Ο πόλεμος στην Ουκρανία "καλά κρατεί" και παρά τις συνεχιζόμενες ειρηνευτικές συνομιλίες, το τέλος του δεν φαίνεται πουθενά.
Καθώς οι πόλεις της Ουκρανίας δέχονται πιέσεις από τους Ρωσικούς βομβαρδισμούς, μια πιο αθόρυβη πίεση αυξάνεται στη Ρωσία, η οποία είναι ολοένα και πιο απομονωμένη στη διεθνή σκηνή.
Αυτό πραγματεύεται σε άρθρο του το .aljazeera.com, το οποίο αναφέρει τα εξής:
Θα αντέξει ο Πούτιν;
"Οι κυρώσεις τίθενται σε ισχύ από τη Δύση με αποτέλεσμα η διαφωνία στο εσωτερικό της Ρωσίας, την οποία οι αρχές της χώρας είναι αποφασισμένες να συντρίψουν αυξάνεται, σύμφωνα με πληροφορίες ακόμη και στο Κρεμλίνο.
Καθώς ο πόλεμος συνεχίζεται, ένα ερώτημα πλανάται, αν κλονίζεται η θέση του Βλαντιμίρ Πούτιν;
Ο Ρώσος πρόεδρος απολαμβάνει ένα σταθερό επίπεδο υποστήριξης μεταξύ των βουλευτών, όπως αποδεικνύεται από μια πρόσφατη ψηφοφορία ημέρες πριν από την έναρξη του πολέμου για την αναγνώριση των αυτονομιζόμενων Λαϊκής Δημοκρατίας του Ντόνετσκ και του Λουχάνσκ της Ουκρανίας.
Από τα 450 μέλη της Δούμας, τα 351 υποστήριξαν την κίνηση του Πούτιν.
Την ίδια στιγμή, το κόμμα Ενωμένη Ρωσία του Πούτιν έχει κατηγορηθεί για νοθεία ψηφοφορίας, κρατώντας τον στην εξουσία για περισσότερα από 20 χρόνια.
Ωστόσο, ορισμένοι αναλυτές επισημαίνουν ότι καθώς οι κυρώσεις πλήττουν σκληρά την οικονομία, η κίνηση για την απομάκρυνση του Πούτιν από την εξουσία μπορεί να επιταχυνθεί.
Στις αρχές του 20ου αιώνα, η Ρωσική Αυτοκρατορία πέρασε από δύο επαναστάσεις που συνδέονται με αντιλαϊκούς πολέμους. μία το 1905 μετά την ταπεινωτική ήττα στον ρωσο-ιαπωνικό πόλεμο του 1904-05 και μία άλλη το 1917 κατά τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο.
Μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης, άλλες νεοανεξάρτητες δημοκρατίες πέρασαν από μια σειρά λαϊκών εξεγέρσεων, με τις κυβερνήσεις να ανατρέπονται στη Γεωργία, την Αρμενία και τη Μολδαβία, ενώ υπήρξαν τρεις επαναστάσεις στο Κιργιστάν και άλλες τρεις στην Ουκρανία.
Ο Πούτιν πέρασε ένα μεγάλο μέρος των τελευταίων δύο δεκαετιών προετοιμάζοντας τον εαυτό του ενάντια σε μια λεγόμενη «έγχρωμη επανάσταση», όπως η Πορτοκαλί Επανάσταση του 2004 στην Ουκρανία, για την οποία πίστευε ότι σχεδιάστηκε από την Ουάσιγκτον.
Η ρωσική αντιπολίτευση είναι κατακερματισμένη και ανίσχυρη
Αυτή περιλαμβάνει στελέχη της αντιπολίτευσης που έχουν περιθωριοποιηθεί, όπως ο φυλακισμένος πλέον Alexey Navalny, του οποίου το πολιτικό κίνημα έχει τεθεί εκτός νόμου, αλλά συνεχίζει να λειτουργεί και βοηθά στην οργάνωση των διαδηλώσεων.
«Όσο για την αντιπολίτευση, είναι σε κακή κατάσταση», είπε ο Ishchenko. «Το κίνημα του Ναβάλνι καταστέλλεται.
Εξάλλου, η αντιπολίτευση διχάζεται από τον πόλεμο. Οι κομμουνιστές και πολλά άλλα κόμματα που θα μπορούσαν να συμμαχήσουν με την αντιπολίτευση υποστηρίζουν σθεναρά τον πόλεμο τώρα».
Οι εξελίξεις στον πόλεμο θα καθορίσουν το μέλλον του Πούτιν στη Ρωσία
Ένα σενάριο λαικής κινητοποίησης κατά του Πούτιν θα απαιτούσε από τους εξόριστους να διατηρήσουν αποτελεσματική επαφή με την πατρίδα τους, κάτι που μπορεί να αποδειχθεί δύσκολο καθώς τα ταξίδια είναι περιορισμένα και οι συγκεκριμένοι αποκλείονται από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
Το πραξικόπημα του παλατιού είναι πιο πιθανό από μια επανάσταση τώρα. Αν και, δεν είμαι σίγουρος ότι μια πιθανή συνωμοσία των ελίτ εναντίον του Πούτιν θα έκανε μια κίνηση πριν από μια μεγάλη ήττα στην Ουκρανία.
