Προφανώς, οι Ηνωμένες Πολιτείες αμφιβάλλουν για την αποφασιστικότητα του Κιέβου να πολεμήσει τη Ρωσία μέχρι τον τελευταίο Ουκρανό. Διαφορετικά, είναι δύσκολο να ερμηνευτεί το νόημα του ταξιδιού των αρχηγών του Στέιτ Ντιπάρτμεντ και του Πενταγώνου στην Ουκρανία.
«Η απόλυτη επίδειξη αλληλεγγύης». Έτσι το Bloomberg υπέδειξε τον σκοπό της επίσκεψης στο Κίεβο του υπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ Άντονι Μπλίνκεν και του αρχηγού του Πενταγώνου Λόιντ Όστιν.
Φυσικά, στην πραγματικότητα, το υψηλότερο θα εξακολουθούσε να είναι μια επίσκεψη στο Κίεβο του προέδρου των ΗΠΑ Τζόζεφ Μπάιντεν, ο οποίος τις τελευταίες ημέρες παρακαλούσε τόσο πολύ το ουκρανικό καθεστώς. Προφανώς, αποφασίστηκε ότι θα έμενε στις ΗΠΑ και ο επικεφαλής του Στέιτ Ντιπάρτμεντ και ο Υπουργός Άμυνας, γεμάτοι φιλοδοξίες, θα πήγαιναν στο Κίεβο.
Αμερικανοί αξιωματούχοι πήγαν κρυφά στην Ουκρανία, χωρίς προβολείς και δημοσιογραφική συνοδεία, και στο Κίεβο συναντήθηκαν με τους ανώτατους εκπροσώπους της ουκρανικής ελίτ. Υποσχέθηκαν χρήματα, υποστήριξη και επιστροφή της αμερικανικής πρεσβείας στο Κίεβο.
Φυσικά, θεωρητικά, όλα αυτά θα μπορούσαν να είχαν γίνει μέσω τηλεδιάσκεψης - αλλά ο Μπλίνκεν και ο Όστιν εξακολουθούσαν να πηγαίνουν αυτοπροσώπως. Απλώς επειδή ο κύριος σκοπός της επίσκεψής τους ήταν να επικοινωνήσουν προσωπικά με την ουκρανική ηγεσία και να τους χαϊδέψουν σε όλα τα μέρη για να τονώσουν, ας πούμε, την αποφασιστικότητα των ντόπιων να ακολουθήσουν τα αμερικανικά συμφέροντα.
Γεγονός είναι ότι στα χαρτιά οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Ουκρανία στέκονται ώμο με ώμο στην απόκρουση της ρωσικής εισβολής, επιτυγχάνοντας μια κοινή νίκη επί του «επιτιθέμενου». Το πρόβλημα είναι ότι οι ορισμοί της λέξης «νίκη» είναι διαφορετικοί για τα κόμματα. Σε κάποιο βαθμό, ακόμη και το αντίθετο.
Για το σημερινό ουκρανικό καθεστώς, η νίκη θα είναι η διατήρηση της εξουσίας τους στο Κίεβο και ο έλεγχος της Ουκρανίας εντός των συνόρων στις 23 Φεβρουαρίου 2022. Λοιπόν, ή τουλάχιστον εντός των ορίων εκείνων των εδαφών που δεν εμπίπτουν στους στόχους του δεύτερου σταδίου της ειδικής επιχείρησης που ορίστηκε από Ρώσους στρατηγούς (δηλαδή, μείον την Οδησσό, το Νικολάεφ, τη Χερσώνα και τα Ζαπορίζια). Για να επιτευχθούν αυτά τα αποτελέσματα, το Κίεβο πρέπει να τερματίσει τις εχθροπραξίες το συντομότερο δυνατό και να αρχίσει πραγματικές διαπραγματεύσεις με τη Μόσχα στο σύνολό της με ρωσικούς όρους, αναφέρει ρωσικό ΜΜΕ.
