Πιο εξειδικευμένοι και σίγουροι από ποτέ εμφανίζονται οι εργαζόμενοι παγκοσμίως, ωστόσο η αυτοπεποίθηση αυτή δεν συνοδεύεται από αντίστοιχη ικανοποίηση ή αφοσίωση στην εργασία, σύμφωνα με το Παγκόσμιο Βαρόμετρο Ανθρώπινου Δυναμικού της ManpowerGroup.
Η έρευνα δείχνει ότι το 89% των εργαζομένων δηλώνει βέβαιο για τις δεξιότητες και την εμπειρία του, αλλά μόλις το 62% εμφανίζεται ικανοποιημένο από τον επαγγελματικό του ρόλο. Επιπλέον, ένας στους τρεις αναφέρει ότι δεν έχει επαρκείς ευκαιρίες εξέλιξης στον τρέχοντα εργοδότη.
Το χάσμα αυτό αποτυπώνει την ταχύτατη απόκτηση νέων δεξιοτήτων, ιδιαίτερα σε τομείς όπως η τεχνητή νοημοσύνη (AI), την ώρα που πολλοί οργανισμοί αδυνατούν να συμβαδίσουν. Σύμφωνα με νέα έρευνα της ManpowerGroup, το 81% των τεχνολογικών ηγετών δηλώνει ότι οι εταιρείες τους βρίσκονται ακόμη σε πιλοτικά στάδια υιοθέτησης της AI, ενώ μόλις το 10% την έχει ενσωματώσει πλήρως στις λειτουργίες τους. Το αποτέλεσμα είναι πολλοί εργαζόμενοι να νιώθουν αναξιοποίητοι, υποτιμημένοι και ανεπαρκώς υποστηριζόμενοι.
«Η πρόοδος της τεχνητής νοημοσύνης αναγκάζει κάθε εταιρεία να μετασχηματιστεί για να επιβιώσει και να αναπτυχθεί. Όμως ο ψηφιακός μετασχηματισμός αφορά εξίσου τους ανθρώπους και την τεχνολογία», τονίζει η Becky Frankiewicz, President & Chief Strategy Officer της ManpowerGroup. «Το μέλλον της εργασίας δεν σχετίζεται με τον έλεγχο, αλλά με τη συνεργασία. Όταν οι εταιρείες επενδύουν στους ανθρώπους, οι άνθρωποι ανταποδίδουν. Και σήμερα, οι εργαζόμενοι ζητούν περισσότερα: ισορροπία, ευελιξία, ανθρωποκεντρική προσέγγιση και ευκαιρίες ανάπτυξης»
Η εμπιστοσύνη ενισχύεται, αλλά αυξάνεται και το άγχος
Σύμφωνα με το βαρόμετρο που βασίζεται σε απαντήσεις 13.700 εργαζομένων σε 19 χώρες, ο συνολικός Δείκτης Εμπιστοσύνης φτάνει το 68%, αυξημένος κατά 1 μονάδα από το 67% του προηγούμενου έτους. Τα βασικά ευρήματα δείχνουν ένα ανθρώπινο δυναμικό σε συνεχή μεταβολή:
- Το 82% των εργαζομένων θεωρεί ότι η εργασία του έχει νόημα (αύξηση 2% από το 2024).
- Η εμπιστοσύνη ανέρχεται στο 76% (αύξηση 2 μονάδων).
- Η εργασιακή ικανοποίηση μειώθηκε στο 62% (πτώση 1 μονάδας), δείχνοντας το χάσμα δεξιοτήτων και εμπειρίας.
- Μόνο το 65% νιώθει εργασιακή ασφάλεια για τους επόμενους 6 μήνες (πτώση 6 μονάδων).
- Το 49% βιώνει μέτριο έως υψηλό καθημερινό άγχος, με κορυφαία τα μεσαία στελέχη (82%) και την Gen Z να ακολουθεί (56%).
Ένας στους δύο νιώθει καθημερινό άγχος – Οι εργαζόμενοι με τα μεγαλύτερα ποσοστά
Παρότι το 82% των εργαζομένων βρίσκει νόημα στην εργασία του, το 49% αναφέρει καθημερινό άγχος – ποσοστό που συνεχίζει να αυξάνεται. Η Gen Z εξακολουθεί να καταγράφει τα υψηλότερα ημερήσια επίπεδα άγχους (56%), παρά το γεγονός ότι νιώθει μεγαλύτερη υποστήριξη, ενώ τα μεσαία στελέχη καταγράφουν τα μεγαλύτερα ποσοστά άγχους (82%). Την ίδια στιγμή, οι βασικοί εργαζόμενοι αναφέρουν τη χαμηλότερη ευθυγράμμιση με τις αξίες της εταιρείας γεγονός που εντείνει την πίεση στους ρόλους πρώτης γραμμής. Αυτή η αποσύνδεση εξηγεί γιατί αποχωρούν εργαζόμενοι που νιώθουν σίγουροι για τις δεξιότητες τους ή την επαγγελματική τους πορεία: Η ουσιαστική εργασία δεν αρκεί για να αντισταθμίσει την επαγγελματική εξουθένωση, ειδικά όταν οι ευκαιρίες ανάπτυξης είναι περιορισμένες και η υποστήριξη ανεπαρκής.
