Ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν απείλησε για άλλη μια φορά ότι δεν θα διστάσει να κάνει χρήση πυρηνικών όπλων την περασμένη εβδομάδα για να αποτρέψει τη Δύση από το να κάνει άλλο ένα βήμα για την υποστήριξή της προς την Ουκρανία. «Αυτό σηματοδοτεί πραγματικά μια σύγκρουση με τη χρήση πυρηνικών όπλων και την καταστροφή του πολιτισμού», είπε ο Πούτιν στο ρωσικό κοινοβούλιο την Πέμπτη.
Τα σχόλια έγιναν αφότου ο Γάλλος πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν δήλωσε τη Δευτέρα ότι «τίποτα δεν πρέπει να αποκλειστεί» σε σχέση με τον πόλεμο της Ρωσίας στην Ουκρανία, ούτε καν με την αποστολή στρατευμάτων του ΝΑΤΟ στη χώρα . Ο Μακρόν αργότερα επισήμανε ότι έκανε αυτή τη δήλωση, εξηγώντας ότι δεν αναφερόταν σε στρατεύματα που μπαίνουν στη μάχη, αλλά για εκπαίδευση στα στρατεύματα του Κιέβου στα μετόπισθεν, όπως αναφέρει το elpais.com
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Οι ελίτ της Γερμανίας τρέχουν φοβισμένες καθώς ο Πούτιν ρίχνει βροχή θανάτου στην Ουκρανία!
Το Κρεμλίνο διαθέτει ένα πολύ μεγάλο οπλοστάσιο περίπου 6.000 πυρηνικών κεφαλών, αριθμός παρόμοιος με το οπλοστάσιο των Ηνωμένων Πολιτειών. Η διαφορά όμως είναι οι 2.000 τακτικές κεφαλές της Ρωσίας. Πρόκειται για «μικρές» πυρηνικές βόμβες που δεν περιλαμβάνονται στις συμφωνίες αφοπλισμού και που βρίσκονται στο επίκεντρο μιας σημαντικής συζήτησης μεταξύ δυτικών ειδικών: θα προκαλούσε το Κρεμλίνο μια πυρηνική έκρηξη ως προειδοποίηση;
Οι ΗΠΑ και η Ρωσία διαθέτουν πάνω από το 90% των πυρηνικών βομβών του πλανήτη.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
"Το χώμα βάφτηκε κόκκινο"! Η Ρωσία διεξάγει τον πιο αιματηρό μήνα του πολέμου στην Ουκρανία!
Οι πυρηνικές κεφαλές στον κόσμο
Αυτά είναι όπλα που θα μπορούσαν να καταστρέψουν τον κόσμο μέσα σε λίγα λεπτά. Επιπλέον, υπάρχουν οι χιλιάδες πυρηνικές κεφαλές του Ψυχρού Πολέμου που παραμένουν κλειδωμένες σε αποθήκες, οι οποίες θα απαιτούσαν χρόνο για να αναπτυχθούν. Τα πραγματικά στοιχεία είναι ταξινομημένα, αν και το Διεθνές Ινστιτούτο Ερευνών για την Ειρήνη της Στοκχόλμης (SIPRI) εκτιμά ότι η Ρωσία και οι Ηνωμένες Πολιτείες είχαν 5.889 και 5.244 πυρηνικές κεφαλές, αντίστοιχα, το 2023.
Εδώ μπαίνουν στο παιχνίδι οι λεγόμενες «τακτικές βόμβες». Έχουν σχεδιαστεί για να καταστρέφουν συγκεκριμένους στόχους, όπως έναν στόλο ή μια βάση - όχι ολόκληρες πόλεις - αλλά εξακολουθούν να αποτελούν σημαντική απειλή. Σύμφωνα με το Πεντάγωνο, η Ρωσία διαθέτει περίπου 2.000 πυρηνικές κεφαλές αυτού του τύπου.
Σύμφωνα με το επίσημο ρωσικό στρατιωτικό δόγμα, η χρήση των πιο ισχυρών όπλων στον κόσμο είναι αποδεκτή ως απάντηση σε οποιαδήποτε επιθετικότητα «η οποία θέτει σε κίνδυνο την ίδια την ύπαρξη της Ρωσικής Ομοσπονδίας», σύμφωνα με την τελευταία αναθεώρηση που υπέγραψε ο Πούτιν το 2020. Ωστόσο, το Κρεμλίνο άρχισε να εξετάζει το ενδεχόμενο χρήσης αυτών των όπλων σε συγκρούσεις πριν από δύο δεκαετίες, όταν παρατήρησε την τεχνολογική υπεροχή του ΝΑΤΟ σε συγκρούσεις όπως οι δύο πόλεμοι στο Ιράκ.
