Τουρκικό και δη Ερντογανικό ΜΜΕ κάνει εκτενή αναφορά σε ανάλυση στον βρετανικό τύπο με τίτλο, "Η Γαλλία έχασε την Αφρική εξαιτίας του Μακρόν"
Στην εν λόγω ανάλυση γίνεται αναφορά στα "λάθος βήματα της Γαλλίας στην Αφρική και τις κινήσεις του Εμανουέλ Μακρόν που κατέληξαν σε φιάσκο".
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Το είπαν και το έκαναν! Τα τουρκικά Bayraktar TB2 SİHA έχουν αρχίσει να περιπολούν στην Ουκρανία- “χλιαρές” αντιδράσεις της Ρωσίας
Συγκεκριμένα ο βρετανικός ειδησεογραφικός ιστότοπος Middle East Eye, ανέφερε ότι για τον ρόλο της στην ανατροπή του Μουάμαρ Καντάφι και την περίοδο που ακολούθησε αυτήν στη Λιβύη, η Γαλλία δεν μπόρεσε να βρει υποστήριξη από ευρωπαϊκές χώρες και ότι ο Μακρόν, ο οποίος στη συνέχεια "επωμίστηκε" τον πραξικοπηματία Χάφταρ, "πόνταρε λάθος άλογο", καταλήγηοντας στο συμπέρασμα ότι Τουρκία-Ρωσία και Κίνα "εισήλθαν" στη Μαύρη Ήπειρο.
Συγκεκριμένα το άρθρο αναφέρει:
"Μεγάλο λάθος η υποστήριξη του Χαφτάρ"
"Ο Γάλλος πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν έχασε την επιρροή του σε πρώην αποικίες στην Αφρική. Δύο παράγοντες συνετέλεσαν σε αυτό:
Ο πρώτος είναι ότι οι ΗΠΑ αποχώρησαν εν μέρει από την περιοχή και ο δεύτερος είναι ότι οι πολιτικές που ακολουθήθηκαν στη Βόρεια Αφρική και την περιοχή του Σαχέλ οδήγησαν σε διαίρεση την Ευρώπη.
Ο ρόλος της Γαλλίας στην υποστηριζόμενη από το ΝΑΤΟ στρατιωτική επέμβαση στη Λιβύη το 2011 είχε διχάσει τη Δυτική Ευρώπη. Η πρώην αποικιακή δύναμη, η Ιταλία, ήταν δυσαρεστημένη με τον ρόλο της Γαλλίας στην ανατροπή του Μουαμάρ Καντάφι. Αργότερα, η διοίκηση του Παρισιού στήριξε τον πολέμαρχο Χαλίφα Χάφταρ, τροφοδότησε τις συγκρούσεις στη Λιβύη και ενθάρρυνε αυτόν τον Στρατηγό να καταλάβει την Τρίπολη.
Η στάση αυτή της Γαλλίας έκανε τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και τη Ρωσία να συμμετάσχουν στο παιχνίδι στο πλευρό του Χάφταρ.
Αυτές οι εξελίξεις πυροδότησαν την άμεση επέμβαση της Τουρκίας στη Λιβύη τον Ιανουάριο του 2020, σταματώντας τη στρατιωτική προέλαση του Χαφτάρ στα δυτικά, με αποτέλεσμα το σχέδιο της Γαλλίας να φέρει τον εν λόγω Στρατηγό στην εξουσία να αποτυγχάνει.
Οι σχέσεις Γαλλίας-Αλγερίας και η άνοδος της Τουρκίας και Ρωσίας στην περιοχή
Τα βήματα του Μακρόν εξόργισαν την Αλγερία, ιδιαίτερα, σε όλη τη διαδικασία. Το λάθος του Μακρόν να συγκρίνει τη γαλλική κυριαρχία στη χώρα αυτή από το 1830-1962 με την οθωμανική κυριαρχία χειροτέρευσε τα πράγματα.
Η προσπάθεια του Μακρόν να ξαναγράψει την ιστορία εξόργισε τόσο τον Αλγερινό Πρόεδρο όσο και την αντιπολίτευση σε αυτή τη χώρα.
Αποτέλεσμα η Αλγερία να ανέχεται πλέον την παρουσία Ρώσων μισθοφόρων στο Μάλι, ενώ πολλοί ηγέτες της Δυτικής Αφρικής πιστεύουν σήμερα ότι η Γαλλία τροφοδοτεί συγκρούσεις και υπονομεύει τη σταθερότητα στην ήπειρο.
Η Γαλλία, η οποία επαναλαμβάνει συχνά τα αποικιοκρατικά στερεότυπα σε μια γεωγραφία όπου η Τουρκία, η Κίνα και η Ρωσία επιδιώκουν ενεργά το εμπόριο, πρέπει να επανεξετάσει σοβαρά τη στρατηγική της στην περιοχή.
Περισσότερο από ποτέ, οι γαλλικοί αλγόριθμοι πρέπει να προσαρμοστούν στον 21ο αιώνα.
Η Γαλλία έχει πλέον λιγότερα χαρτιά από το 2011 και δεν μπορεί να αντιμετωπίσει την αυξανόμενη επιρροή της Τουρκίας και της Ρωσίας."
Διαπιστώσεις-Συμπεράσματα
Από τα παραπάνω διαφαίνεται η προσπάθεια της Τουρκίας-Μ. Βρετανίας να αποδομήσουν την εξωτερική πολιτική της Γαλλίας στην Λιβύη και την Αλγερία, στοχοποιώντας τον Γάλλο Πρόεδρο.
