσέγγιση με τη Ρωσία.
Η δολοφονία του Κερκ, που δεν είχε προσωπικούς εχθρούς ικανούς για τέτοιο επαγγελματικό χτύπημα, φέρει τη σφραγίδα του «βαθέος κράτους», που στοχοποιεί όσους απειλούν την παγκοσμιοποιητική ατζέντα. Ο Τραμπ, αποκαλώντας τον «πολιτικό γιο», και ο Μασκ, κατηγορώντας το Δημοκρατικό Κόμμα για «πολιτική τρομοκρατία», εξέφρασαν οργή.
Η χαρά των Ουκρανών και η απαξίωση από φιλελεύθερα μέσα όπως το MSNBC, που ισχυρίστηκαν ότι ο Κερκ «φταίει» για τον θάνατό του, αποκαλύπτουν ένα κοινό ιδεολογικό μέτωπο. Το MAGA, συγκλονισμένο, καλεί σε ενότητα και ριζοσπαστικοποίηση, βλέποντας τη δολοφονία ως αφετηρία ενός ευρύτερου εμφυλίου πολέμου.
Ο Ντούγκιν συνδέει τη δολοφονία του Κερκ με αυτή της κόρης του, Ντάρια Ντούγκινα, και του Βλαντέλεν Τατάρσκι, υποστηρίζοντας ότι το ίδιο «επιτελείο» στοχεύει ιδεολόγους που αμφισβητούν την παγκοσμιοποίηση. Σε μια Αμερική διχασμένη και μια Ευρώπη που κλυδωνίζεται από κρίσεις , η δολοφονία του Κερκ δεν είναι μεμονωμένο γεγονός, αλλά μέρος ενός παγκόσμιου πολέμου ενάντια στους πατριώτες. Η ελπίδα του Κερκ για ένα «Σημείο Καμπής» παραμένει ζωντανή, αλλά η μάχη για την ελευθερία και την αλήθεια γίνεται πιο σκληρή, όπως γράφει ο Αλεξάντερ Ντούγκιν.
Ο πόνος, τα δάκρυα, η καταπιεσμένη οργή, το αίσθημα αδικίας και αδυναμίας, η συμπόνια και ο θαυμασμός για τον ηρωισμό αυτού του νεαρού πατριώτη, τον οποίο ορισμένοι θεωρούσαν πιθανό μελλοντικό Πρόεδρο των ΗΠΑ, κατέκλυσαν το κίνημα MAGA με ένα καυτό κύμα, σαν λάβα ηφαιστείου. Μετά τα αρχικά συναισθήματα συγκίνησης και το ξέσπασμα μίσους για τους φιλελεύθερους, τους παγκοσμιοποιητές και το βαθύ κράτος, και δεδομένου ότι κανείς δεν είχε την παραμικρή αμφιβολία ότι ήταν αυτοί που σκότωσαν τον Τσάρλι Κίρκ, το κίνημα MAGA κατέληξε ομόφωνα σε τρία συμπεράσματα.
Πρώτον, στη θέση του δολοφονημένου Τσάρλι Κερκ πρέπει να εγερθούν, να σταθούν όρθιοι και να πάρουν τη θέση του νεκρού ήρωα Τσάρλι Κερκ ένα εκατομμύριο νέοι Αμερικανοί πατριώτες. Έπεσε για να πραγματοποιηθεί το «Σημείο Καμπής», η Στροφή – και αυτή πρέπει να συμβεί. Και θα συμβεί. Η αποφασιστικότητα γιγάντωσε.
Δεύτερον, πρέπει να σταματήσουν αμέσως οι εσωτερικές διαμάχες στο κίνημα MAGA. Αυτές εξυπηρετούν μόνο τα συμφέροντα ενός αδίστακτου εχθρού, και όλοι είναι πλέον στόχος. Στο όνομα του Τσάρλι Κερκ, το κίνημα MAGA πρέπει να αναγεννηθεί και να γιγαντώσει.
Τρίτον, ας σταματήσουμε να είμαστε ανεκτικοί. Οι αριστεροί κατηγορούν πάντα τους δεξιούς για βία. Αλλά η βία προέρχεται μόνο από τους φιλελεύθερους και τους αριστερούς. Οι δεξιοί είναι τα θύματα. Και ας σταματήσουμε να το ανεχόμαστε αυτό. Περνάμε στην επόμενη φάση — τη γενική ριζοσπαστικοποίηση.
