Στις 26 Ιουλίου 2021, εορτή της Συνάξεως του Αρχαγγέλου Γαβριήλ, ο πρόεδρος του Τμήματος Εξωτερικών Εκκλησιαστικών Σχέσεων (ΤΕΕΣ) του Πατριαρχείου Μόσχας μητροπολίτης Βολοκολάμσκ Ιλαρίωνας τέλεσε τη Θεία Λειτουργία στον ναό του Αρχαγγέλου Γαβριήλ, ο οποίος λειτουργεί ως Μετόχι της Ορθοδόξου Εκκλησίας της Αντιοχείας στη Μόσχα.
Επίσης συλλειτούργησαν ο προϊστάμενος του Μετοχίου και εκπρόσωπος του Πατριάρχη Αντιοχείας παρά τω Πατριάρχω Μόσχας και Πασών των Ρωσσιών μητροπολίτης Φιλιππουπόλεως Νήφων, ο προϊστάμενος του Μετοχίου της Ρωσικής Ορθοδόξου Εκκλησίας στη Βηρυτό αρχιμανδρίτης Φίλιππος Βασίλτσεφ, κληρικοί του Μετοχίου.
Η Θεία Σύναξη τελέσθηκε στην εκκλησιαστική σλαβονική και την αραβική γλώσσα. Στο «εἴπωμεν πάντες» αναπέμφθηκαν δεήσεις υπέρ απελευθερώσεως από τη λοίμωξη του κορονοϊού.
Μετά το πέρας της Θείας Μυσταγωγίας τελέσθηκε υπαίθρια δοξολογία προς τιμήν του Αρχαγγέλου Γαβριήλ.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Μητροπολίτης Νεαπόλεως: Παρότρυνε τους πιστούς να εμβολιαστούν
Στη δοξολογία παρέστησαν οι επικεφαλής των διπλωματικών αποστολών των ΗΠΑ, της Συρίας, της Κολομβίας, της Αλβανίας, του Μπαχρέιν, της Γκαμπόν, της Λετονίας, της Πορτογαλίας, της Υεμένης, της Ακτής Ελεφαντοστού, της Αιγύπτου, της Γκάνας, της Ιταλίας, της Δανίας, της Ιρλανδίας, της Γαλλίας, του Μαυροβουνίου, της Πολωνίας, της Ελβετίας, ο αποστολικός Νούντσιος στη Ρωσική Ομοσπονδία αρχιεπίσκοπος Τζοβάνι Ντ᾽ Ανιέλο, εκπρόσωποι των Πρεσβειών της Ιορδανίας, του Κατάρ, του Λιβάνου, της Ελβετίας, ο εκπρόσωπος της Κοινότητας του Αγίου Αιγιδίου στη Μόσχα Αλεσάνδρο Σαλακόνε, ο πρώην υπουργός Εξωτερικών της ΕΣΣΔ Α. Μπεσμέρτνιχ.
Μετά τη λήξη της δοξολογίας τον μητροπολίτη Ιλαρίωνα προσφώνησε ο μητροπολίτης Φιλιππουπόλεως Νήφων, ο οποίος μεταξύ άλλων ανέφερε:
«Σας ευχαριστώ που ήλθατε να μοιρασθείτε μαζί μας τη χαρά της σημερινή εορτής, κομίζοντάς μας την ευλογία και τις ευχές του επικεφαλής της Ρωσικής Εκκλησίας Αγιωτάτου Πατριάρχη Κυρίλλου. Σας παρακαλούμε να μεταφέρετε στον Προκαθήμενο της Ρωσικής Εκκλησίας την αγάπη και την ευχαριστία μας για το πατρικό του ενδιαφέρον <...>.
Δοξάζοντας σήμερα τον Αρχάγγελο Γαβριήλ, ζούμε τον Ευαγγελισμό, δηλαδή το μυστήριο της εξαιρετικής αγάπης του Θεού. Ο Θεός μας αγαπά και θέλει να Τον μιμούμαστε στην αγάπη έναντι πάντων των ανθρώπων, προκειμένου η δόξα Του να λάμψει σε όλο τον κόσμο.
Η υπηρεσία του Αρχαγγέλου Γαβριήλ είναι η εφαρμογή του θελήματος του Θεού. Έτσι κι εμείς καλούμαστε να εφαρμόζουμε το θέλημα του Θεού, και αυτό είναι η ελευθερία μας, η χαρά, η ειρήνη και η νίκη κατά του κακού.
Αναπέμψαμε δεήσεις, προκειμένου με τη μεσιτεία του Αρχαγγέλου Γαβριήλ ο Κύριος να μας απελευθερώσει από τις συμφορές και ειδικότερα δε από την επιδημία, η οποία άλλαξε εν πολλοίς τη συνήθη ζωή μας. Σε αυτόν τον κόσμο υπάρχει πολύ σκοτάδι, αλλά πιστεύουμε ότι «τὸ φῶς ἐν τῇ σκοτίᾳ φαίνει, καὶ ἡ σκοτία αὐτὸ οὐ κατέλαβεν» (Ιω. 1.5).
Σας ευχαριστώ και πάλι, Σεβασμιώτατε, για το σημερινό συλλείτουργο, όπου διατρανώσαμε από κοινού την ενότητα των Εκκλησιών μας εν πνεύματι αγάπης και ειρήνης».
