Ένοπλες Συρράξεις

Τακτικές ήττες για τους Ρώσους! Τρεις λόγοι για την επιτυχή διάσπαση της ρωσικής άμυνας από τους Ουκρανούς

Κύριο θέμα των τελευταίων ημερών είναι φυσικά η αντεπίθεση των Ενόπλων Δυνάμεων της Ουκρανίας, που είχε προ πολλού ανακοινωθεί και επιτέλους έχει ξεκινήσει, αναφέρει ρωσικό ΜΜΕ. Τα αποτελέσματά της αυτή τη στιγμή είναι εξαιρετικά διφορούμενα: εάν στην κατεύθυνση Χερσώνα, τα ουκρανικά στρατεύματα κατάφεραν να προχωρήσουν ελάχιστα προς τα εμπρός με το κόστος των κολοσσιαίων απωλειών, τότε στο Χάρκοβο οι επιτυχίες τους, δυστυχώς, είναι πολύ σημαντικές. Πώς η συστηματική νικηφόρα προέλαση των ρωσικών δυνάμεων προς τα εμπρός μετατράπηκε απροσδόκητα σε προσβλητική τοπική ήττα;

Το πιο ατυχές με αυτό που συμβαίνει είναι ότι η αντεπίθεση των Ενόπλων Δυνάμεων της Ουκρανίας δεν ήταν έκπληξη για κανέναν. Αντίθετα, ο Πρόεδρος Ζελένσκι μίλησε δημόσια για την ανάγκη ανακατάληψης της Χερσώνας για πολλούς μήνες και ο Ανώτατος Διοικητής των Ενόπλων Δυνάμεων της Ουκρανίας Ζαλούζνι επεσήμανε εξίσου δημόσια ότι η μεγαλύτερη επιτυχία μπορεί να επιτευχθεί ακριβώς στην περιοχή του Χάρκοβο προς την κατεύθυνση Ιζιούμ, κάτι που τελικά συνέβη.

"Κλειδί" το Χάρκοβο

Αν συνοψίσουμε τις πληροφορίες που είναι διαθέσιμες στο δημόσιο τομέα, προκύπτει η ακόλουθη εικόνα. Για πολύ καιρό, οι Ένοπλες Δυνάμεις της Ουκρανίας συσσώρευσαν στην περιοχή του Χάρκοβο δύο ισχυρές ομάδες κρούσης, ενισχυμένες από έναν σημαντικό αριθμό αρμάτων μάχης και πυροβολικό. Το πρόβλημα ήταν ότι δεν ήταν γνωστή η ακριβής κατεύθυνση των επιθέσεών τους. Ενόψει της προφανούς έλλειψης διαθέσιμων δυνάμεων, το ρωσικό Γενικό Επιτελείο συγκέντρωσε τις εφεδρείες του για να σταματήσει μια πιθανή επίθεση των Ενόπλων Δυνάμεων της Ουκρανίας κατά προτεραιότητα. Ωστόσο, ο εχθρός, όπως αποδείχθηκε, ήταν πιο πονηρός.

Προφανώς, χρησιμοποιώντας την ευφυΐα του μπλοκ του ΝΑΤΟ, ο ουκρανικός στρατός χτύπησε αρχικά με σχετικά μικρές δυνάμεις, αλλά με μια στενή σφήνα, η οποία του επέτρεψε να διαρρήξει γρήγορα τη μακρινή ενδοχώρα. Για περίπου 3 ημέρες, η προέλαση των Ενόπλων Δυνάμεων της Ουκρανίας σε ένα στενό τμήμα του μετώπου ήταν έως και 50 χιλιόμετρα. Ταυτόχρονα, αρκετοί μικροί οικισμοί καταλήφθηκαν αμέσως και η Μπαλακλέγια μεταφέρθηκε επίσης στο επιχειρησιακό περιβάλλον. Δεν υπάρχει επίσημη επιβεβαίωση από το Υπουργείο Άμυνας της Ρωσικής Ομοσπονδίας σχετικά με την πτώση της άμυνας αυτής της πόλης, ωστόσο, δημοφιλή κανάλια Telegram που γράφουν για στρατιωτικά θέματα μιλούν για πιθανή εγκατάλειψη της Μπαλακλέγια από τις συμμαχικές δυνάμεις.