Οι φιλελεύθεροι αντέδρασαν με την ίδια παθιασμένη ένταση. Ένα λεπτό μετά το συμβάν, ο φιλελεύθερος τηλεοπτικός σταθμός MSNBC ανέφερε: «Ο Κερκ χτυπήθηκε κατά λάθος από έναν υποστηρικτή του, ο οποίος πυροβολούσε στον αέρα από χαρά». Ένας άνθρωπος σκοτώνεται σε ζωντανή μετάδοση από έναν ελεύθερο σκοπευτή, και ο εκφωνητής λέει κάτι τέτοιο. Τι μας θυμίζει όλο αυτό; Φυσικά, την Ουκρανική προπαγάνδα. Ή την «Ηχώ της Μόσχας» — με τις ίδιες ακριβώς ηθικές αρχές. Αν οι εχθροί τους πεθαίνουν, σημαίνει ότι αυτοί οι ίδιοι προκάλεσαν τον θάνατό τους. Το μόνο που δεν είναι σαφές είναι ποιος τους δίδαξε όλη αυτή την νοοτροπία. Αυτή την κραυγαλέα αντιανθρώπινη αθλιότητα.
Λίγο αργότερα, στο ίδιο κανάλι MSNBC, ένας άλλος φιλελεύθερος, ο Μάθιου Ντάουντς, είπε σαν να μην έτρεχε τίποτα: «Ο ίδιος ο Τσάρλι Κερκ φταίει που πυροβολήθηκε».
Και τότε ξέσπασε — τώρα από χαρά και ενθουσιασμό — όλο το κατεστημένο φιλελεύθερο δίκτυο. Τον σκότωσαν, τον σκότωσαν, τον σκότωσαν… Τελικά τον σκοτώσαμε. Τι ωραία! Τι καλά! Τα καταφέραμε! Θάνατος στο κίνημα MAGA!
Στην ουσία, οι βουλευτές του Δημοκρατικού Κόμματος αντιδρούν με τον ίδιο τρόπο, χωρίς να ντρέπονται. Στην πρόταση των Ρεπουμπλικάνων στο Κογκρέσο να τιμήσουν τη μνήμη του Κερκ με ένα λεπτό σιγής και μια κοινή προσευχή, οι Δημοκρατικοί φώναξαν δυνατά «Όχιιιιιιιιιιιιιιιιι!».
Και πάλι, ένας άμεσος παραλληλισμός με τους Ουκρανούς. Αυτή τη φορά, πιο άμεσα. Τα Ουκρανικά δίκτυα χάρηκαν για τη δολοφονία του Τσάρλι Κερκ όχι λιγότερο, αν όχι περισσότερο από τους Αμερικανούς φιλελεύθερους. Φυσικά, αφού ασκούσε κριτική στον Ζελένσκι και καλούσε την Ουάσινγκτον να σταματήσει να υποστηρίζει το καθεστώς του Κιέβου. Πάρε λοιπόν, μια σφαίρα για να μάθεις άλλη φορά…
Αλλά αυτό που είναι σημαντικό είναι ότι δεν υπάρχει καμία θεμελιώδης διαφορά μεταξύ των άγριων Ουκρανών Ναζιστών και των υπερφιλελεύθερων υποστηρικτών της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας, του φεμινισμού, του μετα-ανθρωπισμού, του Ομπάμα και της Καμάλα Χάρις από τις ΗΠΑ στην αντίδρασή τους στη δολοφονία του Τσάρλι Κερκ.
Πρόκειται για το ίδιο ιδεολογικό στρατόπεδο. Όταν λέμε & φωνάζουμε συνεχώς ότι η σύγχρονη Ουκρανία είναι απλώς μια τρομοκρατική πτέρυγα των φιλελεύθερων παγκοσμιοποιητών, δεν υποψιαζόμαστε καν και εμείς οι ίδιοι πόσο δίκιο έχουμε. Στην πραγματικότητα, αυτός ο βρυχηθμός «Όχιιιιιιιιιιιιιιιιι!» αποτελεί μια χαρούμενη ομολογία της διάπραξης του εγκλήματος χωρίς καμία ένδειξη μεταμέλειας ή μετάνοιας. Μόνο οι πιο πονηροί φιλελεύθεροι influencers προσπάθησαν να καταπραΰνουν τους ενθουσιασμένους ομοϊδεάτες τους: Προσπαθήστε να συγκρατήσετε τα συναισθήματά σας, έγραψαν. Όλοι καταλαβαίνουμε όπως και εσείς, αλλά να είστε προσεκτικοί. Ωστόσο, δεν τους ακούνε ιδιαίτερα.
Τι σημαίνουν όλα αυτά; Μερικοί από το κίνημα MAGA αποκαλούν τα πράγματα με τα ονόματά τους. Είναι η αρχή ενός νέου εμφυλίου πολέμου. Έτσι ξεκινούν συνήθως οι πόλεμοι. Σαν ένα φαινομενικά τοπικό περιστατικό, αλλά ολόκληροι έθνη, λαοί και ηπείροι αρχίζουν να κινούνται.
