''Η κοινή συνέντευξη τύπου μεταξύ του Προέδρου της Αιγύπτου Αμπντελ Φατάχ αλ-Σίσι και του Έλληνα πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη, τη Δευτέρα, υπογράμμισε τη συνεχιζόμενη ανησυχία για τον τουρκικό ρόλο στην ανατολική Μεσόγειο'', αναφέρει το
Ωστόσο, στις δηλώσεις των δύο ηγετών υπαινίχθηκαν μόνο αυτά που θεωρούσαν σημαντική απειλή για τις δύο χώρες για στρατηγικούς και ιστορικούς λόγους.
Ο Αιγύπτιος πρόεδρος απέφυγε την άμεση αναφορά στην Τουρκία κατά την κοινή συνέντευξη Τύπου που πραγματοποιήθηκε στο Κάιρο, η οποία δείχνει ότι η Αίγυπτος, αν και βλέπει στην Άγκυρα έναν μεγάλο περιφερειακό αντίπαλο, δεν πρόκειται να το αντιμετωπίσει και περιμένει ευρύτερες πολιτικές και περιφερειακές αλλαγές που θα μπορούσαν να επηρεάσουν τις πολιτικές του Τούρκου Προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν.
Ο Σίσι τόνισε τη δέσμευσή του για κυριαρχία στα χωρικά ύδατα και την επιθυμία του να ενισχύσει τις σχέσεις με την Ελλάδα και να αναπτύξει την υπάρχουσα συνεργασία στο πλαίσιο του τριμερούς μηχανισμού με την Κύπρο, προκειμένου να επιτύχει κοινά συμφέροντα και στόχους στην περιοχή της ανατολικής Μεσογείου.
Ο Μητσοτάκης τόνισε ότι η χώρα μας ενδιαφέρεται να ενισχύσει τη συνεργασία με το Κάιρο και επίσης να αναπτύξει τον τριμερή μηχανισμό μεταξύ Αιγύπτου, Ελλάδας και Κύπρου, ο οποίος, είπε, ήταν «επιτυχημένος και αποτελεσματικός για τον συντονισμό και την τακτική θεσμική συνεργασία».
Ανέφερε ότι συμφώνησε με την Αίγυπτο για την ανάγκη ειρήνευσης στη Λιβύη και την απόσυρση ξένων δυνάμεων από το έδαφος της.
Οι αναλυτές λένε ότι η Τουρκία συνήθως ανταποκρίνεται σε περιφερειακές δηλώσεις που είναι επικριτικές για τον ρόλο της με την αδιαφορία αφενός και με τη συνεχή επιδίωξη των σχεδίων της αφετέρου, ανεξάρτητα από τυχόν προειδοποιήσεις.
Επισημαίνουν ότι οι δηλώσεις των περιφερειακών αξιωματούχων, ιδίως εκείνων που προέρχονται από την Αίγυπτο, σχετικά με τον τουρκικό ρόλο παρέμειναν καθαρά ρητορικές, καθώς δεν πίεσαν την Άγκυρα να υποχωρήσει από τις αυξανόμενες επιθετικές ενέργειες της στην ανατολική Μεσόγειο και αποφεύγοντας τις αμφισβητούμενες περιοχές, ούτε επιδίωκαν να την αναγκάσουν να αποσύρει τις δυνάμεις της και τους μισθοφόρους που έφερε στη Λιβύη.
Αντίθετα, η Άγκυρα ενίσχυσε την επιρροή της στην Κύπρο. Οι Γάλλοι, οι Αιγύπτιοι και οι Έλληνες μείωσαν τον τόνο των δηλώσεών τους στο σημείο που έδωσαν την εντύπωση ότι τα λόγια τους ήταν απλώς επίσημες εκφράσεις.
Οι Τούρκοι επιβάλλουν τώρα την παρουσία τους στη Λιβύη ως τετελεσμένο γεγονός και ανώτεροι αξιωματούχοι πραγματοποιούν επισκέψεις στην Τρίπολη χωρίς να ενημερώσουν τοπικά ή διεθνή κόμματα, σαν να ήταν η πρωτεύουσα της Λιβύης μια τουρκική επαρχία.
Οι ίδιοι αναλυτές πιστεύουν ότι η αφθονία των δηλώσεων και η ένταση των διπλωματικών κινήσεων δεν υποκαθιστούν πρακτικά αποτελέσματα επιτόπου, ειδικά όταν δεν υποχρεώνουν τον αντίπαλο να επανεξετάσει τις πολιτικές του.
Επισημαίνουν ότι η Αίγυπτος, η οποία επιδιώκει να εμφανιστεί ως περιφερειακή εναλλακτική λύση έναντι της Τουρκίας, υπερβάλλει αναφορικά με το πολιτικό της βάρος, ειδικά επειδή βρέθηκε μόνη της να προσπαθεί να περιορίσει την επιρροή της Τουρκίας.
Προειδοποιούν ότι η Αίγυπτος θα μπορούσε να κάνει το λάθος να διογκώσει την έκταση της επιτυχίας της στη Γάζα, η οποία, οφείλεται σε εξαιρετικές περιστάσεις.