Επομένως, τελικά, η ισορροπία των δυνάμεων στα ουκρανικά πεδία μάχης θα καθόριζε την πιθανότητα είτε πραξικοπήματος, είτε επανάστασης, είτε την επιβίωση και την εδραίωση του καθεστώτος του Πούτιν. Οχι αντίστροφα.
Αν όχι μια μαζική εξέγερση, ίσως οι ολιγάρχες και οι αξιωματούχοι του στενού κύκλου του Πούτιν, απογοητευμένοι από τις κυρώσεις και ανίκανοι να απολαύσουν τις κρουαζιέρες με γιοτ στα ανοιχτά της νότιας Γαλλίας, μπορεί να προσπαθήσουν να ανατρέψουν τον πρόεδρο.
Όλοι ξέρουν τι κάνει ο Πούτιν στους προδότες
Την 1η Μαρτίου, η ανεξάρτητη Ρωσίδα δημοσιογράφος Farida Rustamova είπε ότι πηγές από τη ρωσική ελίτ κοντά στον Πούτιν της είπαν ότι ήταν το ίδιο σοκαρισμένοι στην αρχή του πολέμου όπως όλοι οι άλλοι,
Οι πηγές φέρεται να υποστήριξαν ότι ο Πούτιν έχει ξεφύγει από την πραγματικότητα τα τελευταία δύο χρόνια, απομονώνεται σε ένα καταφύγιο και συναντάται μόνο πρόσωπο με πρόσωπο με τα στενά του έμπιστα πρόσωπα
Αλλά μετά από αυτό το αρχικό σοκ, οι ρωσικές ελίτ αποδέχονται τη νέα πραγματικότητα, δήλωσε στο Al Jazeera η Rustamova, η οποία έχει εργαστεί για τη ρωσική υπηρεσία του BBC και στην TV Rain και Meduza.
«Πολλοί έχουν πλέον συμβιβαστεί με αυτό», είπε. «Υπάρχει η αίσθηση ότι δεν υπάρχει τίποτα που μπορεί να γίνει και μέχρι να τελειώσει αυτό πρέπει να επιβιώσουν με κάποιο τρόπο. Δεν μπορούν να φύγουν, γιατί αν παραιτηθείς ή αρνηθείς να εργαστείς σε καιρό πολέμου, θα γίνεις προδότης και όλοι γνωρίζουν τι κάνει ο Πούτιν στους προδότες».
Αφού ανήλθε στην εξουσία, ο Πούτιν χαλινάρισε γρήγορα τους ολιγάρχες, οι οποίοι είχαν κυριαρχήσει στις ρωσικές επιχειρήσεις, τα μέσα ενημέρωσης και την πολιτική τη δεκαετία του 1990. Κάλεσε τους κορυφαίους μεγιστάνες της χώρας σε μια συνάντηση και τους προειδοποίησε να μείνουν μακριά από την πολιτική.
Όσοι δεν συμμορφώθηκαν, όπως ο Μιχαήλ Χοντορκόφσκι και ο Μπόρις Μπερεζόφσκι, είτε φυλακίστηκαν είτε αναγκάστηκαν να φύγουν είτε και τα δύο. Όσοι έφτιαξαν την περιουσία τους τη δεκαετία του 1990 και τους επετράπη να μείνουν αποδέχθηκαν σε μεγάλο βαθμό το status quo. Έχουν μικρή επιρροή στο Κρεμλίνο.
«Αν και είναι λογικό να περιμένουμε μια αντιπολεμική θέση από τη φιλελεύθερη πλευρά της ρωσικής ελίτ, ο Πούτιν τους έχει καθαρίσει επιμελώς όλα αυτά τα χρόνια και τους κρατά σε σφιχτό λουρί, και σίγουρα δεν θα κάνουν βήμα μπροστά», είπε η Ρουστάμοβα.
Ο Πούτιν ελέγχει τους siloviki
Ο Πούτιν, πρώην αξιωματικός της KGB, περιστοίχισε τον εαυτό του με αξιωματούχους ασφαλείας και εγκατέστησε πιστούς σε βασικές θέσεις, όπως ο Βίκτορ Ζολότοφ, επικεφαλής της Εθνικής Φρουράς που είχε επιφορτιστεί με την εσωτερική ασφάλεια.
Αλλά έχει βεβαιωθεί ότι κανένα από αυτά τα λεγόμενα siloviki, ή «άνθρωποι της δύναμης», δεν είναι πολύ ισχυρό, αφού η Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Ασφαλείας (FSB) και η στρατιωτική διεύθυνση (GRU) χειρίζονται πληροφορίες, ενώ η Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Προστασίας είναι οι σωματοφύλακες του προέδρου.