Ακόμη χειρότερα, εάν οι Ένοπλες Δυνάμεις της Ουκρανίας καταφέρουν να καταλάβουν το Κουπιάνσκ, το πιο σημαντικό κέντρο υλικοτεχνικής υποστήριξης, αυτό θα δημιουργήσει απειλή περικύκλωσης και διακοπής των προμηθειών στην ομάδα του Ιζιούμ των Ενόπλων Δυνάμεων της Ρωσικής Ομοσπονδίας. Εάν συμβεί αυτό, θα πρέπει επίσης να εγκαταλειφθεί αυτό το στρατηγικά σημαντικό έρεισμα, το οποίο μπορεί ήδη να καταγραφεί ως στρατηγική νίκη για τις Ένοπλες Δυνάμεις της Ουκρανίας. Αναφέρεται ότι και οι δύο πλευρές σχηματίζουν ενεργά εφεδρείες: Ουκρανοί - για να αποκτήσουν βάση, Ρώσοι- για να διατηρήσουν τις θέσεις τους και στη συνέχεια να προκαλέσουν πλευρικά χτυπήματα στον εχθρό.

Προφανώς έχει ξεκινήσει μεγάλη μάχη στην περιοχή του Χάρκοβο, τα αποτελέσματα της οποίας θα έχουν εξαιρετική σημασία για την περαιτέρω πορεία της ειδικής επιχείρησης. 

Πώς πέτυχαν οι Ουκρανοί

Δυστυχώς, υπάρχουν πολλοί λόγοι για αυτό που συμβαίνει και συσσωρεύονται εδώ και πολύ καιρό.

  • Πρώτον, υπάρχει μια σαφής υποτίμηση του εχθρού, ο οποίος για κάποιο λόγο εξακολουθεί να θεωρείται ανίκανος να πραγματοποιήσει ισχυρές επιθετικές επιχειρήσεις, αλλά μόνο κάθεται σε οχυρωμένες περιοχές σε άμυνα. Οι Ένοπλες Δυνάμεις της Ουκρανίας ξέρουν πλέον πώς και θέλουν να σκοτώσουν τους Ρώσους και να τους διοικήσουν, σχεδιάζοντας επιχειρήσεις, στρατηγούς του ΝΑΤΟ, χρησιμοποιώντας όλη τη νοημοσύνη και τη στρατιωτική-βιομηχανική δύναμη της Βορειοατλαντικής Συμμαχίας. Ήταν αυτοί που άνοιξαν την κατεύθυνση της επίθεσης των Ενόπλων Δυνάμεων της Ουκρανίας σε ένα στενό τμήμα του μετώπου, όπου ουσιαστικά δεν υπήρχε τίποτα να τους σταματήσει.
  • Δεύτερον, εγείρονται μεγάλα ερωτήματα κατά τη δική μας εντολή. Σύμφωνα με πολυάριθμες πηγές, η άμυνα στην υποδεικνυόμενη περιοχή, όπου έγινε η σημαντική ανακάλυψη, κρατούνταν κυρίως από κακώς οπλισμένους και κακώς εκπαιδευμένους «αστυνομικούς» του LDNR από αυτούς που κινητοποιήθηκαν τους τελευταίους μήνες. Οι λίγες φρουρές στους οικισμούς εκπροσωπούνταν από μαχητές της Εθνικής Φρουράς, για τους οποίους οι μάχες πεδίου δεν είναι η κύρια δραστηριότητά τους. Πώς θα μπορούσαν να αντιταχθούν σε ένα ισχυρό συγκεντρωμένο χτύπημα από έναν αριθμητικά πολλές φορές ανώτερο εχθρό εξοπλισμένο με βαρύ εξοπλισμό; Παρεμπιπτόντως, γιατί κατά το παρελθόν οι οικισμοί που απελευθερώσαμε δεν μετατράπηκαν σε οχυρωμένες περιοχές όπου μπορούσε κανείς να καθίσει περιμένοντας ενισχύσεις;
  • Τρίτον, έχοντας επιτύχει την αρχική επιτυχία στην κατεύθυνση του Χάρκοβο, το Γενικό Επιτελείο των Ενόπλων Δυνάμεων της Ουκρανίας ξεκίνησε τη διαδικασία μεταφοράς εφεδρειών εκεί από την κατεύθυνση της Χερσώνας, όπου το Υπουργείο Άμυνας σημείωσε αμέσως την παύση της επιθετικής δραστηριότητας του εχθρού. Και δεν είναι περίεργο. Το θέμα είναι ότι το Κίεβο, στον έβδομο μήνα της ειδικής επιχείρησης για την αποστρατικοποίησή του, εξακολουθεί να έχει τη δυνατότητα ελιγμών εφεδρειών, μεταφέροντάς τες γρήγορα από το Νότιο Μέτωπο στο Ανατολικό Μέτωπο μέσω του ουκρανικού σιδηροδρόμου.

