Εκκλησία

ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΕΡΕΥΝΑ ΠΕΝΤΑΠΟΣΤΑΓΜΑ: Πώς η επανάσταση των Μπολσεβίκων έκανε κτήμα της την θεωρία της “Τρίτης Ρώμης”-Το τέχνασμα του Τρότσκι για να διαιρέσει την Εκκλησία

Του Μάνου Χατζηγιάννη

“Ο σκοπός αγιάζει τα μέσα αλλά πρέπει να ξέρουμε τι είναι αυτό που αγιάζει το σκοπό” έλεγε ο Τρότσκι...

Πριν από έναν αιώνα, κομμουνιστές ριζοσπάστες σάρωσαν την εξουσία στην Ρωσία κατά την Μπολσεβίκικη Επανάσταση. Το σφυροδρέπανο επικράτησε και κάπως έτσι γεννήθηκε η Σοβιετική Ένωση και το...σοσιαλιστικό κράτος.

Μεταξύ των πολλών στόχων τους ήταν και η Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία, επί μακρόν πυλώνας σταθερότητας και υποστήριξης της τσαρικής οικογένειας των Ρομανόφ.

Οι μαινόμενοι άθεοι κομμουνιστές κατέστρεψαν μια από τις μεγαλύτερες εκκλησίες στη Μόσχα, τον καθεδρικό ναό του Χριστού Σωτήρος, που την αντικατέστησαν με μια τεράστια εξωτερική πισίνα.

Χρειάστηκαν 40 χρόνια για την αυτοκρατορική Ρωσία να κατασκευάσει τη νεοκλασική αυτή βασιλική. Η τιμή, σύμφωνα με τους ιστορικούς, ήταν μεγαλύτερη από το ποσό που η αμερικανική κυβέρνηση κατέβαλε για να αγοράσει το ρωσικό έδαφος της Αλάσκας το 1867.

Οι Σοβιετικοί λεηλάτησαν τους θησαυρούς του κτιρίου και εκτέλεσαν αρκετούς από τους ιερείς του ναού.

Για χρόνια, μετέτρεψαν τον καθεδρικό ναό σε ένα μουσείο κατά της θρησκείας.

Μόνο που οι Σοβιετικές ύαινες επιτέθηκαν στον Χριστιανισμό και με άλλο τρόπο...

Ο Πατριάρχης Κύριλλος παρομοίασε χθες τις πράξεις της Κωνσταντινούπολης με τον διορισμό των Εξάρχων στο Κίεβο με τα προβλήματα της δεκαετίας του 1920 και έκανε αναφορά στους σχισματικούς”Ανακαινιστές” (Renovationists)

Αυτούς βρήκε ως εργαλείο ο Τρότσκι για να διχάσει το εκκλησιαστικό σώμα και να καταστρέψει την πίστη και την Ορθοδοξά. Αλλά φευ...

Η όλη ιστορία πάντως ξεκινάει από την θεωρία της “Τρίτης Ρώμης”. Σύμφωνα με ιστορικούς αν η Κωνσταντινούπολη ήταν η δεύτερη Ρώμη, η Μόσχα πήρε σειρά να ονειρευτεί ότι ήταν η τρίτη. Το όραμα της Μόσχας ως Τρίτης Ρώμης ονομάστηκε από τον Ορθόδοξο μοναχό Φιλόθεο του Πσκόφ σε μια επιστολή του το 1510 στον Βασιλείο Γ, τον πρώτο ρώσο κυβερνήτη που είχε υιοθετήσει τον τίτλο του τσαρου. Η πτώση της Κωνσταντινούπολης βρισκόταν ακόμα ζωντανή στην μνήμη και η ιδέα ότι η Μόσχα ήταν φυσικός διάδοχός της ως επικεφαλής του χριστιανικού κόσμου έγινε πολύ ελκυστική για τους συντηρητικούς Ρώσους.

Η θεωρία της Τρίτης Ρώμης δεν είχε ευρεία επιρροή στη μοσχοβίτικη μοναρχία, ωστόσο, και έγινε γνωστή μόνο με την άνοδο του σλαβόφιλων τον 19ο αιώνα. Υπό την κομμουνιστική κατοχή, στην ιδέα ενός ειδικού χώρου για τη Ρωσία στον κόσμο δόθηκε απλώς σε ένα νέο υπόβαθρο.

