Ουκρανικός ιστότοπος, συνομίλησε με δύο ειδικούς στην τεχνητή νοημοσύνη. Τα πρόσωπα και τα ονόματά τους δεν μπορούν να αποκαλυφθούν, και παρουσιάστηκαν με τα ψευδώνυμα Mykhailo και Oleksandr.
Το πρόβλημα της απροετοίμαστης ετοιμότητας του ουκρανικού στρατού για τη σωστή χρήση των drones, αναγνωρίστηκε στην αρχή του πολέμου το 2014. Ο Mykhailo τότε εργαζόταν στη σάρωση αντικειμένων για εμπορικούς σκοπούς. Μαζί με τον Oleksander, άρχισαν να σχεδιάζουν το σύστημά τους για στρατιωτικές ανάγκες, ώστε να σαρώνει τον χώρο από την κάμερα του drone αναζητώντας συγκεκριμένα αντικείμενα στο έδαφος. «Από τότε, προετοιμαζόμαστε για τη ρωσική εισβολή», λέει ο Mykhailo.
Κανείς στην κοινότητα των 1.000 μελών της μηχανικής λογισμικού δεν είναι στρατιωτικός. Όλοι στηρίζουν τον στρατό μέσω του πολιτικού εθελοντισμού. Συνδέονται με το στρατιωτικό σύστημα «Delta», το οποίο είναι αφιερωμένο στη δημιουργία τεχνολογικών λύσεων για την καταπολέμηση των Ρώσων.
«Αυτός είναι ο πρώτος πόλεμος στον οποίο το λογισμικό παίζει τόσο μεγάλο ρόλο και η τεχνητή νοημοσύνη χρησιμοποιείται σε μεγάλη κλίμακα» λέει ο Mykhailo.
Ως μέρος του συστήματος «Delta», ειδικοί από διάφορες βιομηχανίες πληροφορικής ανταποκρίνονται σε καθήκοντα που ορίζει ο στρατός, είτε πρόκειται για τη δημιουργία μιας εφαρμογής για φορητές συσκευές drone είτε για τη δημιουργία ασφαλών συνδέσεων. Ο Mykhailo και ο Oleksandr, ανταποκρίθηκαν σε μια πολύ πιο περίπλοκη ζήτηση.
Ξεκίνησε όταν οι συγγενείς και οι φίλοι τους που πήγαν στο μέτωπο για να πολεμήσουν, κάλεσαν να αναφέρουν προβλήματα που μπορούσαν να λυθούν μόνο μέσω της τεχνολογίας. Έδειξαν γρήγορα ότι, η βασική ανάγκη ήταν να ψάξουν για εχθρικές μηχανές καλυμμένες κάτω από κορυφές δέντρων ή δίχτυα παραλλαγής.
Ο Mykhailo και ο Oleksandr, αποφάσισαν να ασχοληθούν περισσότερο. Δημιούργησαν μια ολοκληρωμένη πλατφόρμα που θα λύσει πολλά προβλήματα του ουκρανικού στρατού με τη μία: προβλήματα εύρεσης εχθρικών αντικειμένων, χαμηλή ακρίβεια και υψηλές τιμές πυραύλων.
Οι γεωγραφικές συντεταγμένες αυτών των μηχανών, αποστέλλονται αυτόματα στα κεντρικά γραφεία. Η απευθείας μετάδοση δεδομένων από το drone στον χειριστή στο πεδίο και στο διοικητικό επιτελείο αλλού«είναι κάτι που δεν είχαμε στην αρχή της ρωσικής εισβολής», εξηγεί ο Mykhailo σε τακτική βάση. Το μάτι του χειριστή του drone επίσης, δεν μπορεί να πιάσει τα πάντα.
Η τεχνητή νοημοσύνη δεν θα χάσει ποτέ ένα σημείο, είτε κρύβεται κάτω από δέντρα είτε κάτω από δίχτυα κάλυψης. Το πολύ μπορεί να δείξει πάρα πολλά από αυτά. Στη συνέχεια, εναπόκειται στον διοικητή στο επιτελείο να αποφασίσει σε ποιο σημείο θα επιτεθεί.
«Ένα drone μπορεί να μεταφέρει τέσσερις βόμβες», λέει ο Oleksandr. Η βόμβα πέφτει από ύψος περίπου 100 μέτρων, επομένως η πρώτη είναι συχνά δοκιμαστική βόμβα. Ανάλογα με το πού εκρήγνυται η πρώτη φόρτιση, το drone βελτιώνει τη θέση του και ρίχνει την δεύτερη. Η τελευταία ολοκληρώνει το έργο.
Ενώ οι στρατοί πληρώνουν δεκάδες ή εκατοντάδες χιλιάδες δολάρια για ένα ακριβές χτύπημα, τα drones του Mykhailo και του Oleksandr, ανάλογα με τη διαμόρφωση, κοστίζουν από 15.000 έως 20 χιλιάδες δολάρια. Οι ίδιες οι βόμβες είναι ακόμη φθηνότερες: οι ουρές με σταθεροποιητή κατασκευάζονται σε τρισδιάστατους εκτυπωτές, οι υπόλοιπες στο εργοστάσιο, αλλά η τιμή ανά είδος είναι κοντά στα 1.000 PLN.
« Άρα, αν μπορέσετε να καταστρέψετε ένα τανκ ενός εκατομμυρίου δολαρίων για αυτό το ποσό, ακόμα κι αν χτυπήσουν ένα από τα drones μας, θα στείλουμε άλλα 10 και θα αποδώσει ούτως ή άλλως», αναφέρει ο Oleksandr.
