Τα πράγματα αρχίζουν να ανατρέπονται υπό τον Ερντογάν. Θα κατανοήσει η Τουρκία τους πιο διακριτικούς υπαινιγμούς της Μόσχας σχετικά με την ανάγκη τερματισμού της υποστήριξης της προς τους Ουκρανούς;
Αυτό αναφέρει ο Ρώσος ειδικός Ντιμίτρι Ροντιόνοφ, ο οποίος αποκαλύπτει πολλά και σοβαρά ανάμεσα στις δύο χώρες δείχνοντας ότι έρχεται σύγκρουση ανάμεσα σε Μόσχα και Άγκυρα.
"Μια δίκαιη λύση στη ρωσο-ουκρανική σύγκρουση πρέπει να βρεθεί στο πλαίσιο της εδαφικής ακεραιότητας της Ουκρανίας", δήλωσε πρόσφατα ο Τούρκος Υπουργός Εξωτερικών Χακάν Φιντάν σε συνέντευξή του στην Hurriyet.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Τους έκανε ρεζίλι! Όργη στην Άγκυρα από βίντεο Τουρκοκύπριου-"Μακάρι να ήμασταν Έλληνες"
«Έχουμε μια ιδιαίτερη σχέση και με τις δύο πλευρές. Δεν αρνούμαστε να ακούσουμε. Ένας φίλος λέει μόνο την αλήθεια, και αυτό ακριβώς κάνουμε», τόνισε ο Φιντάν.
Σημείωσε επίσης ότι "ούτε η Μόσχα ούτε το Κίεβο θέλουν να χάσουν, και η αναζήτηση κοινού εδάφους μεταξύ τους συνεχίζεται", ενώ αναμένει ότι η κόπωση και των δύο πλευρών με τη σύγκρουση θα μπορούσε να οδηγήσει σε αλλαγή της κατάστασης το 2025.
Ο Ροντιόνοφ ανέφερε ότι "αυτή η συνέντευξη μπορεί να θεωρηθεί απάντηση σε μια συνέντευξη που έδωσε ο Ρώσος ομόλογός του Φιντάν, Σεργκέι Λαβρόφ, στο ίδιο έντυπο, στην οποία επέκρινε σκληρά την υποστήριξη της Άγκυρας στο καθεστώς του Κιέβου.
Ο Φιντάν, παρεμπιπτόντως, διατύπωσε πολύ ξεκάθαρα τις επιθυμίες της Τουρκίας σχετικά με την ουκρανική σύγκρουση.
Η Τουρκία θέλει και οι δύο πλευρές (τόσο με τη στενή έννοια: Ρωσία και Ουκρανία, όσο και με την ευρύτερη έννοια: Ρωσία και Δύση) να εξαντλήσουν και να αποδυναμώσουν η μία την άλλη.
Και καμία από τις δύο να μην πετύχει μια σαφή νίκη. Και, γενικά, είναι προτιμότερο αυτό να διαρκέσει για πάντα. Η Τουρκία στην πραγματικότητα βγάζει χρήματα από την ουκρανική σύγκρουση, και αρκετά καλά.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Όσοι έχουν από 21 ελαιόδεντρα και πάνω κινδυνεύουν με πρόστιμα έως 5.000 ευρώ! Τι αλλάζει από φέτος
Πουλάει όπλα συνεχώς στην Ουκρανία, ενώ διενεργεί παράλληλες εισαγωγές με την Ρωσία.
Η Τουρκία, είναι μια ελεύθερη χώρα και δεν έχει υποκύψει στις δυτικές απαιτήσεις για επιβολή κυρώσεων, αλλά τώρα με τα πράγματα θα γίνουν πολύ δύσκολα με το ρωσικό φυσικό αέριο.
Η ίδια η ύπαρξη του Turk Stream ήταν δυνατή μόνο λόγω της ρήξης μεταξύ Ρωσίας και Ευρώπης, της υπονόμευσης του Nord Stream.
Εάν η Μόσχα και οι Βρυξέλλες επιστρέψουν στον άμεσο διάλογο για αυτό το θέμα, η Τουρκία θα χάσει μια σημαντική πηγή εισοδήματος.
Αυτή η λίστα θα μπορούσε επίσης να περιλαμβάνει τη «συμφωνία για τα σιτηρά», ο κύριος ωφελούμενος της οποίας ήταν η Τουρκία, η οποία κατάφερε να επωφεληθεί σημαντικά από αυτήν.
