Μια προφητεία που συνδέεται με το «The Rapture», τη χριστιανική εσχατολογική διδασκαλία για τη Δευτέρα Παρουσία, έχει κυκλοφορήσει ευρέως στα κοινωνικά δίκτυα, προκαλώντας ανησυχία και έντονες συζητήσεις, όπως αναφέρει το eu.freep.com. και το .vibe.com
Σύμφωνα με Νοτιοαφρικανό πάστορα, ο Θεός θα «αρπάξει» τους πιστούς στις 23-24 Σεπτεμβρίου 2025, ημερομηνίες που συμπίπτουν με το εβραϊκό Ρος Χασανά, τη Γιορτή των Σαλπίγγων. Η προφητεία, βασισμένη σε αποσπάσματα όπως η Α΄ Θεσσαλονικείς 4:13-17, περιγράφει την ανάληψη των πιστών στους ουρανούς, αλλά έρχεται σε αντίθεση με την Καινή Διαθήκη, που διευκρινίζει ότι «περί δε της ημέρας εκείνης και ώρας ουδείς γνωρίζει» (Κατά Ματθαίον 24:36).
Πανικός στα social media
Η φημολογία έχει οδηγήσει σε ακραίες αντιδράσεις, με χρήστες να πωλούν περιουσίες, να παραιτούνται από δουλειές ή να χαρίζουν υπάρχοντα, πιστεύοντας ότι δεν θα τα χρειαστούν μετά τις 23 Σεπτεμβρίου . Μια γυναίκα ισχυρίστηκε σε βίντεο ότι «μετέβει το σπίτι της» για να προετοιμαστεί, ενώ ο κωμικός Kevin Fredericks ειρωνεύτηκε: «Αν δεν ξέρουμε ούτε τη ζώνη ώρας, πώς βάζουμε ημερομηνία στο τέλος του κόσμου;» . Η ιστορία είναι γεμάτη αποτυχημένες προφητείες, από το Y2K έως το 2012, και θεολόγοι υπενθυμίζουν ότι ο Χριστιανισμός βασίζεται στην προσδοκία της αιώνιας ζωής, όχι στον φόβο της καταστροφής (Κατά Ματθαίον 24:11).
Η διδασκαλία του «The Rapture» και η προέλευσή της
Το «The Rapture» περιγράφει την ανάληψη των πιστών, βασισμένο στην Α΄ Θεσσαλονικείς 4:17, όπου οι νεκροί εν Χριστώ ανασταίνονται και οι ζώντες αρπάζονται «στα σύννεφα» για να συναντήσουν τον Κύριο. Η ιδέα, μέρος του διασχιστικού προχιλιασμού, εμφανίστηκε το 1830 με τον Τζον Νέλσον Ντάρμπι και υιοθετήθηκε από τον αμερικανικό ευαγγελισμό .Η διδασκαλία αυτή εντάσσεται στο ρεύμα του διασχιστικού προχιλιασμού, μιας φουτουριστικής θεολογικής σχολής που θεωρεί πολλές βιβλικές προφητείες ακόμη ανεκπλήρωτες και τοποθετημένες στο μέλλον.
Στα ελληνικά κείμενα της Καινής Διαθήκης, στην Α΄ Θεσσαλονικείς 4:17, συναντούμε το ρήμα «ἁρπαγησόμεθα» (θα αρπαγούμε). Η ρίζα είναι το ρήμα «ἁρπάζω», που σημαίνει «αρπάζω» ή «παίρνω με βία». Η ίδια χρήση απαντά και σε άλλα σημεία, όπως στις Πράξεις 8:39, στη Β΄ Κορινθίους 12:2-4 και στην Αποκάλυψη 12:5.. Η ιστορική Χριστιανοσύνη το απορρίπτει, ερμηνεύοντας την ανάληψη ως τελική συνάθροιση μετά τη Δευτέρα Παρουσία, χωρίς εκτεταμένη θλίψη.
