Τι κοινό έχουν ο Αμερικανικός Εμφύλιος Πόλεμος και η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία; Οι δύο πόλεμοι, σε δύο διαφορετικές ηπείρους, με διαφορά 150 ετών, δεν θα μπορούσαν να είναι πιο διαφορετικοί με την πρώτη ματιά, αλλά η απάντηση βρίσκεται στον σιδηρόδρομο, μακράν τον σημαντικότερο προμηθευτή πολεμικών μηχανών. Τώρα, τρεις αιώνες αργότερα, προέκυψε μια πρόταση για την εκ νέου ανάπτυξη ενός όπλου που θα στόχευε σκόπιμα τα τρένα και τις γραμμές που τα εξυπηρετούν.
Ο Zachary Kallenborn, ειδικός στην τεχνολογία στρατιωτικών σμηνών drone και επίσημος «Mad Scientist» του αμερικανικού στρατού , έχει προτείνει την επαναφορά της αντι-σιδηροδρομικής νάρκης στη σύγχρονη εποχή. Γράφοντας για το Small Wars Journal , ένα περιοδικό που καλύπτει τις ενδοκρατικές συγκρούσεις, ο Kallenborn επισημαίνει ότι, η στρατιωτική χρήση των σιδηροδρόμων, που πρωτοπαρουσιάστηκε για πρώτη φορά τον 19ο αιώνα, εξακολουθεί να είναι ισχυρή.
Συγκεκριμένα, ο ρωσικός στρατός χρησιμοποιεί σιδηροδρόμους για να υποστηρίξει την εισβολή του στην Ουκρανία, φτάνοντας μάλιστα στο σημείο να αναπτύξει οπλισμένα τρένα για την προστασία των αποστολών στρατιωτών και προμηθειών.
Στο Πενταπόσταγμα έγκαιρα σε άρθρο μας είχαμε αναφέρει : Ένα θωρακισμένο τρένο είναι μέρος της πολεμικής μηχανής του Πούτιν, σημειώνοντας πως ρωσικό στρατιωτικό τρένο, με ατσάλινη θωράκιση και εξοπλισμένο με αντιαεροπορικά πυροβόλα όπλα , «κύλησε» στην κατεχόμενη Ουκρανία.
Οι στρατοί σε όλο τον κόσμο βασίζονται σε τρένα από τα μέσα του 1800. Ο Αμερικανικός Εμφύλιος Πόλεμος, θεωρείται ευρέως «ο πρώτος σιδηροδρομικός πόλεμος », με την Ένωση και τη Συνομοσπονδία να μετακινούν μεγάλους στρατούς με σιδηρόδρομο. Ένας σιδηροδρομικός κινητήρας, θα μπορούσε να μεταφέρει πολύ περισσότερο εξοπλισμό, μέρα ή νύχτα, σε βροχή ή καταιγίδα. Από τότε, κάθε μεγάλος πόλεμος στην ιστορία περιλαμβάνει τη χρήση τρένων.
Οι συνομοσπονδιακοί αντάρτες ήταν οι πρώτοι που σαμποτάρουν τα τρένα, ανατινάζοντας τροχιές που υποστήριζαν την πολεμική προσπάθεια του Βορρά. Την άνοιξη του 2022, η Washington Post ανέφερε ότι μια μυστική ομάδα Λευκορώσων εργαζομένων σιδηροδρόμων, σαμποτέρ και χάκερ, εργάστηκε για να επιβραδύνει τα ρωσικά τρένα που υποστηρίζουν την κίνηση της Μόσχας, στην ουκρανική πρωτεύουσα Κίεβο . Οι Λευκορώσοι, στερούμενοι κατάλληλου εξοπλισμού, αυτοσχεδίασαν τις πράξεις δολιοφθοράς τους.