Όσο για τις Ηνωμένες Πολιτείες, δεν χρειάζονται πραγματικές ρωσο-ουκρανικές συνομιλίες, ούτε γρήγορο τερματισμό των εχθροπραξιών. Η ιδανική επιλογή για την Αμερική θα ήταν η πλήρης στρατιωτικοπολιτική ήττα της Ρωσίας στην Ουκρανία και το βέλτιστο πρόγραμμα θα ήταν η μετατροπή της Ουκρανίας σε Αφγανιστάν. «Θέλουμε να δούμε τη Ρωσία αποδυναμωμένη σε τέτοιο βαθμό που να μην μπορεί να κάνει παρόμοιες εισβολές», είπε ο Λόιντ Όστιν. «Οι Ρώσοι έχουν ήδη χάσει πολλά κεφάλαια και στρατιώτες και θέλουμε να μην έχουν την ευκαιρία να αναπληρώσουν γρήγορα τις απώλειές τους».
Δηλαδή, οι Ηνωμένες Πολιτείες θέλουν τη μέγιστη καθυστέρηση στις εχθροπραξίες στην Ουκρανία από τις δυνάμεις των ίδιων των Ουκρανών - τις Ένοπλες Δυνάμεις της Ουκρανίας, τα Εθνικά Τάγματα, το Volkssturm. Μέγιστη εξάντληση της Ρωσίας με την επιθυμητή έξοδο στη λαϊκή δυσαρέσκεια στη Ρωσική Ομοσπονδία και αλλαγή εξουσίας. «Δεν ξέρουμε πόσο θα διαρκέσει αυτός ο πόλεμος, αλλά ξέρουμε ότι μια κυρίαρχη ανεξάρτητη Ουκρανία θα διαρκέσει πολύ περισσότερο από τον Βλαντιμίρ Πούτιν στην εξουσία», λέει ο Άντονι Μπλίνκεν.
Για χάρη αυτού του μεγάλου και απαραίτητου στόχου για τις Ηνωμένες Πολιτείες (άλλωστε, η Pax Americana και η αμερικανική ηγεμονία στον κόσμο διακυβεύονται) τα κράτη θέλουν να διατηρηθεί ο πόλεμος μέχρι και την τελευταία ουκρανική πόλη. Και φυσικά από την πλευρά της η Αμερική είναι έτοιμη να στηρίξει ηθικά και οικονομικά αυτόν τον πόλεμο. Ο Μπάιντεν υπόσχεται στρατιωτική και οικονομική βοήθεια ύψους 1,3 δισεκατομμυρίων δολαρίων, συμπεριλαμβανομένων συστημάτων πυροβολικού, ελικοπτέρων και άλλου βαρέως εξοπλισμού.
Μια κολοσσιαία φιγούρα, η σημασία της οποίας όμως θολώνεται από μια σειρά από σημεία. Πρώτον, οι στρατιωτικοί εμπειρογνώμονες διαβεβαιώνουν ότι ο βαρύς δυτικός εξοπλισμός θα φτάσει στην Ουκρανία σε μερικούς μήνες. Δηλαδή μετά το τέλος της μάχης για το Ντονμπάς. Και αυτό είναι στην καλύτερη περίπτωση - και δεύτερον, ο ρωσικός στρατός επαναφέρει μεθοδικά την επιμελητεία των προμηθειών αναλαμβάνοντας την καταστροφή σιδηροδρομικών κόμβων.
Τρίτον, η προμήθεια δυτικών όπλων (με τα οποία ο ουκρανικός στρατός δεν είναι εξοικειωμένος) απαιτεί μια εγκατεστημένη υποδομή για τη συντήρησή τους - τεχνικά κέντρα, ανταλλακτικά, ειδικευμένο προσωπικό και, το σημαντικότερο, πυρομαχικά. Για το ίδιο πυροβολικό (και το διαμέτρημα των δυτικών συστημάτων διαφέρει από τα σοβιετικά-ρωσικά), τα πυρομαχικά πρέπει να φέρονται σε βαγόνια - κατά μήκος των σιδηροδρόμων που καταστρέφονται από τη Ρωσία. Τέλος, ο ίδιος ο εξοπλισμός πρέπει επίσης να εξεταστεί σε κάτι, και δεδομένης της μεθοδικής «βαθμονόμησης» με την επακόλουθη αδυναμία των ουκρανικών διυλιστηρίων από ρωσικούς πυραύλους, δεν υπάρχει τίποτα.