Προφανώς διαισθανόμενο ότι έχει ξεπεραστεί το κρίσιμο σημείο, το περιοδικό Time δημοσίευσε σήμερα μια φωτογραφία από το Πανεπιστήμιο του Βέιλι με το περίπτερο του Κερκ σε κόκκινο-αιματοβαμμένα χρώματα και την επιγραφή «Enough» (Αρκετά). Δηλαδή, σταματήστε, … ας σταματήσουμε.
Μπορεί κανείς να τους καταλάβει. Σκότωσαν μια από τις πιο βασικές προσωπικότητες των αντιπάλων τους — με άνανδρο και βίαιο τρόπο, αφήνοντας δύο παιδιά και μια νεαρή σύζυγο χωρίς πατέρα, καθώς και ορφανούς τους νέους της συντηρητικής Αμερικής, που έχασαν κάποιον περισσότερο από πατέρα ή σύζυγο — έναν ηγέτη τους. Και αυτό είναι αρκετό. Ας σταματήσουμε για λίγο. Και μετά; Και μετά — ο επόμενος. Και πάλι κάποιος θα φωνάξει πάλι μετά «Αρκετά!». Και κάποιος θα αρχίσει αμέσως να επιλέγει το επόμενο νέο θύμα.
Εμείς, οι Ρώσοι, φυσικά, μπορούμε να πούμε ότι είναι δική τους υπόθεση, δεν μας αφορά. Αλλά αυτό είναι λάθος, δεν είναι δίκαιο. Ο Τσάρλι Κερκ βρισκόταν στη δική μας πλευρά της γραμμής του μετώπου που χωρίζει σήμερα την ανθρωπότητα. Ο εμφύλιος πόλεμος στις ΗΠΑ δεν είναι κάτι μακρινό. Είναι μέρος του ίδιου παγκόσμιου εμφυλίου πολέμου που μαίνεται ήδη σήμερα. Και ένα από τα μέτωπα αυτού του πολέμου είναι η Ουκρανία.
Όταν οι Ουκρανοί τρομοκράτες σκότωσαν τη Ντάρια Ντούγκινα [την κόρη μου] και τον Βλαντέλεν Τατάρσκι, με άνανδρο και βίαιο τρόπο, τις διαταγές τις έδωσαν τα ίδια κέντρα που έστειλαν τον σκοπευτή να εξοντώσει τον Τσάρλι Κερκ μπροστά στα μάτια όλων. Είναι το ίδιο επιτελείο. Στοχεύει πρώτα απ’ όλα σε ιδεολόγους, τους νέους, τους στοχαστές, τους ατρόμητους ήρωες. Δεν επιτυγχάνουν τον στόχο τους, καθώς οι αληθινοί άνθρωποι δεν μπορούν να εκφοβιστούν, και αυτό θα πυροδοτήσει μόνο τον πόλεμο με νέα δύναμη.
Αλλά δεν είναι δυνατόν να βρεθεί αντικαταστάτης ούτε για τη Ντάσα, ούτε για τον Βλαντλέν, ούτε τώρα για τον Τσάρλι Κερκ. Πρόκειται για έναν ιδιαίτερο τύπο ανθρώπων, που είναι πάντα μπροστά, μπροστάρηδες, που αισθάνονται ότι, αν δεν αρχίσουν οι ίδιοι να στρέφουν το ρεύμα της ιστορίας προς μια διαφορετική κατεύθυνση, δεν θα έρθει κανένα σημείο καμπής, κανένα ιστορικό σύνορο.
Στην περίπτωση του Τσάρλι Κερκ, το κακό σκότωσε το καλό. Εδώ δεν υπάρχει και δεν μπορεί να υπάρχει ουδέτερη θέση. Ένα πλανητικό μέτωπο πατριωτών και παραδοσιακών εναντιώνρται & αντιστέκεται σθεναρά ενάντια στην παράφρονη, διεστραμμένη, επιθετική, φιλελεύθερη-παγκοσμιοποιητική ελίτ, η οποία ξεκίνησε αυτόν τον πόλεμο. Ένας πόλεμος που ήδη έχει ξεκινήσει. Το κίνημα MAGA, όσο παράξενο και γκροτέσκο κι αν είναι, είναι με το μέρος μας στον εμφύλιο πόλεμο όλης της ανθρωπότητας.
Ο Τσάρλι Κερκ αγωνίστηκε για να ακολουθήσει ο Τραμπ το μονοπάτι του κινήματος του MAGA, να μην παρασυρθεί από τους νεοσυντηρητικούς και το εκτεταμένο δίκτυο του βαθέος κράτους και να τον αποσπάσουν από τον στόχο του. Γι’ αυτό και τον σκότωσαν.