Τα τελευταία χρόνια είναι γεγονός ότι ο "συνασπισμός" 3+1 (Ισραήλ-Κύπρος-Ελλάδα)+ΗΠΑ, έχει ενδυναμωθεί, όπως και οι σχέσεις μεταξύ των κρατών που την αποτελούν, αναστέλλοντας για την ώρα τουλάχιστον την τουρκική επιθετικότητα για εξυπηρέτηση της "Γαλάζιας Πατρίδας" στη ΝΑ Μεσόγειο.
Ωστόσο, παρά τις διαδοχικές νίκες του Ισραήλ εναντίον Χαμάς-Χεζμπολάχ και Ιράν, το τοπίο στη Μ. Ανατολή παραμένει θολό και επικίνδυνο, με την Τουρκία να αποτελεί πλέον απειλή όχι μόνο για Ελλάδα και Κύπρο , αλλά και για το ίδιο το Ισραήλ
Η μελλοντική ασφάλεια του Ισραήλ απαιτεί νέα αμυντική στρατηγική
Ο χάρτης της Μέσης Ανατολής μεταβάλλεται, ενώ παράλληλα θέτει νέες και παλιές απειλές, αφού το Ιράν παραμένει ένας επιθετικός εχθρός, η Τουρκία είναι ολοένα και πιο εχθρική, τα περιφερειακά κράτη είναι εύθραυστα, ο πόλεμος που καθοδηγείται από την τεχνητή νοημοσύνη μεταμορφώνει το πεδίο της μάχης και οι παγκόσμιες ισορροπίες δυνάμεων κλίνουν, αναφέρει Διεθνές ΜΜΕ, επισημαίνοντας:
Το Ισραήλ δεν μπορεί πλέον να βασίζεται στα αμυντικά δόγματα και τις στρατιωτικές τακτικές του παρελθόντος. Οι υποθέσεις που καθοδήγησαν την ισραηλινή στρατηγική για δεκαετίες καθίστανται γρήγορα ξεπερασμένες.
Για χρόνια, το Ισραήλ λειτουργούσε με την πεποίθηση ότι οι βασικές απειλές μπορούσαν να «περιοριστούν», να «διαχειριστούν» ή να «εξουδετερωθούν» χωρίς να επιβληθεί σημαντική στρατηγική αλλαγή. Η Χεζμπολάχ θα μπορούσε να αποτραπεί, η Χαμάς να απομονωθεί, το Ιράν να αναχαιτιστεί και τα περιφερειακά μέτωπα να παραμείνουν χωριστά.
Αυτό πλέον έχει καταρρεύσει.
Το περιφερειακό δίκτυο του Ιράν αποδυναμώθηκε, αλλά ανοικοδομείται. Η Χαμάς μπορεί έχει να ηττηθεί στη Γάζα, αλλά η ιδεολογία της επιμένει. Οι Χούθι αποτελούν μια επίμονη απειλή που δεν μπορεί εύκολα να εξουδετερωθεί και στην Συρία έχουν διεισδύσει εχθρικές προς το Ισραήλ δυνάμεις.
Σε αυτό το περιβάλλον, η διαχείριση των απειλών καθίσταται αδύνατη.
Το Ισραήλ αντιμετωπίζει ένα τοπίο όπου πολλά μέτωπα μπορούν να πυροδοτηθούν ταυτόχρονα, οι αντίπαλοι συντονίζονται πέρα από τα σύνορα και οι τοπικές αναζωπυρώσεις μπορούν να επεκταθούν γρήγορα σε κρίσεις πολλαπλών θεάτρων.
Η Τουρκία αποτελεί άμεση Στρατηγική απειλή για το Ισραήλ
Η Τουρκία έχει επανεμφανιστεί ως μια μεγάλη δύναμη με φιλοδοξίες που έρχονται σε ολοένα και μεγαλύτερη αντίθεση με τα βασικά συμφέροντα του Ισραήλ.
Το αυξανόμενο τουρκικό στρατιωτικό αποτύπωμα στην περιοχή, σε συνδυασμό με την προηγμένη παραγωγή όπλων και τις αυξανόμενες ναυτικές δυνατότητες, δημιουργεί ένα νέο επίπεδο πρόκλησης.