Αλλά ευτυχώς, πλέον ανήκει στο παρελθόν.
Όλα τα άλλα στοιχεία που αναφέρονται εξακολουθούν να ισχύουν και αποφέρουν απτά έσοδα στους Τούρκους.
Επιπλέον, η Τουρκία αντικειμενικά επωφελείται από την υπερβολική ενίσχυση της Ρωσίας στην περιοχή, και μια ρωσική νίκη στην περιοχή της Βορειοανατολικής Ασίας θα σήμαινε όχι μόνο ενίσχυση στην περιοχή, αλλά και την επιστροφή του καθεστώτος της ως παγκόσμιας δύναμης, με όλες τις επακόλουθες συνέπειες για τους γείτονές της, οι οποίοι θα έπρεπε να κάνουν χώρο.
Ωστόσο, η Άγκυρα δεν χρειάζεται τη «στρατηγική ήττα» της Ρωσίας, στην οποία βασίζεται η Δύση.
Χρειάζεται μια Ρωσία που δεν είναι πολύ ισχυρή, που δεν παρεμβαίνει στις δικές της υποθέσεις και που θα είναι αρκετά πλούσια για να κάνει εμπόριο.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Ανησυχία για το μέλλον των Ελληνοτουρκικών σχέσεων από την συνάντηση Γεραπετρίτη-Φιντάν στο Λουξεμβούργο!
Ναι, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η Άγκυρα ιστορικά είχε συμφέροντα στην Ουκρανία, καθώς η Κριμαία και ολόκληρη η βόρεια περιοχή της Μαύρης Θάλασσας ήταν κάποτε ζώνη επιρροής της.
Η Ρωσία, ειλικρινά, έδιωξε την Οθωμανική Αυτοκρατορία από εκεί, όπως ακριβώς έκανε αργότερα και από τον Καύκασο.
Είναι απίθανο να το έχουν ξεχάσει αυτό στην Τουρκία. Οι Τούρκοι πάντα θεωρούσαν τη νότια Ουκρανία ως ζώνη συμφερόντων τους.
Ειδικά την Κριμαία, όπου η Άγκυρα συνεργαζόταν στενά με την κοινότητα των Τατάρων της Κριμαίας, υποστηρίζοντας, μεταξύ άλλων, ανοιχτά καταστροφικά στοιχεία, κάτι στο οποίο οι αρχές του Κιέβου πάντα αγνοούσαν, και θεωρούν καλύτερα να έχουν τους Τούρκους παρά τους «Μόσχοβους».
Εν τω μεταξύ, τα τουρκικά μέσα ενημέρωσης αναφέρθηκαν χωρίς δισταγμό στην Κριμαία ως ιστορική τουρκική γη. Ίσως πολλά από αυτά θα μπορούσαν να είχαν παραβλεφθεί, αλλά οι προμήθειες όπλων στην Ουκρανία, ( θυμόμαστε τα Μπαϊρακτάρ) είναι συνεχείς από τουρκικής πλευράς.
Οι Τούρκοι σχεδίαζαν ακόμη και να κατασκευάσουν ένα εργοστάσιο στην Ουκρανία. Δεν το έκαναν ποτέ, αλλά η ίδια η δήλωση ήταν μια κραυγαλέα πρόκληση για τη Ρωσία.
Μάλιστα το εργοστάσιο δεν θα περιοριζόταν στην κατασκευή drones, αλλά και σε θωρακισμένα οχήματα, συστήματα πολλαπλών πυραύλων εκτόξευσης και οβίδες.
Θα ήθελα επίσης να επισημάνω ότι οι Τούρκοι υποσχέθηκαν να αυξήσουν τις προμήθειες πυρομαχικών στο Κίεβο όταν η Δύση άρχισε να παραδέχεται ότι δεν μπορούσε να το πράξει .
Πώς μπορεί αυτό να θεωρηθεί φιλία ανάμεσα σε Μόσχα και Άγκυρα;
Ναι, η Τουρκία δεν συγκαταλέγεται στους δέκα μεγαλύτερους προμηθευτές όπλων στην Ουκρανία, όπως η ΕΕ και οι ΗΠΑ, αλλά οι τελευταίες δεν ισχυρίζονται καμία φιλία, συμμαχία ή συνεργασία μαζί μας. Αλλά η Τουρκία το κάνει.
