Άλλη φιλοσοφία διαπνέει την ρωσική στρατιωτική ηγεσία πλέον μετά από Τρία χρόνια πολέμου στην Ουκρανία, με τα μη επανδρωμένα οπλικά συστήματα, να αποκτούν μεγάλο μερίδιο πλέον των πολεμικών επιχειρήσεων από ρωσικής πλευράς, μειώνοντας ταυτόχρονα το ανθρώπινο κόστος.
Στο πλαίσιο αυτό στις 27 Ιουλίου 2025, η Ρωσία δοκίμασε για πρώτη φορά την πλήρη διαμόρφωση του βαρέος ρομποτικού συστήματος εφόδου Shturm, συμπεριλαμβανομένων τόσο των μη επανδρωμένων οχημάτων μάχης όσο και της ειδικής μονάδας διοίκησης.
Το σύστημα βασίζεται σε τροποποιημένο πλαίσιο αρμάτων μάχης T-72 και T-90 και αναπτύσσεται από την εταιρεία Uralvagonzavod (UVZ) κατόπιν σύμβασης με το ρωσικό Υπουργείο Άμυνας.
Το βίντεο που κοινοποιήθηκε στο Telegram έδειξε το ρομποτικό άρμα μάχης και το όχημα διοίκησης να λειτουργούν μαζί, με ένα από τα άρματα μάχης που ήταν επανδρωμένο, υποδεικνύοντας ότι η πλήρης τηλεχειρισμός ή η αυτόνομη λειτουργικότητα δεν έχει ακόμη εφαρμοστεί πλήρως.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Πρέπει να ξυπνήσουμε! Η Ευρώπη πεθαίνει... Έκθεση-Σοκ αποκαλύπτει το σχέδιο Ισλαμοποίησης που απειλεί να συντρίψει την ΕΕ
Για πρώτη φορά η Ρωσία αποκάλυψε δημόσια την πλήρη διαμόρφωση του ρομποτικού συγκροτήματος αρμάτων μάχης Shturm κατά τη διάρκεια πρόσφατων δοκιμών πεδίου.
Το πρόσφατο βίντεο του άρματος μάχης εφόδου TShRK "Shturm" καταγράφηκε εντός του βιομηχανικού συγκροτήματος της Uralvagonzavod (UVZ), με τα κτίρια του Γραφείου Σχεδιασμού Μεταφορών της Ural (UKBTM) να είναι ευδιάκριτα στο φόντο.
Τα οχήματα στο βίντεο φαίνονται να κινούνται προς έναν περιφραγμένο χώρο στάθμευσης εντός της εγκατάστασης, γεγονός που υποδηλώνει ότι η δοκιμή πραγματοποιήθηκε σε ελεγχόμενο εσωτερικό περιβάλλον και όχι σε εξωτερικό πεδίο δοκιμών.
Δορυφορικές εικόνες του χώρου επιβεβαιώνουν την παρουσία τουλάχιστον δύο επιπλέον οχημάτων από το ίδιο συγκρότημα που είναι σταθμευμένα σε αυτήν την περιοχή.
Αυτά τα οχήματα αναγνωρίζονται από τα αντίστοιχα στοιχεία: το ίδιο αστικό μοτίβο καμουφλάζ, παρόμοιο σχήμα πυργίσκου και πυροβόλα που δεν εκτείνονται πέρα από το μετωπικό προφίλ του κύτους.
Αυτό δείχνει ότι πολλά άρματα μάχης Shturm είτε υποβάλλονται σε ταυτόχρονες δοκιμές είτε έχουν προετοιμαστεί για συντονισμένες δοκιμές.
Η παρουσία των οχημάτων στις κύριες εγκαταστάσεις της UVZ επιβεβαιώνει ότι οι δοκιμές παραμένουν κεντρικές στο χώρο βιομηχανικής ανάπτυξης στο Νίζνι Ταγκίλ, όπου η Uralvagonzavod διεξάγει ενσωμάτωση πρωτοτύπων, και επικύρωση συστήματος πριν από πιθανή ανάπτυξη ή δοκιμές πεδίου.
