Στο Πενταπόσταγμα γράψαμε, ότι μέσα σε ένα χρόνο οι IDF (Ισραηλινές Αμυντικές Δυνάμεις), θα θέσουν σε δράση ένα σύστημα αναχαίτισης βασισμένο σε λέιζερ, πρώτα πειραματικά και αργότερα επιχειρησιακά, πρώτα στο νότο και μετά σε άλλα μέρη.
Τα λέιζερ που πιθανότατα θα εκτοξευθούν στις αρχές της δεκαετίας του 2020, πιστεύεται ότι θα είναι μέτρια συστήματα αυτοάμυνας, ένα μέρος μιας ευρύτερης σειράς αντιμέτρων που κυμαίνονται από αντιπυραυλικούς πυραύλους τύπου Patriot ή Iron Dome έως ηλεκτρονικές παρεμβολές, κυβερνοπόλεμο και απλά προληπτικά χτυπήματα.
Τον περασμένο Σεπτέμβριο η αναστολή της χρηματοδότησης των ΗΠΑ για το Iron Dome, τροφοδότησε την εσωτερική πολιτική διαμάχη του Ισραήλ με τους αντίπαλους του πρωθυπουργού Naftali Bennett να χρησιμοποιούν την καθυστέρηση των ΗΠΑ στη χρηματοδότηση του αμυντικού συστήματος Iron Dome, για να τον παρουσιάσουν ως επικίνδυνα άπειρο.
Να υπενθυμίσουμε, ότι η Ουάσιγκτον είχε αφαιρέσει τη χρηματοδότηση για το σύστημα αντιπυραυλικής άμυνας του Ισραήλ Iron Dome από τον επερχόμενο προϋπολογισμό λίγο πριν το εγκρίνει.
Το Δημοκρατικό κόμμα όμως, εισήγαγε ένα ξεχωριστό νομοσχέδιο χρηματοδότησης Iron Dome . Αυτό το νέο νομοσχέδιο αναμένετο να κερδίσει την υποστήριξη των Ρεπουμπλικανών και να περάσει με μεγάλη πλειοψηφία.
Τον περασμένο Σεπτέμβριο, η Βουλή των Αντιπροσώπων ενέκρινε ένα αυτόνομο νομοσχέδιο, για την παροχή 1 δισεκατομμυρίου δολαρίων στο Ισραήλ για την αναπλήρωση του αντιπυραυλικού συστήματος. Η ψηφοφορία πέρασε με συντριπτική πλειοψηφία: 420 μέλη ψήφισαν υπέρ του νομοσχεδίου και μόνο εννέα το καταψήφισαν.
Σύμφωνα με το jpost, ο Μπάιντεν υπόσχεται «πλήρη υποστήριξη» για την αναπλήρωση του Iron Dome σε συνομιλία με τον Μπένετ και σημείωσε επίσης, ότι ανυπομονεί για μια επίσκεψη στο Ισραήλ «αργότερα φέτος».
Οι ηγέτες συζήτησαν τις κοινές προκλήσεις ασφάλειας και άλλες προκλήσεις στην περιοχή της Μέσης Ανατολής, συμπεριλαμβανομένης της απειλής που θέτει το Ιράν και οι πληρεξούσιοί του, και ο πρόεδρος των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν, τόνισε την «πλήρη υποστήριξη» της κυβέρνησής του για την αναπλήρωση του συστήματος Iron Dome του Ισραήλ.
Ο πρόεδρος υπογράμμισε τη δέσμευσή του για επέκταση της σταθερότητας και των εταιρικών σχέσεων σε όλη την περιοχή της Μέσης Ανατολής, όπως αποδεικνύεται από τις Συμφωνίες του Αβραάμ, μαζί με Ισραηλινούς και Παλαιστίνιους που απολαμβάνουν «ίσα μέτρα ασφάλειας, ελευθερίας και ευημερίας».
Οι δυο τους συζήτησαν επίσης, την πρόσφατη επιχείρηση των ΗΠΑ εναντίον του ηγέτη του ISIS στη βορειοδυτική Συρία και τη συνεχιζόμενη δέσμευση των ΗΠΑ να προστατεύσουν τον αμερικανικό λαό και να υποστηρίξουν την άμυνα των εταίρων τους, σε όλη την περιοχή της Μέσης Ανατολής.
«Ο Πρόεδρος Μπάιντεν εξέφρασε την αμέριστη υποστήριξή του για την ασφάλεια και την ελευθερία δράσης του Ισραήλ», αναφέρει η δήλωση. Ένα άλλο θέμα συζήτησης ήταν η ένταση στα σύνορα Ρωσίας-Ουκρανίας.
Ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, Άντονι Μπλίνκεν, είχε τη Δευτέρα τηλεφωνική επικοινωνία με τον υπουργό Εξωτερικών του Ισραήλ, Γιάιρ Λαπίντ. Σύμφωνα με την ανακοίνωση του Στέιτ Ντιπάρτμεντ για τη συνομιλία, οι δύο άνδρες συζήτησαν "τις κοινές προκλήσεις, ενόψει μιας πιθανής ρωσικής επίθεσης κατά της Ουκρανίας".
Σύμφωνα με το Bloomberg, η Ουκρανία επιδιώκει να αγοράσει ισραηλινά συστήματα κυβερνοάμυνας και αεράμυνας. Μπορεί αυτό να ήταν που είχε στο μυαλό του ο Μπλίνκεν, αλλά το να πάρει το Ισραήλ θέση σε αυτή τη σύγκρουση, «είναι πολύ ξεκάθαρο ότι δεν είναι προς το εθνικό του συμφέρον».
Με τις ΗΠΑ μεν αλλά..
Ασφαλώς, το Ισραήλ θα πρέπει να στηρίξει τις Ηνωμένες Πολιτείες σε αυτή τη διαμάχη. Οι ΗΠΑ είναι, σε τελική ανάλυση, ο μόνος απολύτως απαραίτητος σύμμαχος για το Ισραήλ.
Ωστόσο, το Ισραήλ είναι σχεδόν μοναδικό ως προς το ότι διατηρεί καλές σχέσεις τόσο με τη Μόσχα, όσο και με το Κίεβο και την Ουάσιγκτον. «Δεν είναι μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης ή του ΝΑΤΟ. Δεν έχει δικό του "άλογο" σε αυτή την "κούρσα". Από την άποψη του Ισραήλ, τα σύνορα της Ευρώπης είναι ζήτημα που πρέπει να αποφασίζεται από τις μεγάλες δυνάμεις», αναφέρει.
Το Κίεβο απέχει 3.000 χιλιόμετρα από την Ιερουσαλήμ. Η Ουάσιγκτον είναι ακόμα πιο μακριά. Ωστόσο η Ρωσία είναι ουσιαστικά ακριβώς δίπλα της στη Συρία, όπου ο Πούτιν, είναι ο πραγματικός αποφασιστικός παράγοντας στη Δαμασκό και η καλή του θέληση είναι κρίσιμη για την ασφάλεια του Ισραήλ.
Το 2020, ο Πούτιν ταξίδεψε στην Ιερουσαλήμ προκειμένου να τιμήσει την 75η επέτειο από την απελευθέρωση του Άουσβιτς από τον στρατό της ΕΣΣΔ (η πλειοψηφία των στρατιωτών του οποίου ήταν Ρώσοι). Έχει αναφερθεί στα εκατομμύρια Ρώσων μεταναστών στο Ισραήλ ως "αδελφούς και αδελφές".
Κοινή λογική
Ο Πούτιν, ωστόσο, δεν βρίσκεται στη Συρία για συναισθηματικούς λόγους, ούτε είναι εκεί για να αποκαταστήσει τη χώρα μετά τον εμφύλιο της. Έχει έλθει εκεί για να δημιουργήσει μια θαλάσσια βάση στη Μέση Ανατολή και τη Μεσόγειο, ένα όνειρο της ρωσικής εξωτερικής πολιτικής από την εποχή των Τσάρων. Οι ναυτικές βάσεις τις οποίες έχει κατασκευάσει στις ακτές της Συρίας, αποτελούν σημάδι ότι σκοπεύει να παραμείνει στην περιοχή. Είναι χρήσιμο να έχει το Ισραήλ ως έναν ουδέτερο παράγοντα έναντι της Μόσχας, εάν δεν μπορεί να το έχει ως ανοικτό φίλο.
Η στρατηγική της Ρωσίας και η τοποθέτησή της στην περιοχή, είναι κάτι που πρέπει να λάβει υπ' όψη το Ισραήλ, ειδικά σε μια εποχή που οι ΗΠΑ στρέφουν τη δική τους στρατηγική εστίαση στον Ειρηνικό.
Οι ΗΠΑ πιθανότατα δεν θα εγκαταλείψουν τη Μέση Ανατολή, ούτε βέβαια τον ρόλο τους ως βασικός υπερασπιστής του Ισραήλ. Όμως η Ρωσία, είναι πλέον μόνιμος κάτοικος της γειτονιάς. Το να μείνει το εβραϊκό κράτος μακριά από τις διαμάχες της Μόσχας με την Ευρώπη και τις ΗΠΑ, είναι απλώς κοινή λογική εκ μέρους του.
