Στο ουκρανικό μέτωπο εκτυλίσσεται ένα αποκρουστικό «παιχνίδι». Πόντοι για κάθε δολοφονία του εχθρού. Άνδρες και οχήματα καταδιώκονται. Όλα καταγράφονται, αρχειοθετούνται και καταμετρώνται. Και πλέον αξιοποιούνται «κατάλληλα», καθώς ο ουκρανικός στρατός προσπαθεί να εκμεταλλευτεί κάθε πλεονέκτημα που μπορεί να έχει έναντι του πολύ ισχυρότερου αντιπάλου του.
Σύμφωνα με ένα σχέδιο που εφαρμόστηκε για πρώτη φορά πέρυσι και ονομάστηκε «Στρατός των Drones: Μπόνους» (γνωστό και ως «e-points»), οι μονάδες κερδίζουν πόντους για κάθε Ρώσο στρατιώτη που σκοτώνεται ή για κάθε όπλο που καταστρέφεται.
Και όπως στα παιχνίδια Call of Duty ή σε τηλεοπτικά παιχνίδια της δεκαετίας του 1970, οι πόντοι σημαίνουν βραβεία.
Μέχρι τώρα, οι μονάδες μετατρέπονταν σε μετρητά. Τώρα, το σύστημα ηλεκτρονικών πόντων ενσωματώνεται απευθείας σε κάτι που ονομάζεται Brave 1 Market, το οποίο οι σχεδιαστές περιγράφουν ως «τον Αμαζόνιο του πολέμου».
Οι στρατιώτες μπορούν να διαλέξουν περισσότερα από 1.600 προϊόντα, με το Υπουργείο Άμυνας να πληρώνει το κόστος στη συνέχεια.
«Όσο πιο στρατηγικά σημαντικός και μεγάλης κλίμακας είναι ο στόχος, τόσο περισσότερους πόντους λαμβάνει μια μονάδα», αναφέρει σε δήλωσή της η ομάδα Brave 1, η οποία αποτελείται από εμπειρογνώμονες της κυβέρνησης και του στρατού.
«Για παράδειγμα, η καταστροφή ενός συστήματος πολλαπλών εκτοξευτών πυραύλων του εχθρού αποφέρει έως και 50 πόντους, 40 πόντοι απονέμονται για κάθε καταστραμμένο άρμα μάχης και 20 για κάθε άρμα που έχει υποστεί ζημιά».
Η ενθάρρυνση ενός Ρώσου στρατιώτη να παραδοθεί αξίζει περισσότερους πόντους από τη δολοφονία ενός – ένας αιχμάλωτος πολέμου μπορεί πάντα να χρησιμοποιηθεί σε μελλοντικές συμφωνίες ανταλλαγής αιχμαλώτων.
Αν σκοτωθεί Ρώσος παίρνεις έναν βαθμό», είπε ο Βολόντια, «αν τον συλλάβεις τον πολλαπλασιάζεις επί 10».
Στην ουσία, πρόκειται για μια βαθμολογία που βασίζεται στο πόσο καλά έχει αξιοποιηθεί η εκπαίδευση που παρέχεται», εξηγεί ο Μιχαήλ Φεντόροφ, υπουργός Ψηφιακής Μεταρρύθμισης της Ουκρανίας, ο οποίος είναι ο εμπνευστής του συστήματος ηλεκτρονικών πόντων.
Αλλά μετά από τρεισήμισι χρόνια σκληρού, ανελέητου πολέμου, το σύστημα έχει και μια άλλη ζωτική χρήση.
«Είναι κίνητρο», λέει ο Φεντόροφ. «Όταν αλλάζουμε την αξία των πόντων, αυξάνεται η προθυμία των στρατιωτών».
Το γραφείο του Ουκρανού υπουργού διαθέτει μια τεράστια οθόνη βίντεο με δεκάδες ζωντανές μεταδόσεις από ουκρανικά drones που πετούν πάνω από τις πρώτες γραμμές.
Από τις πρώτες ημέρες της πλήρους εισβολής της Ρωσίας, τα social media κατακλύζονται από βίντεο με drones, συνήθως με μουσική υπόκρουση από βαριά heavy metal.
Η πυργίσκος ενός τανκ, που εκρήγνυται μέσα από μια μπάλα φωτιάς. Ένας μοναχικός στρατιώτης, που αποκρούει ένα drone που του επιτίθεται με ένα τουφέκι ή ένα ξύλο.
Μπορεί να είναι φρικιαστικό θέαμα. Σε κάθε βίντεο πανηγυρίζεται ο θάνατος του αντιπάλου. Η εικόνα γίνεται θολή καθώς το drone εκρήγνυται.
Αλλά πέρα από την αίσθηση της μακάβριας ικανοποίησης, οι μονάδες που βρίσκονται υπό πίεση στην πρώτη γραμμή λειτουργούν πλέον με τη γνώση ότι τα αποδεικτικά στοιχεία των κατορθωμάτων τους μπορούν να τους αποφέρουν οφέλη.
Το BBC επικοινώνησε με περισσότερες από δώδεκα μονάδες για να μάθει τι πιστεύουν οι στρατιώτες της πρώτης γραμμής για το πρόγραμμα. Οι απαντήσεις ήταν ανάμεικτες.
«Σε γενικές γραμμές, οι σύντροφοί μου και εγώ είμαστε θετικοί», δήλωσε ο Βολόντιμιρ, στρατιώτης της 108ης Ταξιαρχίας Έδαφους. Μας ζήτησε να μην χρησιμοποιήσουμε το επώνυμό του.
Σε μια εποχή που οι μονάδες της πρώτης γραμμής εξαντλούν τον εξοπλισμό τους, ιδίως τα επιθετικά drones, με φρικτό ρυθμό, ο Volodymyr λέει ότι το πρόγραμμα e-points αποδεικνύεται χρήσιμο.
«Είναι ένας τρόπος να αναπληρώσουμε ό,τι χάνουμε… ενώ προκαλούμε απώλειες στον εχθρό με τον πιο αποτελεσματικό τρόπο».
Στην 22η Μηχανοκίνητη Ταξιαρχία, που μάχεται επί του παρόντος στο βορειοανατολικό τμήμα της χώρας, χρειάστηκε περίπου τρεις μήνες για να συνηθίσει το νέο σύστημα.
«Μόλις καταλάβαμε πώς λειτουργεί, αποδείχθηκε ότι είναι ένα αρκετά καλό σύστημα», είπε ένας στρατιώτης της 22ης με το κωδικό όνομα Τζακ.
«Οι άντρες μας είναι εξαντλημένοι και τίποτα δεν τους παρακινεί πια», «Αλλά αυτό το σύστημα βοηθά».
Άλλοι όμως δεν είναι τόσο πεπεισμένοι.
