Μπορεί να έχουν περάσει επτά μόλις μήνες από την πτώση του καθεστώτος του Μπασάρ Αλ Άσαντ αλλά η Συρίαπαραμένει μία χώρα ακυβέρνητη και σε κρίσιμο σταυροδρόμι όχι μόνο εντός των αμιγώς δικών της συνόρων, αλλά και για ολόκληρη την Μέση Ανατολή.
Μέσα σε επτά μήνες από τη νίκη των δυνάμεων της HTS (Χαγιάτ Ταχρίρ αλ-Σαμ) και του μέχρι τότε αρχηγού της Τζολάνι, ο μεν ηγέτης της οργάνωσης -σπλάχνο από τα σπλάχνα της Αλ Κάιντα- άλλαξε την παραλλαγή με κοστούμι αλλά ως φαίνεται όχι και τις μεθόδους που τον έφεραν ως μεταβατικό -αλλά πρόεδρο- σε μία χώρα που επί δεκαετίες υποφέρει και νοσεί.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Νετανιάχου: Έκτακτο συμβούλιο για κατάπαυση πυρός
Οι πρόσφατες αιματηρές και πολύνεκρες επιθέσεις από την πλευρά των δυνάμεων της «νέας» Συρίας στο σημαντικότερο προπύργιο των Δρούζων στα νότια της χώρας είναι ένα ακόμη μήνυμα του νέου ηγέτη της Συρίας προς τις περιφερειακές δυνάμεις με τις οποίες η νέα κυβέρνηση βρίσκεται απέναντι. Αυτή την φορά όμως ο «απέναντι» ήταν κάποιος που δεν έχει κανένα πρόβλημα -αποδεδειγμένα- να επέμβει με τρόπο τόσο δυναμικό και ασύμμετρο για τα μέτρα και τα δεδομένα της Συρίας που θα είναι «αυτοκτονικό» εάν η κατάσταση εκτραχυνθεί…
Το Ισραήλ, μετά της κατάρρευση της «δικτατορίας της σιωπής» που επί δεκαετίες έχτισαν και «υπηρέτησαν» ο πατέρας και ο υιός Άσαντ, ξεκαθάριζε πως οι Δρούζοιαποτελούν μειονότητα που τελεί υπό την απόλυτη προστασίατου Τελ Αβίβ. Η ισραηλινή θέση έγινε κρυστάλλινη όταν το νέο καθεστώς της Συρίας ξεκίνησε τις κινήσεις που θα του έδιναν μεγαλύτερη ισορροπία και σταθερότητα στο εσωτερικό… Σε αυτές περιλαμβάνονταν και αρκετές διώξεις σε κέντρα στα οποία υπάρχουν ισχυρές κοινότητες Δρούζωνστα νότια και ανατολικά της Δαμασκού. Το Ισραήλ, χωρίς καθυστέρηση, χτύπησε κομβικές θέσεις του νέου στρατού της Συρίας στέλνοντας μήνυμα πως όσα λέει τα εννοεί…
Οι πρόσφατες εξελίξεις στα νότια της Συρίας και συγκεκριμένα στο προπύργιο των Δρούζων, την Σουέιντα,πολύ κοντά στα σύνορα με το Ισραήλ, έφεραν ξανά στο προσκήνιο το ζήτημα σε μία στιγμή που ο Αλ Σαράα θα έπρεπε να έχει «κατανοήσει» πως το Τελ Αβίβ έχει ένα πολύ συμπαγές πλάνο για την περιοχή και τους πληθυσμούς και δεν θα υποχωρήσει υπό καμία συνθήκη…
Οι εκατοντάδες νεκροί και τα πλάνα με δυνάμεις του συριακού στρατού να εισβάλλουν στην συγκεκριμένη πόλη σήκωσαν τόσο τα ισραηλινά μαχητικά όσο και τα drones τα οποία αφού έπληξαν στόχους στα νότια της Συρίας φρόντισαν να στείλουν ένα δεύτερο ηχηρό μήνυμα στον πρόεδρο της χώρας και τους «ατάκτους» του. Τα χτυπήματα στην Δαμασκό από μαχητικά και όχι από drones όπως αρχικώς γράφτηκε μπορεί να μην ισοπέδωσαν την πρωτεύουσα της Συρίας -άλλωστε δεν είχαν αυτό τον στόχο- αλλά υπογράμμισαν πως σε υψηλούς τόνους οι απαντήσεις θα είναι ακόμη ισχυρότερες.