Απευθυνόμενος στους μετέχοντες της πανηγύρεως ο μητροπολίτης Βολοκολάμσκ Ιλαρίωνας μετέφερε τον χαιρετισμό και την ευλογία του Αγιωτάτου Πατριάρχη Μόσχας και Πασών των Ρωσσιών Κυρίλλου και μεταξύ άλλων ανέφερε:
«Κάθε χρόνο συνερχόμαστε εδώ, στο Μετόχι της Εκκλησίας της Αντιοχείας, προκειμένου να δοξάσουμε τον ουράνιο προστάτη αυτού του ναού τον Άγιο Αρχιστράτηγο του Θεού Γαβριήλ.
Ενθυμούμαι πολύ καλά όταν ακόμη τα μακρινά σοβιετικά χρόνια ήμουν μαθητής και ερχόμουν σε αυτό τον άγιο ναό, εδώ υπηρετούσε ήδη ο αρχιμανδρίτης και στη συνέχεια επίσκοπος Νήφων. Για τα σοβιετικά δεδομένα όλα αυτά έδειχναν αρκετά ασυνήθη, διότι υπήρχαν καθίσματα στον ναό, ήταν παρόντες κάποιοι διπλωμάτες, μέρος των ακολουθιών τελούνταν σε άγνωστες γλώσσες… Αλλά ήδη τότε ο κ. Νήφων ασκούσε τη διακονία του όχι μόνον ως εκπρόσωπος της Ορθοδόξου Εκκλησίας της Αντιοχείας παρά τω Πατριαρχικώ θρόνω Μόσχας, αλλά και ως ποιμένας.
Υπό τις συνθήκες διωγμών κατά της Εκκλησίας ο Σεβασμιώτατος κατάφερε πολλά από εκείνα, τα οποία δεν ήταν προσιτά σε απλούς Μοσχοβίτες ιερείς, διότι ήταν αλλοδαπός, απολαμβάνοντας σχεδόν διπλωματικό καθεστώς, αντήλασσε χειραψίες με τους ισχυρούς του κόσμου τούτου. Και δεν ήταν ότι απολάμβανε κάποια ασυλία, αλλά οι αθεϊστικές Αρχές εθελοτυφλούσαν σε πολλά, όπως και στο ότι εδώ ασκείτο ποιμαντικό έργο και εδώ διεξαγόταν ιεραποστολικό και φιλανθρωπικό έργο και ότι εδώ κατ᾽ επανάληψιν τελείτο το Μυστήριο του Αγίου Βαπτίσματος, και ότι ο Σεβασμιώτατος έσωσε αγίες εικόνες και τέμπλα, τα οποία θα έπρεπε να καταστραφούν ή να αφαιρεθούν από την Εκκλησία. Χωρίς να λέει τίποτε σε κανέναν και χωρίς να το ανακοινώνει, πληροφορείτο ο ίδιος παρόμοια περιστατικά και τώρα πολλές από εκείνες τις εικόνες, που έσωσε τότε, φιλοξενούνται στα τέμπλα των ναών μας.
Αγαπητέ Δέσποτα, θα ήθελα να Σας ευχαριστήσω ολοθύμως για αυτή τη μοναδική, άνευ προηγουμένου, άψογη και πολυετή διακονία, την οποία επιτελείτε εδώ. Σας αγαπήσαμε θερμώς και εγκάρδια. Σας βλέπουμε ως μεγαλύτερό μας αδελφό, από τον οποίο μαθαίνουμε πάρα πολλά.
Αυτή την εόρτια για τον ναό Σας ημέρα, για το Μετόχι της Ορθοδόξου Εκκλησίας της Αντιοχείας, του οποίου ηγείσθε εδώ και τέσσερες και πλέον δεκαετίες, θα ήθελα να Σας ευχηθώ κυρίως υγεία και μακροημέρευση, ώστε να συνεχίστε και στο εφεξής να επιτελείτε αυτή τη σπουδαία και υπεύθυνη διακονία, η οποία συνδέει τις δύο μεγάλες Εκκλησίες μας, την παλαίφατη της Αντιοχείας, όπου κήρυξαν οι Απόστολοι Πέτρος και Παύλος, και τη νεότερη, αλλά με υπερχιλιετή πλέον ιστορία Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία. Ας μην αποδυναμώνουν ποτέ οι σχέσεις μεταξύ των Εκκλησιών μας.
Θα ήθελα να εκφράσω την εγκάρδια μου ευγνωμοσύνη στον Θεοφιλέστατο κ. Αντώνιο, εκπρόσωπο της Ορθοδόξου Εκκλησίας της Σερβίας για την πολυετή και άψογη διακονία και για την παρουσία του στην κοινή μας εορτή, η οποία για άλλη μια φορά αναδεικνύει την ενότητα της παγκόσμιας Ορθοδοξίας.
Η ενότητα αυτή είναι αδύνατο να διασαλευθεί από οιαδήποτε εσφαλμένη και ύπουλη ενέργεια, διότι οι άνθρωποι, οι οποίοι διαπράττουν αυτές τις ενέργειες, οι ίδιοι αποκηρύσσουν τον εαυτό τους από την ενότητα της Ορθοδοξίας, διαγράφοντας τον εαυτό τους από τα ιερά Δίπτυχα των κατά τόπους Ορθοδόξων Εκκλησιών. Ενδυναμώνουμε μέσα από αυτή την ενότητα. Διαφυλάττουμε την πίστη, που κληρονομήσαμε από τις γενιές των προγόνων μας, διαφυλάττουμε την κανονική τάξη, την οποία δεν ήταν εμείς που την καθιερώσαμε και δεν είναι δική μας υπόθεση να την διαλύσουμε».