Οι δυτικοί εμπειρογνώμονες δεν συμφωνούν σχετικά με το εάν η Μόσχα είναι ικανή να καταφύγει στην τακτική «κλιμάκωσης προς αποκλιμάκωση». Με άλλα λόγια, η χρήση μιας τακτικής βόμβας πρώτα για να αναγκάσει τον αντίπαλο να διαπραγματευτεί. Ο Μαρκ Σνάιντερ , πρώην ανώτερος αξιωματούχος του Υπουργείου Άμυνας των ΗΠΑ, υπενθυμίζει ότι το ρωσικό δόγμα εξετάζει αυτή την επιλογή «σε απάντηση σε μεγάλης κλίμακας επιθετικότητας που χρησιμοποιεί συμβατικά όπλα». Η Kristin Ven Bruusgaard, αναλύτρια στο Chatham House, λέει ότι «το να περιγράφεις τη ρωσική πυρηνική στρατηγική ως «κλιμάκωση σε αποκλιμάκωση» είναι μια μη παραγωγική απλοποίηση». Πιστεύει ότι η Μόσχα θα 'επρεπε να ανησυχούσε περισσότερο για την πιθανή απάντηση του ΝΑΤΟ μετά από μια τέτοια ενέργεια.
Το πρόβλημα του ΝΑΤΟ είναι ότι δεν ξέρει τι να περιμένει από τον Πούτιν. «Η αντίφαση μεταξύ δηλωμένης και πραγματικής πολιτικής θέτει υπό αμφισβήτηση όλα τα προηγούμενα και μελλοντικά ρωσικά πυρηνικά δόγματα», προειδοποιεί ο Νικολάι Σόκοφ, ερευνητής στο Κέντρο Μελετών Μη Διάδοσης, στο Bulletin of the Atomic Scientists.
«Στον πόλεμο της εναντίον της Ουκρανίας, η Ρωσία έχει «χρησιμοποιήσει» τα πυρηνικά της όπλα στον τρόπο επιθετικής αποτροπής - δηλαδή ως κάλυμμα για την απρόκλητη επιθετικότητά της και όχι για τους σκοπούς της αμυντικής αποτροπής.
Από την έναρξη της επίθεσής του κατά της Ουκρανίας, το πιο σοβαρό βήμα που έχει κάνει μέχρι στιγμής το Κρεμλίνο ήταν η ανάπτυξη ενός μικρού οπλοστασίου πυρηνικών όπλων στη Λευκορωσία το 2023. Το πυρηνικό σήμα φαίνεται ξεκάθαρα ότι στοχεύει την Πολωνία, πλήρες μέλος του ΝΑΤΟ. Αυτή η χώρα έχει πάρει αναμφισβήτητα την πιο προκλητική θέση για τη βοήθεια προς την Ουκρανία», προειδοποιεί ο Sókov.
Γήπεδο δοκιμών
Το Κρεμλίνο εκσυγχρονίζει τη στρατηγική του δύναμη. «Οι αντίπαλοι της Ρωσίας κατανοούν ότι έχουμε επίσης όπλα που μπορούν να χτυπήσουν στόχους στο έδαφός τους», είπε ο Πούτιν την περασμένη Πέμπτη. Κατά τη διάρκεια της ομιλίας του, ο πρόεδρος μίλησε για τη νέα γενιά όπλων της Ρωσίας και πώς μπορούν να αποτρέψουν το ΝΑΤΟ, τόσο σε μια περιφερειακή όσο και σε μεγάλης κλίμακας σύγκρουση. Δύο από αυτά έχουν ήδη δοκιμαστεί στο πεδίο της μάχης στην Ουκρανία.
Το Κίεβο ισχυρίζεται ότι έχει αποδείξεις ότι ο ρωσικός στρατός χρησιμοποίησε έναν υπερηχητικό πύραυλο 3M22 Zircon εναντίον πολλών ουκρανικών πόλεων τον Φεβρουάριο. Ο πύραυλος, ικανός να φέρει πυρηνική κεφαλή, μπορεί να φτάσει έναν στόχο 620 μίλια μακριά και έχει τελική ταχύτητα 9 Mach, περίπου 7.000 μίλια την ώρα. Η δοκιμή της Ρωσίας κατά της ουκρανικής αντιαεροπορικής άμυνας - που περιλαμβάνει συστοιχίες American Patriot - είναι ένα άλλο μέτρο των όπλων του Πούτιν. Αυτό περιλαμβάνει τον υπερηχητικό πύραυλο Kinzhal, ο οποίος έχει χρησιμοποιηθεί εκτενώς στον πόλεμο.
Είναι ισχυρά όπλα, αλλά όχι αλάνθαστα. Πολλά Kinzhal κατασκευασμένα από δυτικά μέρη έχουν καταρριφθεί στην Ουκρανία, ενώ νέα πυρηνικά όπλα, το υποβρύχιο drone Poseidon και ο πύραυλος Burevestnik, παραμένουν εκτός λειτουργίας. Η νέα γενιά ρωσικών διηπειρωτικών βαλλιστικών πυραύλων είναι άγνωστη. Το RS-28 Sarmat, με αυτονομία 11.000 μιλίων, είναι ο διάδοχος της ραχοκοκαλιάς των ρωσικών ICBM, του R-36M Satan. Το πρόβλημα είναι ότι κατασκευάστηκε στην Ουκρανία, και από τη διάλυση πριν από μια δεκαετία, το Κρεμλίνο αναγκάστηκε να βάλει το Sarmat του στην παραγωγή, χωρίς μόλις μια επιτυχημένη δοκιμή.