Μέχρι τώρα, είναι σαφές ότι ο στρατιωτικός σιδηρόδρομος δεν φεύγει. Το άρθρο του Kallenborn για το Small Wars Journal, προτείνει ότι το Πεντάγωνο πρέπει να αναπτύξει μια «Αντί-σιδηροδρομική νάρκη ξηράς». Σε αυτή την περίπτωση, ένα μικρό όπλο θα τοποθετηθεί στις σιδηροδρομικές γραμμές, σχεδιασμένο να εκρήγνυται καθώς ένα τρένο περνά από πάνω. Αυτό θα διασφάλιζε ότι όχι μόνο θα καταστραφούν μερικώς ή ολοσχερώς οι γραμμές, αλλά και οι σιδηροδρομικοί κινητήρες.
Ο αμερικανικός στρατός έχει πυρομαχικά για σχεδόν οτιδήποτε. Η εναέρια βόμβα GBU-57, γνωστή και ως Massive Ordnance Penetrator , μπορεί να διεισδύσει σε σκληρυμένες εχθρικές αποθήκες έως και 130 πόδια κάτω από τη γη. Η νάρκη M86, γνωστή και ως Pursuit Deterrent Munition , έχει σχεδιαστεί για να κερδίσει χρόνο για να δραπετεύσουν από φιλικά στρατεύματα, στήνοντας ενέδρα στους διώκτες τους με μια έκρηξη ισχυρών εκρηκτικών. Γιατί λοιπόν όχι ένα επίσημο σιδηροδρομικό πυρομαχικό;
Ο Kallenborn δηλώνει ότι, οι δυνάμεις ειδικών επιχειρήσεων που εργάζονται πίσω από τις εχθρικές γραμμές, θα μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν αντι-σιδηροδρομικές νάρκες ξηράς . Μια ικανή εχθρική δύναμη, πιθανότατα θα περιπολούσε τους σιδηροδρόμους για να ανιχνεύσει και να αποτρέψει τη δολιοφθορά, αλλά η δύναμη των σύγχρονων εκρηκτικών, όπως το Semtex, σημαίνει ότι οι σιδηροδρομικές νάρκες θα μπορούσαν να είναι πολύ μικρές και δύσκολο να εντοπιστούν, ενώ δυνητικά, θα ανατρέψουν χιλιάδες τόνους τρένου. Τα πυρομαχικά θα μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν «δόνηση, πίεσης ή μαγνητικούς αισθητήρες», για να ανιχνεύσουν ένα επερχόμενο τρένο και στη συνέχεια να εκραγούν, μόλις το τρένο βρεθεί απευθείας από πάνω.
Ακόμη και μια μικροσκοπική αντι-σιδηροδρομική νάρκη ξηράς θα αποδεικνυόταν αποτελεσματική, χρησιμοποιώντας την κινητική ενέργεια, τα καύσιμα και το ωφέλιμο φορτίο ενός τρένου για να δημιουργήσει μια καταστροφή μεγάλων διαστάσεων. Ένα τρένο βάρους έως και 18.000 τόνων, ένα τυπικό βάρος για ένα τρένο φορτίου, θα συνέχιζε να βυθίζεται προς τα εμπρός, σκίζοντας ράγες και σπάζοντας οτιδήποτε στο διάβα του. Οι ατμομηχανές χωρούν συνήθως έως και 5.500 γαλόνια καυσίμου ντίζελ, που θα μπορούσαν να λειτουργήσουν ως επιταχυντές για μια πυρκαγιά που ξεκίνησε από το σιδηροδρομικό ορυχείο. Εάν το τρένο μεταφέρει πυρομαχικά , η φωτιά θα μπορούσε να πυροδοτήσει τα εκρηκτικά ωφέλιμα φορτία τους, επιτείνοντας τον χάος.
Μια κατάλληλη αντι-σιδηροδρομική νάρκη ξηράς, θα ήταν εύκολο να αναπτυχθεί και θα κοστίσει σχετικά λίγο. Μπορεί να καθίσει στο «ράφι» για λίγο, αλλά τελικά θα κληθεί να δράσει, κάπου, κάπως, για να βοηθήσει κάποιον να αντισταθεί στην εισβολή . Εάν το Πεντάγωνο είχε ήδη ξοδέψει τον μέτριο χρόνο και προσπάθεια για να τα αναπτύξει, αυτός ο χρόνος θα ήταν τώρα.
