Οι Αμερικανοί ερευνητές, από το Κέντρο Διατήρησης Ιστορικών Ναυαγίων, ερευνούν το ναυάγιο εδώ και 16 χρόνια και τώρα πιστεύουν ότι είναι τα ερείπια του Nossa Senhora do Cabo, ενός πορτογαλικού πλοίου που μετέφερε φορτίο από την Ινδία που δέχθηκε επίθεση και κατασχέθηκε από πειρατές, μεταξύ των οποίων και ο διαβόητος πειρατής καπετάνιος Olivier "The Buzzard" Levasseur.
Το ναυάγιο βρίσκεται τώρα στον πάτο ενός μικρού λιμανιού στο νησί Nosy Boraha στα ανοικτά της βορειοανατολικής ακτής της Μαδαγασκάρης, το οποίο ήταν ένα στέκι γνωστό ως Île Sainte-Marie κατά τη διάρκεια της «Χρυσής Εποχής της Πειρατείας» στις αρχές του 18ου αιώνα. Νέες λεπτομέρειες των ερευνών έχουν δημοσιευθεί στο τελευταίο τεύχος του περιοδικού Wreckwatch.
Πειρατική επιδρομή
Σύμφωνα με τα αρχεία, η Nossa Senhora do Cabo (στα πορτογαλικά σημαίνει «Παναγία του Ακρωτηρίου») είχε φύγει από τη Γκόα στις αρχές του 1721 με προορισμό τη Λισαβόνα, με τον απερχόμενο Πορτογάλο αντιβασιλέα και τον Αρχιεπίσκοπο της Γκόα και τους δύο στο πλοίο.
Αλλά το πλοίο δέχθηκε επίθεση και αιχμαλωτίστηκε από μια ομάδα πειρατικών πλοίων στις 8 Απριλίου 1721, κοντά στο γαλλικό νησί La Réunion στον Ινδικό Ωκεανό.
Ο θησαυρός που μετέφερε περιελάμβανε ράβδους χρυσού και σεντούκια γεμάτα μαργαριτάρια, σύμφωνα με τον ερευνητή Denis Piat στο βιβλίο του "Pirates & Privateers in Mauritius" (Didier Millet, 2014).
Ο Κλίφορντ και ο συνάδελφός του Μαρκ Αγκοστίνι, αρχαιολόγος στο Πανεπιστήμιο Μπράουν, δήλωσαν ότι το πορτογαλικό πλοίο είχε ήδη υποστεί σοβαρές ζημιές σε μια καταιγίδα και είχε πετάξει τα περισσότερα από τα κανόνια του για να μην βυθιστεί. Και έτσι καταλήφθηκε με μικρή αντίσταση.
Ο αντιβασιλέας τελικά εκδιώχθηκε, αλλά δεν είναι γνωστό τι απέγινε ο αρχιεπίσκοπος. Περίπου 200 σκλάβοι από τη Μοζαμβίκη κάτω από τα καταστρώματα, αλλά δεν υπάρχουν αρχεία για το τι τους συνέβη.
Σύμφωνα με τους Clifford και Agostini, ολόκληρη η ανάσυρση ήταν «ένας εντυπωσιακός θησαυρός, ακόμη και για τα πειρατικά πρότυπα» και μόνο το φορτίο μπορεί να άξιζε περισσότερα από 138 εκατομμύρια δολάρια σε σημερινά χρήματα.
Οι πειρατές στη συνέχεια οδήγησαν το αιχμάλωτο πλοίο προς τη Μαδαγασκάρη, περίπου 650 χιλιόμετρα δυτικά της Ρεϋνιόν, για να μοιράσουν τα λάφυρά τους.
Σύμφωνα με τους ερευνητές το Île Sainte-Marie επιλέχθηκε από τους Ευρωπαίους πειρατές επειδή τα προστατευμένα αγκυροβόλιά του ήταν κοντά σε μεγάλες θαλάσσιες οδούς. Ήταν επίσης γνωστή για την «απουσία αποικιακής διακυβέρνησης», καθιστώντας την ιδανική πειρατική βάση.
Ο Κλίφορντ πρόσθεσε ότι μεταξύ επτά και 10 ναυάγια ναυάγησαν ή βυθίστηκαν κοντά στο Ιλ Σαιντ-Μαρί κατά τη διάρκεια της Χρυσής Εποχής της Πειρατείας και «τουλάχιστον τέσσερα πειρατικά ναυάγια ή τα βραβεία τους βρίσκονται στο ίδιο το λιμάνι».