Ο Νικολάι Αλεξάντροβιτς Μπερντιάεφ, Ρώσος θρησκειοφιλόσοφος του προηγούμενου αιώνα, σχολίασε ότι το 1937 στη Σοβιετική Ένωση, αντί της Τρίτης Ρώμης, «επιτεύχθηκε η Τρίτη Διεθνής και πολλά από τα χαρακτηριστικά της Τρίτης Ρώμης πέρασαν στην Τρίτη Διεθνή».

Ο Λένιν ήταν απόλυτος διώκτης της θρησκείας.

Ο Τρότσκι από την πλευρά του πορεύτηκε βέβαια με αυτή την λογική, αλλά παρότρυνε το κόμμα να υιοθετήσει επίσης μια πιο εκλεπτυσμένη στρατηγική για το μακροπρόθεσμο αποτέλεσμα.

Ήταν τότε που μια φατρία είχε προκύψει στην ρωσική εκκλησία γνωστή ως “ανακατασκευαστές” (ή ανακαινιστές). Οι ηγέτες της προσπάθησαν να μεταρρυθμίσουν τη δομή της εσωτερικής αρχής και τη λειτουργία. Ήταν πρόθυμοι να δεχτούν το νόμιμο δικαίωμα της σοβιετικής διοίκησης να κυριαρχήσει σε αντάλλαγμα για το ελεύθερο της λατρείας. Ο Τρότσκι είδε την ευκαιρία να διαιρέσει και να αποδυναμώσει την ορθόδοξη εκκλησία προσφέροντας χάρη στους ανακατασκευαστές. Τηρήθηκε η αρχή ότι όσο μεγαλύτερη είναι η διαφωνία μεταξύ των κληρικών, τόσο ισχυρότερη είναι η σοβιετική πολιτεία. Ο Τρότσκι σκέφτηκε πως θα χρειαζονταν χρόνια, ίσως δεκαετίες, για την μαρξιστική προπαγάνδα προκειμένου να διαβρώσει τη μαζική πίστη στο χριστιανικό ευαγγέλιο. Οπότε ακολούθησε άλλη οδό....Ο Λένιν δέχτηκε την πρόταση του Τρότκι και αυτή έγινε επίσημη σοβιετική πολιτική.

Οι Ανακατασκευαστές ήθελαν να μεταρρυθμίσουν την εκκλησιαστική διοίκηση και το καθεστώς και το ρόλο του ενοριακού κλήρου. Επιπλέον, οι Ανακατασκευαστές ήθελαν να απομακρύνουν τα μοναστήρια, να αλλάξουν θέματα σχετικά με την αγαμία ή τους γάμους τωνι ιερέων επιτρέποντας στους χήρους να ξαναπαντρευτούν (αυτό που κάνει τώρα το Φανάρι δηλαδή), να τους επιτρέψουν να φορούν κοσμικά ρούχα, να κόβουν τα μαλλιά τους και να ξυριζονται (σας θυμίζουν τίποτε όλα αυτά;;;).

Σχεδίασαν επίσης θρησκευτικές μεταρρυθμίσεις με σκοπό αυτών των μεταρρυθμίσεων να καταστήσουν τη λειτουργία πιο κατανοητή στους ενορίτες. Έτσι, οι ανακατασκευαστές αντικατέστησαν την εκκλησιαστική σλαβική. Η τελική μεταρρύθμιση που εφάρμοσαν οι ανακαινιστές υιοθέτησε το νέο γρηγοριανό ημερολόγιο και εγκατέλειψε το ιουλιανό ημερολόγιο. Η πρόθεση υιοθέτησης του γρηγοριανού ημερολογίου ήταν να φέρει την Εκκλησία στη σύγχρονη εποχή και να ικανοποιήσει μια μεγάλη επιθυμία της σοβιετικής κυβέρνησης. Ωστόσο, η μετατόπιση όλων των μεγάλων θρησκευτικών αργιών κατά δεκατρείς ημέρες, με αποτέλεσμα η ρωσική εκκλησία να ευθυγραμμιστεί με το κράτος σήμαινε την εγκατάλειψη του παραδοσιακού τρόπου ζωής και της υπόλοιπης Ανατολικής Εκκλησίας

Ο Λεων Τρότσκι θεώρησε το σχίσμα αυτό των “ανακαινιστών” ως απόδειξη ότι η «προλεταριακή επανάσταση είχε τελικά φτάσει στην Εκκλησία».

Ακολουθήστε το Πενταπόσταγμα στο Google news Google News

ΔΗΜΟΦΙΛΗ