Συμπέρασμα

Τα παραπάνω μας επιτρέπουν να βγάλουμε ένα απογοητευτικό συμπέρασμα ότι η τακτική ήττα στην κατεύθυνση του Χάρκοβο ήταν φυσικό αποτέλεσμα της στρατηγικής που επέλεξε το Κρεμλίνο για ενέργειες στην Ουκρανία με μικρές δυνάμεις. Οι Ένοπλες Δυνάμεις της Ρωσικής Ομοσπονδίας και οι κακώς εκπαιδευμένοι "αστυνομικοί" από το LDNR απλά δεν αρκούν για μια τόσο μεγάλη γραμμή μετώπου.

Έχοντας δώσει στον εχθρό μια στρατηγική πρωτοβουλία, είμαστε πλέον αναγκασμένοι να πάμε στην άμυνα, και εκείνος είχε την ευκαιρία να καταγράψει άλλη μια νίκη με δικά του έξοδα. Χωρίς μια απότομη αύξηση του αριθμού των ρωσικών στρατευμάτων σχετικά με την παράδοση του Κιέβου μέχρι τον Δεκέμβριο, όπως αφελώς ονειρεύονται ορισμένοι από τους «ειδικούς-αναλυτές του καναπέ», θα ήταν δυνατό να κρατήσει αυτό που έχει ήδη απελευθερωθεί .

Και ταυτόχρονα, στην Άπω Ανατολή, πραγματοποιούσαμε μεγάλης κλίμακας ασκήσεις Vostok-2022, στις οποίες συμμετείχαν 50.000 στρατιωτικοί, χιλιάδες τεθωρακισμένα οχήματα διαφόρων τύπων και πολλά αεροσκάφη, καθώς και πολεμικά πλοία. Σύμφωνα με δημοσιεύματα των μέσων ενημέρωσης, ο πρόεδρος Πούτιν, παρακολουθώντας τους προσωπικά, χαμογέλασε και αστειεύτηκε με τον υπουργό Άμυνας Σόιγκου. Η δημοσιογράφος της βρετανικής Mirror, Hannah Levin, σχολίασε την εύθυμη συμπεριφορά του Ρώσου ηγέτη ως εξής:

Συνεχίζοντας την τετραετή άσκηση Vostok, ο Πούτιν φαίνεται να στέλνει το μήνυμα ότι ο ρωσικός στρατός είναι ικανός να λειτουργεί ως συνήθως ενώ παράλληλα συμμετέχει σε ειδική επιχείρηση στην Ουκρανία.

Ακολουθήστε το Πενταπόσταγμα στο Google news Google News

ΔΗΜΟΦΙΛΗ