Η ιδεολογική ευθυγράμμιση της Άγκυρας με τα ισλαμιστικά κινήματα, η επιθετική ρητορική της για την Ιερουσαλήμ και η αντιπαραθετική της στάση σε πολλά μέτωπα, συμπεριλαμβανομένης της Γάζας και της Συρίας, την καθιστούν μια στρατηγική απειλή που το Ισραήλ δεν μπορεί πλέον να αντιμετωπίζει ως περιφερειακή.
Εάν συνεχιστούν οι τρέχουσες τάσεις, η Τουρκία μπορεί να εξελιχθεί σε έναν κυρίαρχο περιφερειακό στρατιωτικό παράγοντα, σε έναν κεντρικό κόμβο που ελέγχει ζωτικά ενεργειακά και ναυτικά σημεία και σε έναν πολιτικό προστάτη για τα αντι-ισραηλινά ρεύματα τόσο στη Μέση Ανατολή όσο και στην Ευρώπη.
Μια Τουρκία που είναι ολοένα και πιο δυναμική, παρεμβατική και ιδεολογικά φορτισμένη θα μπορούσε τελικά να αντικαταστήσει το Ιράν ως την πιο άμεση απειλή κοντά στα σύνορα του Ισραήλ.
Ενώ οι δεσμοί της Άγκυρας με τη Δύση μπορεί να χρησιμεύσουν ως ανασταλτικός παράγοντας, οι Ηνωμένες Πολιτείες και άλλες δυτικές δυνάμεις έχουν πρόσφατα επιδείξει μια αυξανόμενη προθυμία να ανεχθούν τις τουρκικές προκλήσεις.
Για το Ισραήλ, αυτή είναι μια ανησυχητική εξέλιξη.
Επείγουσα στρατηγική αναθεώρηση
Ο ορίζοντας ασφαλείας του Ισραήλ ορίζεται από συγκλίνουσες καταιγίδες: περιφερειακή αστάθεια, αναδιάταξη μεγάλων δυνάμεων, τεχνολογικός μετασχηματισμός και εντεινόμενες διπλωματικές πιέσεις.
Οι υποθέσεις που κάποτε διαμόρφωναν το στρατηγικό περιβάλλον του Ισραήλ διαβρώνονται και οι απειλές γύρω του γίνονται πιο δυναμικές, συντονισμένες και ασταθείς.
Η κατανόηση αυτών των προκλήσεων είναι το ουσιαστικό πρώτο βήμα προς τη διαμόρφωση μιας νέας στρατηγικής εθνικής ασφάλειας για την πλοήγηση σε μια ολοένα και πιο απρόβλεπτη περιοχή. Το έργο είναι επείγον. Το Ισραήλ πρέπει να ξεκινήσει αυτή τη στρατηγική αναθεώρηση τώρα, πριν η επόμενη κρίση το αναγκάσει να το πράξει υπό πολύ πιο σκληρές συνθήκες.
Συμμαχίες -Εμβάθυνση υπαρχόντων και δημιουργία νέων
Με βάση τα παραπάνω το Ισραήλ θα πρέπει να εμβαθύνει υπάρχουσες συμμαχίες και να δημιουργήσει νέες.
Η ευόδωση του Ινδικού διαδρόμου (IMEC) είναι ζωτικής σημασίας για τα οικονομικά και γεωπολιτικά συμφέροντα του Ισραήλ, αφού θα διασυνδέσει τις Αραβικές χώρες του Κόλπου μαζί του και με την ΕΕ, δημιουργώντας τις προϋποθέσεις για επέκταση-υπογραφή νέων "Συνθηκών του Αβραάμ" με αυτές και κυρίως με την Σαουδική Αραβία.
Παράλληλα μέσω των συμμάχων χωρών του Κύπρου-Ελλάδας, το Ισραηλινό φυσικό αέριο θα μπορεί μέσω αγωγού να διοχετευθεί στην ΕΕ, μαζί με το Αμερικανικό LNG, δημιουργώντας συνθήκες περαιτέρω σύσφιξης των σχέσεων του Ισραήλ με χώρες της ΕΕ.
Με τον τρόπο αυτό το Ισραήλ θα έχει "μαξιλάρια ασφάλειας" τόσο στην Μ.Ανατολή όσο και στην ΝΑ Ευρώπη.
Κλειδί για την ευόδωση των παραπάνω, αποτελεί η περαιτέρω σύσφιξη των σχέσεων Τελ Αβιβ-Λευκωσίας-Αθήνας σε πολιτοστρατιωτικό -ενεργειακό και οικονομικό επίπεδο.