Βλέπουν ότι αυτό που συνέβη στη Γάζα ήταν το αποτέλεσμα συνδυασμένων περιφερειακών και διεθνών συνθηκών που έκαναν την Αίγυπτο τον μοναδικό σύνδεσμο μεταξύ συγκρουόμενων και αντιτιθέμενων δυνάμεων που συμφώνησαν για την ανάγκη για αποκλιμάκωση στη Γάζα και απόπειρα προσέλκυσης της Χαμάς σε έναν πολιτικό διακανονισμό.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Και επίσημα ''αποικία'' της Τουρκίας η Τρίπολη: Επενδύσεις-''μαμούθ'' από την 'Αγκυρα
Ο Σίσι και ο Μητσοτάκης, επικεντρώθηκαν στις τελευταίες εξελίξεις στη Λιβύη. Συμφωνήθηκε να υποστηριχθεί η τρέχουσα πολιτική πορεία, που οδήγησε στη διεξαγωγή εκλογών εγκαίρως πριν από το τέλος του τρέχοντος έτους και στη σημασία της διάλυσης των πολιτοφυλακών και της αποχώρησης όλων των ξένων δυνάμεων και μισθοφόρων από το έδαφος της Λιβύης.
Αυτή η συγκέντρωση στην κρίση της Λιβύης υποδηλώνει ότι η Τουρκία δεν θα επιτύχει να επιβάλει τετελεσμένο γεγονός στις περιφερειακές δυνάμεις και ότι δεν θα αντιμετωπίσει άλλη επιλογή παρά να ενεργήσει σύμφωνα με τα διεθνή αιτήματα από τη δεύτερη διάσκεψη του Βερολίνου για τη Λιβύη, η οποία πρόκειται να ξεκινήσει την Τετάρτη.
Αυτό συνεπάγεται συλλογική πίεση στην Τουρκία για να την αναγκάσει να τροποποιήσει τη συμπεριφορά της.
Ο πρώην υπουργός Εξωτερικών της Αιγύπτου Μοχάμεντ Αλ-Οράμπι δήλωσε στο "The Arab Weekly" ότι η συνάντηση επιβεβαίωσε ότι δεν υπάρχουν εναλλακτικές λύσεις στη σχέση της Αιγύπτου με τις χώρες της Ανατολικής Μεσογείου, διότι η προσέγγιση με αυτές τις χώρες έχει μεγάλη στρατηγική σημασία τόσο για την Αίγυπτο όσο και για την Τουρκία αλλά και για την περιοχή.
Ο Οράμπι εξήγησε ότι το πρόβλημα της Τουρκίας έγκειται στην πεποίθηση ότι η πρόσφατη συνάντηση του Ερντογάν με τον πρόεδρο των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν θα επιτύχει στρατηγικές διεισδύσεις για την Άγκυρα και θα της επιτρέψει μεγαλύτερο περιθώριο ελιγμών, αλλάζοντας τις περιφερειακές της προσεγγίσεις.
Τόνισε ότι η Αίγυπτος δεν θα επιτρέψει στις εξελίξεις στην περιοχή να επηρεάσουν τις σχέσεις της με τις χώρες της Ανατολικής Μεσογείου και υπάρχουν ενδείξεις ότι το Κάιρο θα επιδιώξει στο εγγύς μέλλον για να ενισχύσει περαιτέρω τις σχέσεις με την Ελλάδα και την Κύπρο.
Εν κατακλείδι εκτιμάται ότι Αίγυπτος -Ελλάδα-Κύπρος θα έρθουν ακόμη πιό κοντά στο μέλλον, αφού πεποίθηση μας είναι ότι η Τουρκία τελικά δεν θα αποχωρήσει στρατιωτικά από τη Λιβύη, τουλάχιστον σε επίπεδο Ενόπλων Δυνάμεων.
Θα αποχωρήσουν σταδιακά μόνο οι μισθοφόροι της Τουρκίας και αυτοί όχι όλοι, ενώ ο Ερντογάν θα επιχειρήσει οικονομική διείσδυση στην Λιβύη καθώς και πολιτική επιχειρώντας να νομιμοποιήσει το παράνομο τουρκολιβυκό μνημόνιο για τις ΑΟΖ.
Ελλάδα και Αίγυπτος παρακολουθούν στενά τις εξελίξεις στο εσωτερικό της Τουρκίας, αλλά και τις ενέργειές της στη Λιβύη και περιμένουν την κατάλληλη συγκυρία για να προχωρήσουν στην περάτωση οριοθέτησης της μεταξύ τους ΑΟΖ, την οποία υπενθυμίζουμε οριοθέτησαν μερικώς μέχρι τώρα.
Πότε θα έρθει η κατάλληλη συγκυρία;
Αυτό θα εξαρτηθεί από την αντίδραση ΕΕ και κυρίως Γαλλίας-Ιταλίας-Γερμανίας, αλλά και ΗΠΑ μετά το Συνέδριο του Βερολίνου ΙΙ και μέχρι το τέλος του έτους έναντι της Τουρκίας, οπότε και θα πραγματοποιηθούν οι εκλογές στη Λιβύη.
Τους προσεχείς μήνες θα φανεί αυτό, αφού η Τουρκία θα ξεδιπλώσει τις ενέργειές της και το σχεδιασμό της για τη Λιβύη, γεγονός που το πιθανότερο είναι να την φέρει σε ρήξη και νέα περιθωριοποίηση με τη Δύση.
Στην ακραία και απίθανη περίπτωση που υποθέσει κάποιος ότι η Τουρκία θα αποσυρθεί στρατιωτικά πλήρως από τη Λιβύη, δηλαδή αποσυρθούν τόσο οι μισθοφόροι της όσο και οι Ένοπλες Δυνάμεις της από τη χώρα, υπακούοντας στα κελεύσματα της Δύσης, τότε αυτό θα σημαίνει ότι ο Ερντογάν θα εγκατέλειπε την θεωρία της "Γαλάζιας Πατρίδας"
Κάτι τέτοιο όμως είναι ασυμβίβαστο με την εξωτερική πολιτική της χώρας του και του ίδιου.