Ιδιαίτερα για τη Λιβύη επιχειρείται διαχωρισμός του άξονα Γαλλίας-Ιταλίας και άρση της υποστήριξης του Μακρόν προς τον Στρατάρχη Χαφτάρ , τον οποίο χαρακτηρίζουν ως το "λάθος άλογο".
Ωστόσο, τόσο η Τουρκία όσο και η Μ. Βρετανία έχουν κάθε λόγο όπως θα δούμε στη συνέχεια να επιθυμουν την άρση της στήριξης του Γάλλου Προέδρου προς τον Χαφτάρ , ο οποίος μάλλον είναι το "καλό και δυνατό άλογο" για την Προεδρία της Λιβύης.
Ο Στρατάρχης Χαφτάρ αναδεικνύεται μέχρι στιγμής ο ισχυρότερος πόλος εξουσίας στη Λιβύη και ο πιθανότερος Πρόεδρός της όταν γίνουν εκλογές στη χώρα.
Η τουρκική αντίφαση για τον Χαφτάρ
Οι Τούρκοι προσπάθησαν πρόσφατα να "πλευρίσουν" τον Χαφτάρ, χωρίς ανταπόκριση από αυτόν , και παράλληλα όπως έγραψα σε πρόσφατο άρθρο μου επιχειρούν προσέγγιση του φίλου του Στρατάρχη Χαφτάρ, Προέδρου του Κοινοβουλίου της Λιβύης Aguila Saleh , διαβλέποντας ότι οι δύο άνδρες θα παίξουν σημαντικότατο ρόλο στην αναγνώριση ή όχι του παράνομου τουρκολιβυκού συμφώνου Ερντογάν-Σάρατζ για τις ΑΟΖ, μελλοντικά.
Η Τουρκία δεν αλλάζει ρότα στη Λιβύη, επιδιώκοντας να συνεχίσει την στρατιωτική παραμονή της στη Λιβύη, επιχειρώντας προσέγγιση του φίλου του Στρατάρχη Χαφτάρ, του Προέδρου του κοινοβουλίου της Λιβύης Aguila Saleh.
Η ανατολική Λιβύη είναι ζωτικότατης σημασίας για το παράνομο τουρκολιβυκό μνημόνιο Σάρατζ-Ερντογάν που αφορά την οριοθέτηση της ΑΟΖ των δύο χωρών, αφού η μέτρηση αυτών ξεκινάει από τα ανατολικά παράλια της Λιβύης , όπου δεσπόζει το δίδυμο Στρατάρχη Χαφτάρ και του Προέδρου του κοινοβουλίου της Λιβύης Aguila Saleh και καταλήγει περνώντας μέσα από την ΑΟΖ μας νοτίως της Κρήτης στα παράλια της Ατάλειας στην Τουρκία.
Αυτός είναι και ο λόγος που η Τουρκία ρίχνει "γέφυρες φιλίας" προς τον Χαφτάρ ,ανεπιτυχώς μέχρι στιγμής, αλλά και προς τον Saleh, σε μια προσπάθεια να τους προσαιτεριστεί, διαβλέποντας ότι οι δύο άνδρες είναι πάρα πολύ πιθανό να είναι οι ηγέτες σε Προεδρία και κυβέρνηση στη Λιβύη μετά τις εκλογές.
Η Ελλάδα με την παρουσία της στην "Πρωτοβουλία σταθεροποίησης της Λιβύης", δηλώνει παρούσα στις εξελίξεις στην εν λόγω χώρα, γεγονός το οποίο θα την βοηθήσει σημαντικά στον διπλωματικό αγώνα της για κατάργηση του παράνομου τουρκολιβυκού μνημονίου, αφού θα έχει φωνή σε όλες τις πολιτικές διαβουλεύσεις για τη Λιβύη εφεξής.
Επιπλέον η Γαλλία είναι σύμμαχος με την Ελλάδα και δεν επιθυμεί με κανένα τρόπο την επικύρωση του παράνομου τουρκολιβυκού μνημονίου Σάρατζ-Ερντογάν, όπως άλλωστε και ο ίδιος ο Χαφτάρ.
Ο δρόμος πάντως για την κατάργηση του παράνομου τουρκολιβυκού μνημονίου από πλευράς Ελλάδας αναμένεται μακρύς και δύσκολος, αφού η εμπειρία μας δείχνει ότι όταν "γαντζωθεί" κάπου ο Τούρκος, δεν φεύγει με την πένα (διπλωματία) , αλλά με την λόγχη.
Η Μ. Βρετανία η οποία επιθυμεί να ανακάμψει στην παγκόσμια γεωπολιτική σκηνή, αντιλαμβάνεται ότι σε περίπτωση επικράτησης του Χαφτάρ στις εκλογές για την Προεδρία στη Λιβύη, η Γαλλία θα έχει σημαντικότατο ρόλο στη Λιβύη και αυτό δεν το επιθυμεί.
Τέλος, η μερική αποχώρηση των ΗΠΑ από την Αφρική και οι εξελίξεις στη Λιβύη, έδωσαν τον απαιτούμενο χώρο σε Κίνα και Ρωσία να διεισδύσουν στη Μαύρη ήπειρο και όχι οι πολιτικές του Γάλλου Προέδρου κατά την εκτίμησή μας.