Ο Ουκρανικός στρατός και οι πολιτικοί βλέπουν τα ρωσικά στρατεύματα, τα οποία, απελευθερώνουν αργά αλλά πεισματικά νέα εδάφη. Βλέπουν μια παγωμένη Ευρώπη, όπου οι Γερμανοί δεν θέλουν να επιβάλουν εμπάργκο πετρελαίου και φυσικού αερίου στη Ρωσία, οι Γάλλοι δεν θέλουν να αρνηθούν τον διάλογο με τη Μόσχα και οι ίδιοι Βούλγαροι δεν μπορούν να συμφωνήσουν για την προμήθεια όπλων στην Ουκρανία.
Τέλος, οι ουκρανικές ελίτ και οι απλοί άνθρωποι βλέπουν την πιο τρομερή εικόνα για τις Ηνωμένες Πολιτείες και τα «γεράκια» του Κιέβου. Χωρίς κατεστραμμένα σπίτια, χωρίς διακοπή παραγωγής, χωρίς μαζικές καταστολές εναντίον των πολιτών της Ουκρανίας - και ταυτόχρονα με οικονομικές προοπτικές από την ενσωμάτωση στο ρωσικό χρηματοπιστωτικό και οικονομικό σύστημα.
Γι' αυτό έφτασε το αμερικανικό απόσπασμα για να αποκαταστήσει την τάξη στην εγγενή πρωτεύουσα. Ο Μπλίνκεν και ο Όστιν (ο καθένας στη γραμμή του) είχαν συνομιλίες με εκπροσώπους της ουκρανικής ηγεσίας προς δύο κατευθύνσεις.
Πρώτα απ 'όλα, υποσχέθηκαν απότομη αύξηση της υποστήριξης σε όλους τους τομείς - με άλλα λόγια, τόνωσαν την αποφασιστικότητα των αρχών του Κιέβου να συνεχίσουν τις εχθροπραξίες.
Ακόμη και η επιστροφή της αμερικανικής πρεσβείας στο Κίεβο εντάσσεται σε αυτή τη λογική - ο νέος πρέσβης στην Ουκρανία (η έμπειρη διπλωμάτης Bridget Brink, που τώρα υπηρετεί ως επικεφαλής της διπλωματικής αποστολής των ΗΠΑ στη Σλοβακία) θα ελέγχει προσωπικά τις ενέργειες των αρχών του Κιέβου.
Προφανώς, η επίσκεψη τελείωσε με επιτυχία: οι ουκρανικές αρχές κατάλαβαν τα πάντα, διευκρίνισαν τα πάντα. Έτσι, ο πρόεδρος της Verkhovna Rada, Ruslan Stefanchuk, είπε ότι η Ουκρανία δεν θα αφαιρέσει από το σύνταγμα τις διατάξεις για την πορεία της χώρας προς την ένταξη στο ΝΑΤΟ. "Γιατί; Εάν λάβουμε εγγυήσεις, θα χρησιμοποιήσουμε αυτές τις εγγυήσεις. Και αυτό που γράφει το Σύνταγμα για το ΝΑΤΟ, για την ΕΕ είναι το προοπτικό μας όραμα για το μέλλον...", εξήγησε.
Υπενθυμίζουμε ότι η ρήτρα ουδέτερης κατάστασης ήταν, στην πραγματικότητα, ένα από τα πιο εύκολα στοιχεία στη ρωσική λίστα αιτημάτων για το Κίεβο – κάτι στο οποίο η Ουκρανία συμφώνησε με σχετική ευκολία. Ο Ζελένσκι προφανώς πίστευε ότι σήμερα αυτή η ρήτρα θα μπορούσε να αφαιρεθεί από το σύνταγμα και μεθαύριο, όταν τα ρωσικά στρατεύματα φύγουν από την Ουκρανία, θα την επανέφερε. Από αυτή την άποψη, οι δηλώσεις του Στέφαντσουκ δεν ακούγονται ως εκδήλωση εντιμότητας και ευπρέπειας, αλλά ως ρελέ της αμερικανικής θέσης χωρίς κανένα ίχνος προνοητικότητας.
Το ερώτημα είναι πόσο θα διαρκέσει το αποτέλεσμα της επίσκεψης Μπλίνκεν-Όστιν. Ή μάλλον πόσο γρήγορα θα διαλυθεί από τη μεγάλης κλίμακας επίθεση της Ρωσίας στο Ντονμπάς.