Σύμφωνα με τον πολιτικό επιστήμονα και ειδικό των ρωσικών ενόπλων δυνάμεων Pavel Luzin, «Υπάρχει ένα είδος πολιτικής αίρεσης που αποτελείται από μερικούς Στρατηγούς και άλλους υψηλόβαθμους αξιωματικούς γύρω από τον Πούτιν και πιστεύουν στην αποκατάσταση της Ρωσικής Αυτοκρατορίας ,είναι ένας τύπος θρησκείας για αυτούς.
«Έπειτα, υπάρχουν εν ενεργεία και πρώην αξιωματικοί επιβολής του νόμου που ασχολούνταν με επιχειρήσεις μεσαίου επιπέδου εντός των κρατικών και τυπικά ιδιωτικών εταιρειών πριν από τη ρωσική επίθεση, και χάνουν σχεδόν τα πάντα σήμερα. Υπάρχουν οι ένοπλες δυνάμεις που δεν χάρηκαν για την επίθεση γιατί κατάλαβαν τις τρομερές συνέπειες. και η αστυνομία, η οποία δεν έχει μεγάλη επιρροή».
«Με αυτόν τον τρόπο, δεν περιμένω την αναγκαστική αποχώρηση του Πούτιν υπό τις τρέχουσες συνθήκες. Η κατάσταση μπορεί να αλλάξει σε περίπτωση περαιτέρω κλιμάκωσης».
Το siloviki μπορεί επίσης να φοβάται να αναλάβει την ευθύνη αν ο πόλεμος πάει πολύ στραβά.
Υπήρξαν ανεπιβεβαίωτες αναφορές ότι ο Στρατηγός Σεργκέι Μπεσέντα της FSB τέθηκε σε κατ' οίκον περιορισμό αφού προφανώς είπε στον Πούτιν ότι ο πόλεμος στην Ουκρανία θα ήταν μια γρήγορη νίκη. Οι εικασίες αυξήθηκαν επίσης για τον υπουργό Άμυνας Σεργκέι Σόιγκου, ο οποίος δεν είχε εμφανιστεί δημόσια για σχεδόν δύο εβδομάδες. Καθώς οι φήμες διογκώθηκαν, εμφανίστηκε ξανά στα κρατικά μέσα ενημέρωσης την Πέμπτη να παρευρίσκεται σε βιντεοσύσκεψη αξιωματούχων, συμπεριλαμβανομένου του Πούτιν.
Αλλά εκτός από τη λαϊκή εξουσία, την εξέγερση ενός επιχειρηματία ή ένα στρατιωτικό πραξικόπημα, ο Λούζιν πρότεινε μια τέταρτη πιθανότητα
Η τέταρτη πιθανότητα
Καθώς τα κοινωνικά και δημοσιονομικά δεινά της Ρωσίας αυξάνονται ως αποτέλεσμα του πολέμου, η τοπική κυβέρνηση και οι γραφειοκράτες, που προηγουμένως είχαν παραγκωνιστεί, θα αφεθούν να επιλέξουν χαλαρώστε ενώ ο Πούτιν φέρεται να κάθεται στο καταφύγιό του, αποκομμένος από τον κόσμο.
«Μιλώντας εν συντομία, ο Πούτιν έχει αποστασιοποιηθεί από τη διακυβέρνηση. Με αυτόν τον τρόπο, η γραφειοκρατία μπορεί να αρχίσει να ενεργεί χωρίς τον Πούτιν, απλώς να τον αγνοεί», είπε ο Λούζιν.
«Εάν αυτό το είδος δράσης πραγματοποιηθεί, τα αποτελέσματα θα αλλάξουν το ρωσικό πολιτικό καθεστώς ακόμη και χωρίς πραξικόπημα».
Eπίλογος
Τα παραπάνω ουσιαστικά κατατείνουν σε ένα θεμελιώδες συμπέρασμα, ότι η έκβαση του πολέμου στην Ουκρανία θα είναι εκείνη που θα δρομολογήσει τις εξελίξεις στη Ρωσία
Ο Πούτιν έχει αντιληφθεί ότι θα πρέπει ή να καταστρέψει την Ουκρανία τελειωτικά χρησιμοποιώντας όλα τα μέσα που διαθέτει ή να καθίσει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων από θέση ισχύος και νικητή, εφόσον καταφέρει να έχει απτά αποτελέσματα στο πεδίο της μάχης
Για να γίνει αυτό θα πρέπει να πάρει την Μαριούπολη εξολοκλήρου, κάτι το οποίο αναμένουμε να γίνει εντός των επόμενων ωρών, αλλά και να περικυκλώσει και θέσει υπό ομηρία μεγάλο μέρος του Ουκρανικού στρατού στο Ντομπάς, κάτι το οποίο είναι δύσκολο αλλά όχι ανέφικτο σε στρατιωτικό επίπεδο
Εκτίμησή μας είναι ότι μετά από αυτές τις 2 επιτυχίες στο πεδίο της μάχης ο Πούτιν θα διαπραγματευθεί
