Ικανοποιημένη από τα αποτελέσματα της Διάσκεψης του Βερολίνου εμφανίστηκε η Ρωσία, με τον υπουργό Εξωτερικών, Σεργκέι Λαβρόφ, να σημειώνει ότι η τελική συμφωνία επιβεβαιώνει ότι «δεν υπάρχει στρατιωτική λύση» στη λιβυκή σύγκρουση.
«Οι Λίβυοι θα αποφασίσουν μόνοι τους τη μοίρα της χώρας τους» έσπευσε να προσθέσει ο επικεφαλής της ρωσικής διπλωματίας.
Εξήγησε δε, ότι το συμφωνηθέν έγγραφο εμπεριέχει προβλέψεις για τον τομέα της ασφάλειας, την πολιτική διαδικασία, την οικονομία, τα ανθρωπιστικά ζητήματα, καθώς τη διεθνή βοήθεια.
Παρατήρησε, παράλληλα, ότι η Διάσκεψη του Βερολίνου ήταν χρήσιμη, παρότι δεν υπήρξε απευθείας διάλογος μεταξύ των αντιμαχόμενων πλευρών.
Όσον αφορά τη 10μελή στρατιωτική επιτροπή, την οποία προανήγγειλε η Άγκελα Μέρκελ, ο Ρώσος υπουργός υποστήριξε ότι θα εργαστεί με τη συνδρομή του ΟΗΕ για την επίτευξη μίας μόνιμης εκεχειρίας στη Λιβύη.
Υπενθυμίζεται ότι η Διάσκεψη του Βερολίνου κατέληξε σε συμφωνία για την άμεση κατάπαυση του πυρός, την αυστηροποίηση του εμπάργκο όπλων, αλλά και την αποχή εμπλοκής όλων των συμμετεχουσών χωρών στην εμφύλια σύρραξη.
Παράλληλα, υπήρξε συμφωνία για τη δημιουργία μίας 10μελούς στρατιωτικής επιτροπής, με την ισότιμη συμμετοχή των δύο αντιμαχόμενων λιβυκών στρατοπέδων, με στόχο την πολιτική διευθέτηση της κρίσης στη βορειο-αφρικανική χώρα.
Η Λιβύη βρίσκεται σε κατάσταση εμφυλίου πολέμου από το 2011 και τον θάνατο του Μουαμάρ Καντάφι. Έκτοτε, διοικείται από δύο αντιμαχόμενες κυβερνήσεις:
- Την Κυβέρνηση Εθνικής Συμφιλίωσης (GNA) - υπό τον πρόεδρο Φαγέζ αλ Σάρατζ - η οποία αναγνωρίζεται από τον ΟΗΕ και ελέγχει την Τρίπολη και τις δυτικές επαρχίες.
- Τον Λιβυκό Εθνικό Στρατό (LNA) - με έδρα τη Βεγγάζη - ο οποίος ελέγχει περίπου τα 2/3 της λιβυκής επικράτειας και υποστηρίζεται από το Κοινοβούλιο της χώρας.
Η ένταση στην περιοχή κλιμακώθηκε σημαντικά τον περασμένο Απρίλιο, όταν ο στρατηγός Χαφτάρ κήρυξε την έναρξη της τελικής επιχείρησης για την κατάληψη της πρωτεύουσας, Τρίπολης, και την εκδίωξη της «παράνομης κυβέρνησης του GNA».