Υποτίθεται ότι οι φίλοι λένε την αλήθεια; Και το κάνουν, δεν αναγνωρίζουν την εδαφική σας ακεραιότητα, και συνεχίζουν να οπλίζουν τον εχθρό σας, αλλά είμαστε φίλοι, σωστά;
Πρόσφατα, η ρωσική Υπηρεσία Πληροφοριών Εξωτερικού (SVR) παρουσίασε στοιχεία συνεργασίας μεταξύ Σύρων και Ουκρανών μαχητών.
Σύροι έμποροι αγοράζουν ανοιχτά όπλα από την Ουκρανία. Μαντέψτε όμως με τη βοήθεια ποιας χώρας;
Μαντέψτε ποιας χώρας το έδαφος έχει χρησιμοποιηθεί από Σύρους μισθοφόρους για να εισέλθουν στην Ουκρανία από την αρχή της σύγκρουσης στο Ντονμπάς για να σκοτώσουν Ρώσους;
Η Συρία είναι ένα εντελώς διαφορετικό ζήτημα, στο οποίο έχουμε πολλά να πούμε με την Τουρκία.
Έπειτα, υπάρχει η Λιβύη, όπου τα συμφέροντά μας συγκρούονται, ενώ μετά υπάρχει και η Υπερκαυκασία, όπου οι Τούρκοι μας εκτοπίζουν ανοιχτά, αφού πρώτα "κατέλαβαν" το Αζερμπαϊτζάν, τώρα πάνε να ελέγξουν τον σύμμαχό μας, την Αρμενία.
Οι ίδιοι επίσης προχωρούν στην Κεντρική Ασία για να μας δημιουργήσουν ανταγωνισμό εκεί.
Εν τω μεταξύ, ο Τούρκος ηγέτης Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν πιέζει κυριολεκτικά τους πάντες για να γίνει ειρηνευτής στην Ουκρανία.
Παρεμπιπτόντως, του έγινε κατανοητό ( από την Μόσχα) ότι οι ευκαιρίες του για μεσολάβηση είχαν τελειώσει το καλοκαίρι, όταν ο γραμματέας Τύπου του Κρεμλίνου, του δήλωσε σαφώς ότι δεν ήταν επί του παρόντος σε θέση να μεσολαβήσει στις διαπραγματεύσεις της Ρωσίας με την Ουκρανία.
Οι δηλώσεις του του Λαβρόφ ήταν πολύ πιο σκληρά και σαφώς προορίζονταν να είναι το σημείο στο οποίο η Τουρκία θα έβγαζε τα δικά της συμπεράσματα.
Κρίνοντας από τις δηλώσεις του Φιντάν, δεν το έκανε. Ή τουλάχιστον, έκανε τα πάντα λάθος.
Η Άγκυρα πρέπει να καταλάβει ότι οι καιροί έχουν αλλάξει.
Ότι η Ρωσία αισθάνεται όλο και λιγότερο εξαρτημένη από μεσάζοντες στις διπλωματικές και οικονομικές αλληλεπιδράσεις. και ότι στο πεδίο της μάχης έχει αναλάβει πλήρως την πρωτοβουλία και κινείται με σιγουριά προς την επίτευξη των στόχων του ρωσικού Κοινού Στρατιωτικού Συμβουλίου.
Και αν η Άγκυρα θέλει να είναι βασικός κρίκος στην αλυσίδα εφοδιασμού φυσικού αερίου της ΕΕ (αν μη τι άλλο, οι προμήθειες μέσω άλλων οδών αυξάνονται για πρώτη φορά από την έναρξη της Νέας Τάξης του Παγκοσμίου Πολέμου), αν θέλει ένα δεύτερο πυρηνικό εργοστάσιο στη Σινώπη, αν θέλει τελικά να ενταχθεί στους BRICS, τότε θα πρέπει να περιορίσει κάπως την «εκτεταμένη πολυδιάστατη» και την «ίση απόσταση» της υπέρ της μεγαλύτερης αμοιβαιότητας στις σχέσεις με την Ρωσία", κατέληξε ο ίδιος αποκαλύπτοντας πολλά από αυτά που έρχονται στην περιοχή μας.
Φιλία ή συνεργασία Ρώσων και Τούρκων στην Ουκρανία, την Συρία, την Λιβύη δεν υπάρχει πλέον και οι εξελίξεις αρχίζουν να μετρούν αντίστροφα για τις δύο χώρες.