Το όχημα μάχης Shturm διαφέρει από τα τυπικά άρματα μάχης της σειράς T-72 ή T-90 μέσω ενός συνόλου δομικών και λειτουργικών αλλαγών προσαρμοσμένων για αστικές επιχειρήσεις υψηλού κινδύνου.
Ένα από τα κύρια διακριτικά χαρακτηριστικά είναι η ενσωμάτωση μιας λεπίδας μπουλντόζας τοποθετημένης στο μπροστινό μέρος του κύτους, που προορίζεται για την απομάκρυνση εμποδίων και συντριμμιών σε αστικά περιβάλλοντα.
Το άρμα μάχης είναι επίσης εξοπλισμένο με μια μικρότερη έκδοση του λειόκαννου πυροβόλου D-414 125 mm, το οποίο έχει τροποποιηθεί για να επιτρέψει την απεριόριστη δυνατότητα περιστροφής του πύργου ( ν360 μοίρες) σε στενούς αστικούς χώρους.
Το σχήμα του πύργου είναι ορατά διαφορετικό από αυτό του T-90M, διαθέτοντας συμπαγή σχεδιασμό με δομικές βάσεις που υποστηρίζουν διαμορφώσεις αρθρωτών οπλισμών.
Αυτές περιλαμβάνουν, ανάλογα με την έκδοση, εκτοξευτές για πυραύλους, δίδυμα πυροβόλα των 30 mm ή άλλα όπλα υποστήριξης.
Το σχέδιο βαφής έχει σχεδιαστεί ειδικά για αστική απόκρυψη, που χαρακτηρίζεται από ένα ξεχωριστό μοτίβο καμουφλάζ κατάλληλο για δομημένο έδαφος.
Μαζί, αυτά τα χαρακτηριστικά διακρίνουν το Shturm ως ένα όχημα που σχεδιάστηκε εξαρχής για επιχειρήσεις σε πυκνά δομημένα περιβάλλοντα, με έμφαση στον τηλεχειρισμό ή προαιρετικά τον έλεγχο με πλήρωμα, την δομική προστασία και την ευελιξία στις διαμορφώσεις υποστήριξης πυρός.
Στο πλαίσιο του προγράμματος Shturm, το άρμα μάχης Νο. 1 είναι κατασκευασμένο σε πλαίσιο άρματος T-72 ή T-90, και εξοπλισμένο με ένα κοντό λειόκαννο πυροβόλο D-414 125 mm και αυτόματο γεμιστή για 22 βλήματα.
Διατηρεί ένα ομοαξονικό πολυβόλο PKTM 7,62 mm, ενώ ο πυργίσκος έχει δυνατότητα περιστροφής 360 μοιρών, βελτιώνοντας την ευελιξία σε περιορισμένο αστικό έδαφος.
Οπτικά στοιχεία υποδηλώνουν ότι ο σχεδιασμός του πυροβόλου και του πυργίσκου βελτιστοποιήθηκαν για μάχες εντός οικιστικού ιστού ( Αστικός πόλεμος).
Μια εναλλακτική έκδοση με πυροβόλο 152 mm βρίσκεται υπό ανάπτυξη. Τα κύτη που χρησιμοποιούνται είναι συχνά παλαιότερες παραλλαγές T-72A που προέρχονται από ρωσικές αποθήκες, όπου φέρεται να φυλάσσονταν πάνω από 9.000 άρματα μάχης T-72 πριν από το 2022, με περίπου 1.200 από αυτά σε λειτουργική κατάσταση.
Αυτές οι παλαιότερες πλατφόρμες μετατρέπονται για να μειωθεί το κόστος παραγωγής, και να αυξηθεί η διαθεσιμότητα για νέους ρόλους, αν και οι περιορισμοί στα υπάρχοντα ηλεκτρονικά και αισθητήρες παραμένουν ανησυχητικοί.