Η πρόκληση των μεσαίων στελεχών
Υπό έντονη πίεση βρίσκονται και τα μεσαία στελέχη, καθώς δέχονται απαιτήσεις από όλες τις κατευθύνσεις. Το 34% φοβάται ότι μπορεί να χάσει την εργασία του στους επόμενους έξι μήνες λόγω αναδιοργανώσεων μέσα στον οργανισμό ή αυξανόμενης επιρροής της τεχνητής νοημοσύνης. Παράλληλα, σχεδόν οκτώ στους δέκα (77%) αναφέρουν ως κύριες επαγγελματικές ανησυχίες την οικονομική αστάθεια, τις αλλαγές στη δομή των οργανισμών και την ΤΝ. Παρότι η εμπιστοσύνη των εργαζομένων προς την ηγεσία αυξήθηκε (+4% σε σύγκριση με το 2024), η εξέλιξη αυτή εντείνει την πίεση σε όσους έχουν την ευθύνη ανάπτυξης και υποστήριξης άλλων, την ίδια στιγμή που οι ίδιοι αντιμετωπίζουν προσωπική αβεβαιότητα.
Οι Millennials εμφανίζουν τη μεγαλύτερη μείωση στην εργασιακή ικανοποίηση (–11% σε ετήσια βάση), με τις γυναίκες της γενιάς αυτής να καταγράφουν τα χαμηλότερα επίπεδα συνολικά. Επιπλέον, οι εργαζόμενοι με πλήρη φυσική παρουσία στον χώρο εργασίας είναι λιγότερο πιθανό να παραιτηθούν (63%) σε σύγκριση με τους απομακρυσμένους (43%), αλλά δηλώνουν χαμηλότερη ευημερία (63% έναντι 72% στους υβριδικούς) και υψηλότερα επίπεδα άγχους. Αυτό δείχνει ότι τα άκαμπτα εργασιακά μοντέλα παγιδεύουν τους εργαζόμενους σε ρόλους που δεν τους ικανοποιούν, ενώ όσοι εργάζονται εξ αποστάσεως εκμεταλλεύονται την ευελιξία για να αποχωρούν όταν το επιθυμούν.
Η ανάπτυξη ως δείκτης εμπιστοσύνης
Τα δεδομένα αποδεικνύουν τη στενή σύνδεση ανάμεσα στις επενδύσεις για ανάπτυξη και στη διακράτηση ταλέντων. Οι εργαζόμενοι που αναφέρουν ότι έχουν ευκαιρίες επαγγελματικής εξέλιξης εμφανίζουν επίπεδα εμπιστοσύνης 77% (αύξηση 4 ποσοστιαίων μονάδων σε σχέση με το 2024), ενώ όσοι διαθέτουν σαφή πορεία καριέρας καταγράφουν ικανοποίηση 62% (αύξηση 5 ποσοστιαίων μονάδων). Οι εργαζόμενοι που ακολουθούν υβριδικό μοντέλο εργασίας παρουσιάζουν καλύτερες επιδόσεις σε όλους τους δείκτες εμπιστοσύνης.
Ωστόσο, η ποιότητα της ανάπτυξης παραμένει καθοριστικός παράγοντας. Παρά το γεγονός ότι περίπου ένας στους τρεις εργοδότες αναγνωρίζει πως η τεχνητή νοημοσύνη δεν μπορεί να αντικαταστήσει ανθρωποκεντρικές δεξιότητες, όπως η ηθική κρίση (33%), η εξυπηρέτηση πελατών (31%) και η διοίκηση ομάδων (30%), πολλοί εργοδότες εξακολουθούν να δυσκολεύονται να παρέχουν την εκπαίδευση στην ενσωμάτωση της τεχνητής νοημοσύνης, που πλέον θεωρείται βασική προσδοκία των εργαζομένων.
«Επενδύστε στους ανθρώπους»
Με το κόστος αποχώρησης να φτάνει κατά μέσο όρο τα 18.591 δολάρια ανά εργαζόμενο και μόλις το 55% να δηλώνει ικανοποιημένο και απίθανο να αποχωρήσει οικειοθελώς, το χάσμα εμπιστοσύνης και ικανοποίησης παύει να είναι ζήτημα ηθικού και μετατρέπεται σε επιτακτική επιχειρηματική ανάγκη. Οι οργανισμοί που δεν επενδύουν στους ανθρώπους τους κινδυνεύουν να τους χάσουν από ανταγωνιστές που το κάνουν.
Το Παγκόσμιο Βαρόμετρο Ανθρώπινου Δυναμικού του ομίλου ManpowerGroup αποτυπώνει την ευημερία, την ικανοποίηση από την εργασία και την εμπιστοσύνη των εργαζομένων σε όλο τον κόσμο. Οι απαντήσεις της έρευνας συλλέχθηκαν από 13.771 εργαζόμενους σε 19 χώρες, κατά το διάστημα από 14 Μαρτίου έως 11 Απριλίου 2025. Όλα τα δεδομένα έχουν σταθμιστεί ώστε να ανταποκρίνονται στον πληθυσμό εργαζομένων κάθε χώρας, ανά φύλο, ηλικία και γεωγραφική περιοχή, ενώ όλες οι χώρες έχουν σταθμιστεί ώστε να εκπροσωπούνται ισότιμα. Στην έρευνα συμμετείχαν ειδικότερα εργαζόμενοι από τις εξής χώρες: Αυστραλία, Καναδάς, Γαλλία, Γερμανία, Ινδία, Ισραήλ, Ιταλία, Ιαπωνία, Μαλαισία, Μεξικό, Ολλανδία, Νορβηγία, Πολωνία, Σιγκαπούρη, Ισπανία, Σουηδία, Ελβετία, Ηνωμένο Βασίλειο και Ηνωμένες Πολιτείες.