Ωστόσο, τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη των Mykhailo και Oleksandr, σπάνια πέφτουν θύματα ρωσικού βομβαρδισμού, χάρη στο ιδιόκτητο σύστημα πλοήγησής τους χωρίς GPS.
Το drone τους έχει ένα ακόμη σημαντικό πλεονέκτημα. Ενώ το πυροβολικό έχει σοβαρά προβλήματα με την καταστροφή αντικειμένων σε κίνηση, το drone μπορεί να το κάνει. «Εάν ο διοικητής αποφασίσει ότι το αντικείμενο είναι αρκετά σημαντικό, θα αλλάξει το drone σε λειτουργία καμικάζι με ένα κουμπί» λέει ο Oleksandr, σημειώνοντας ότι αυτή η επιλογή βρίσκεται στη φάση ανάπτυξης.
Σύμφωνα με τον Mykhailo, τα drones τους δίνουν και χρόνο στους στρατιωτικούς. Αν στην πρώτη γραμμή 50 drones πετούν μόνο για μία ώρα, οι άνθρωποι έχουν 50 ώρες ταινίες να δουν και να αναλύσουν προσεκτικά . «Τα drones μας δίνουν στον στρατό πλήρη αναφορά τέτοιων βίντεο, με επισημασμένα αντικείμενα για πιθανές επιθέσεις σε πραγματικό χρόνο, κατά τη μετάδοση στο διοικητικό επιτελείο», αναφέρει.
Ο Oleksandr είναι πεπεισμένος ότι, μόνο τώρα οι δυνατότητες των μη επανδρωμένων αεροσκαφών της Ουκρανίας, αρχίζουν να ταιριάζουν με τις ρωσικές, και όχι από κάθε άποψη, επειδή σε αντίθεση με τα ευσεβή άρθρα του Τύπου για τις ρωσικές τεχνολογικές ελλείψεις στην αρχή της επίθεσης, η Ρωσία προετοιμάζεται για τον πόλεμο για χρόνια, και στον τομέα των drones.
Οι Ρώσοι χρησιμοποίησαν κινεζικά εμπορικά UAV, που δεν είχαν καμία απολύτως ραδιοπροστασία. Κατασκεύασαν τα δικά τους drones σε γενικά διαθέσιμα συστήματα.
Το πιο διάσημο ρωσικό αναγνωριστικό drone είναι το Orlan-10. Συνήθως πετούν σε ομάδες από δύο έως και πέντε μηχανές, καθεμία από τις οποίες εκτελεί διαφορετικές εργασίες, από συμβατική αναγνώριση μέσω ραδιοηλεκτρονικού πολέμου, έως μεταφορά δεδομένων, αν και το λεπτομερές σύστημα λειτουργίας του σμήνους Orlan, παραμένει μυστήριο για τους Ουκρανούς. Δεν είναι γνωστό πόσο προηγμένο -ή ίσως έχει ήδη εφαρμοστεί- είναι το έργο Orlan, το οποίο πρόκειται να σημαδέψει στόχους για αερομεταφερόμενους πυραύλους ή πυραύλους πυροβολικού χρησιμοποιώντας ακτίνες λέιζερ.
Είναι επίσης γνωστό ότι, το ρωσικό drone μπορεί να φτάσει σε ύψος έως και 6.000 πόδια και να μείνει στον αέρα για 18 ώρες. Το Oryx Blog, που τεκμηριώνει τις απώλειες και στις δύο πλευρές, υπολόγισε ότι οι Ρώσοι είχαν χάσει περισσότερες από 60 Orlan, από την έναρξη της εισβολής. Το ερώτημα είναι, πόσα από αυτά υπάρχουν σε εφεδρεία. Τα επίσημα στοιχεία λένε περίπου 1.500 κομμάτια.
Να σημειώσουμε ωστόσο ότι, οι Ουκρανοί εργάζονται ήδη με «αιχμάλωτα» Orlan. Και αυτό θα μπορούσε να αλλάξει τη δυναμική του πολέμου των drone.
Όσον αφορά τα drones, οι Ρώσοι έχουν ένα ενοποιημένο σύστημα, ενώ το πολιτικό κίνημα των επαγγελματιών λογισμικού στην Ουκρανία έχει δημιουργήσει πολλά ανεξάρτητα συστήματα, που συχνά λειτουργούν με εντελώς διαφορετικές αρχές, χρησιμοποιώντας εντελώς διαφορετικά πρωτόκολλα.
«Η ανάπτυξη των ρωσικών Orlan είναι θέμα χρόνου για εμάς» επιμένει ο Oleksnadr. «Όταν συμβεί αυτό, θα αναγνωρίσουμε το σύστημά τους. Δεν θα είναι τόσο εύκολο για αυτούς να μας καταλάβουν, γιατί κάθε μία από τις ομάδες πολιτών έχει δημιουργήσει ένα ξεχωριστό σύστημα για τα drones τους. Η επεξεργασία ενός ή δύο από αυτά, δεν θα τους οδηγήσει πουθενά, ειδικά επειδή δεν ξέρουν ποια άτομα χρησιμοποιούν ποιο σύστημα», αναφέρει.
Διάφορες ουκρανικές ομάδες εργάζονται συνεχώς για βελτιώσεις. Αυτή τη στιγμή εργάζονται για τη βελτιωμένη έκδοση του, η οποία θα πετάξει έως και 50 χλμ. με φορτίο έως και 20 κιλά. Δεν θα ρίχνει πλέον μόνο βόμβες, αλλά και θα τις εκτοξεύει.