Όπως έχει αναφερθεί θα αναπτυχθούν τρεις επιπλέον παραλλαγές ρωσικών αρμάτων μάχης.
Το Όχημα Μάχης Νο. 2 διαθέτει σύστημα εκτοξευτή για θερμοβαρικά βλήματα RPO-2 "Shmel-M" και ένα πολυβόλο PKTM 7,62 mm.
Το Όχημα Μάχης Νο. 3 συνδυάζει δύο αυτόματα πυροβόλα των 30 mm 2A42, ένα πολυβόλο και έναν εκτοξευτή RPO-2.
Το Όχημα Μάχης Νο. 4 θα είναι οπλισμένο με 16 μη κατευθυνόμενους θερμοβαρικούς πυραύλους MO.1.01.04M 220 mm, παρόμοιους με αυτούς που χρησιμοποιούνται από το σύστημα TOS-1A, σχεδιασμένους για επίθεση κορεσμού περιοχής.
Όλες οι εκδόσεις ενσωματώνουν λεπίδες μπουλντόζας και θωράκιση πλήρους φάσματος έναντι διαμορφωμένων γομώσεων και αντιαρματικών χειροβομβίδων.
Ο σχεδιασμός προστασίας βασίζεται στην απαίτηση αντοχής σε 10 έως 15 χτυπήματα από εκτοξευτές αντιαρματικών χειροβομβίδων και νάρκες.
Κάθε παραλλαγή προορίζεται να αντιμετωπίσει συγκεκριμένους ρόλους, όπως παραβίαση οχυρωμένων θέσεων, υποστήριξη κοντινής εμβέλειας ή πυρά ευρείας περιοχής.
Τα άρματα μάχης φέρεται να διατηρούν επιλογές επάνδρωσης πληρώματος ή όχι, κατά τη διάρκεια των δοκιμών, υποδεικνύοντας ότι οι απομακρυσμένες δυνατότητες δεν είναι ακόμη πλήρως λειτουργικές ή τυποποιημένες.
Το σύστημα ελέγχου του Shturm φέρεται να ενσωματώνει δίκτυα ραδιοεπικοινωνίας προσαρμοσμένα από επανδρωμένες πλατφόρμες όπως τα T-14 Armata και T-90M, αλλά η κριτική παραμένει σχετικά με την περιορισμένη τεχνολογική πρόοδο στις δυνατότητες μετάδοσης αισθητήρων και δεδομένων της Ρωσίας.
Το πρόγραμμα Shturm αποκαλύφθηκε για πρώτη φορά το 2018 από τον Διευθυντή του UVZ, Alexander Potapov, στην έκθεση ADEX. Η ιδέα χρονολογείται από τη δεκαετία του 1980, αλλά δεν μπορούσε να υλοποιηθεί εκείνη την εποχή λόγω τεχνικών περιορισμών.
Ο Ρώσος στρατιωτικός εμπειρογνώμονας Γιούρι Κνούτοφ υποστήριξε ότι η χρήση ρομποτικών συστημάτων μπορεί να μειώσει τους κινδύνους για το προσωπικό και πρότεινε την αξιοποίησή τους σε ελεγχόμενα "καρουζέλ αρμάτων μάχης", ανά Τριάδες οχημάτων αντί για μεγάλους σχηματισμούς ευάλωτους σε κατευθυνόμενα αντιαρματικά όπλα.
Η Μόσχα ετοιμάζεται για αστικό πόλεμο μεγάλης διάρκειας σε Οδησσό, Χάρκοβο, Ζαπορίζιε και τέλος στο ίδιο το Κίεβο. Οι Ρώσοι Επιτελείς ξέρουν ότι σε αυτού του τύπου τις μάχες μπορούν να χάσουν χιλιάδες άνδρες, για αυτό και ετοιμάζουν εδώ και καιρό μονάδες τύπου Terminators, από μη επανδρωμένα χερσαία και εναέρια συστήματα, σε μεγάλους πλέον αριθμούς.