Το γεγονός πως ο Αλ Σαράα έδωσε εντολή για υποχώρηση από την περιοχή του στρατού δείχνει πως το μήνυμα ελήφθηαλλά αυτό από μόνο του δεν αρκεί. Το Τελ Αβίβ δεν επιθυμεί σε καμία περίπτωση την δημιουργία μίας τζιχαντιστικήςοντότητας στα σύνορά του όταν μετά από δύο και πλέον χρόνια έχει από τη μία ουσιαστικά εξαφανίσει κάθε απειλή σε βορρά (Λίβανο) και νότο (Γάζα) ενώ επί 12 ημέρες χτυπούσε το πυρηνικό -και όχι μόνο- πρόγραμμα του Ιράν.
Η Συρία και συγκεκριμένα ο μεταβατικός της πρόεδρος, θα πρέπει σήμερα να «ζυγίσουν» με πολλή προσοχή τα δεδομένα καθώς με τον τρόπο που δείχνουν πως θέλουν να κινηθούν, δεν είναι καθόλου απίθανο να βρεθούν και πάλι εντός των τειχών υπό σφυροκόπημα και έναν νέο πόλεμο.
Το Τελ Αβίβ το οποίο έχει εκμεταλλευτεί όλα τα δεδομένα αλλά και τις «ευκαιρίες» που του δόθηκαν, δεν βρίσκεται μόνο σε απόσταση αναπνοής με τα μαχητικά του από τις ζώνες «ενδιαφέροντος» αλλά και στο πεδίο καθώς οι δυνάμεις που έχει αναπτύξει ο IDF στα Γκολάν αγγίζουν τις 100.000 και η απόσταση των ισραηλινών συνόρων από την Δαμασκό δεν ξεπερνά τα 50 χιλιόμετρα…
Αν η επόμενη ημέρα που οραματίζεται ο Αλ Σαράα για την χώρα του είναι μία στην οποία θα κυριαρχεί μόνο το σιιτικό δόγμα και στην οποία η Άγκυρα εκτός από το βορειοανατολικό κομμάτι που εδώ και χρόνια επηρεάζει και κατέχει θα κάνει «κουμάντο» και προς το νότο, τότε δεδομένα θα έχει σημαντικά προβλήματα. Προβλήματα στα οποία το Ισραήλ δεν είναι απίθανο να τον βάλει προσωπικά στο στόχαστρο καθώς οντότητες με το δικό του προφίλ για τον Μπενιαμίν Νετανιάχου και την κυβέρνησή του είναι απλά εμπόδια και αναλώσιμοι. Κάπως έτσι άλλωστε «έληξε» το Τελ Αβίβ την κρίση με την Χεζμπολάχ θάβοντας τον επί δεκαετίες ηγέτη της στο καταφύγιό του στην Βηρυτό αλλά και ολόκληρη της ηγεσία της Χαμάς στα τούνελ της Γάζας.
Στρατηγικά το Τελ Αβίβ δεν πρόκειται να παραδώσει -όχι σύντομα τουλάχιστον- το σύνολο των υψιπέδων του Γκολάν και αν αισθανθεί πως απειλείται το μέλλον και όχι τόσο το παρόν σε αυτό που το ίδιο θέλει να οικοδομήσει απλά θα φροντίσει να μην συμβεί.
