Του Μάνου Χατζηγιάννη
Μετά τα πρόσφατα χτυπήματα στην Συρία μεγάλη συζήτηση γίνεται για τα πραγματικά αίτια αυτών και για το ποιοι και πόσο σύντομα μπορεί να αποδειχτούν αποτελεσματικότεροι πυροδοτητές μιας νέας παγκόσμιας σύγκρουσης.
Η δυτικοί οργανισμοί πληροφοριών δεν προσκόμισαν ισχυρά στοιχεία για να υποστηρίξουν τον ισχυρισμό ότι ο Μπασάρ Αλ Ασάντ χρησιμοποίησε χημικά όπλα εναντίον του λαού του. Συνεπώς, δεν υπάρχουν βάσεις που να δικαιολογούν τις τελευταίες επιθέσεις. Αυτή η ίδια ακριβής τακτική της “λανθασμένης σημαίας” επιχειρήθηκε και υπό τη διοίκηση του Ομπάμα για να σύρει τους Αμερικανούς σε ανοιχτό πόλεμο στη Συρία και απέτυχε. Τώρα παίζεται ξανά το χαρτί των χημικών όπλων, αυτή τη φορά με έναν «συντηρητικό» πρόεδρο.
Πολλοί αναλυτές έχουν θέσει το εύλογο ερώτημα τι ακριβώς θα είχε να κερδίσει ο Assad ξεκινώντας μια χημική επίθεση εναντίον αθώων πολιτών, όταν έχει το μομέντουμ και το πάνω χέρι στον εμφύλιο πόλεμο. Η απάντηση είναι τίποτα. Οι μόνοι που έχουν να κερδίσουν επιβάλλοντας μια τέτοια επίθεση, είτε πραγματική είτε κατασκευασμένη, είναι εκείνοι που επιδιώκουν να δημιουργήσουν χάος προς όφελός τους.
Δεύτερον, ο Τραμπ σύμφωνα με έμπειρους αναλυτές πιέζεται σε οικονομικό επίπεδο εντός των τειχών και με τις διεθνείς πολεμικές εντάσεις σκοπεύει να κρύψει τις επιπτώσεις των περικοπών των ισολογισμών της Ομοσπονδιακής Τράπεζας και των αυξήσεων των επιτοκίων. Ο πραγματικός και μυστικός πόλεμος που διεξάγεται δεν είναι κατά της Συρίας ή των συμμάχων της Συρίας, αλλά κατά του αμερικανικού λαού και της οικονομικής του σταθερότητας.
Τον Ιανουάριο πέρασε στα ψιλά η πληροφορία ότι οι κεντρικές τράπεζες προετοιμάζονταν να ξεκινήσουν μια διαδικασία επιτάχυνσης για να ξεφουσκώσουν τις τεράστιες “φούσκες” της αγοράς που δημιούργησαν για να στηρίξουν το αμερικανικό δημοσιονομικό σύστημα τα τελευταία χρόνια. Η διαδικασία αυτή συνεχίζεται και κάθε διαδοχική περικοπή των επιτοκίων και των ισολογισμών θα ενεργήσει σωρευτικά. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι οι κεντρικοί τραπεζίτες αντιμετωπίζουν την παγκόσμια οικονομία σαν ένα υπερμεγέθη πύργο του παιχνιδιού Jenga, τραβώντας από την μια και από την άλλη μέχρι το σύστημα να καταρρεύσει εντελώς από έλλειψη σταθερότητας.
Όσα λοιπόν συμβαίνουν εσχάτως στη Συρία είναι μια ακόμη μεγάλη επιχείρηση-ψευδαίσθηση, που έχει σχεδιαστεί για να παρέχει κάλυψη για τις τράπεζες. Είναι επίσης χρονομετρημένο μάλλον βολικά για την επόμενη συνεδρίαση της Fed το διήμερο 1-2 Μαΐου. Η συνάντηση είναι πιθανό να περιλαμβάνει ακόμη μια αύξηση των επιτοκίων καθώς και μια μεγάλη μείωση του ισολογισμού, με αποτέλεσμα μια ακόμη σημαντική πτώση των μετοχών.
Τρίτον, η σημερινή εικόνα των γεγονότων υποδηλώνει ότι θα υπάρξουν κοινές οικονομικές αντιδράσεις από τη Ρωσία και την Κίνα. Η Κίνα προειδοποίησε δημοσίως την αμερικανική κυβέρνηση για το χτύπημα της στη Συρία, και αυτό απλώς προστίθεται στις αυξανόμενες εντάσεις σχετικά με τις εμπορικές τιμές . Και πάλι, αυτή είναι μια τέλεια ευκαιρία να υπονομευθεί η οικονομία των ΗΠΑ, κυρίως μέσω της Κίνας και της Ρωσίας, ξεκινώντας με μια εγκατάλειψη του δολαρίου ως παγκόσμιο αποθεματικό νόμισμα.
Η εγκατάλειψη του δολαρίου έχει ήδη αρχίσει με ημι-συγκεκαλυμμένο τρόπο. Το νόμισμα της Κίνας έχει εισαχθεί στο σύστημα για το Ειδικό Σχέδιο Δικαιωμάτων Προτίμησης του ΔΝΤ και η Κίνα έχει επίσης ξεκινήσει την πρώτη διεθνή ανταλλαγή πετρελαίου μη χρησιμοποιώντας το δολάριο ως νόμισμα συναλλαγής. Αυτό που πολλοί άνθρωποι αγνοούν είναι το γεγονός ότι η απομάκρυνση από το δολάριο υποστηρίζεται και από τους παγκοσμιοποιητές στο ίδιο το ΔΝΤ.
Μια επικείμενη αλλαγή στο παγκόσμιο νομισματικό πλαίσιο αναφέρεται συχνά ως η μεγάλη "παγκόσμια οικονομική επαναφορά" από μέλη του ΔΝΤ όπως η Christine Lagarde. Η αλλαγή αυτή θα διευκολυνθεί από τις κεντρικές τράπεζες καθώς θα σαμποτάρουν τις αντίστοιχες εθνικές οικονομίες τους μέσω της δημιουργίας και της καταστροφής στις “φούσκες” της αγοράς. Τελικά, από ότι φαίνεται δεν θα είναι το κινεζικό γιουάν που θα αντικαταστήσει το δολάριο ως παγκόσμιο αποθεματικό νόμισμα, αλλά το σύστημα SDR, το οποίο ελέγχεται από το ΔΝΤ.
Το ερώτημα για το πώς μπορεί να γίνει αυτό από τους παγκοσμιοποιητές χωρίς μια άνευ προηγουμένου κρίση ρευστότητας προκύπτει συχνά. Βέβαια οι οικονομικοί αναλυτές δεν πιστεύουν ότι οι παγκοσμιοποιητές νοιάζονται αν υπάρξει κρίση ρευστότητας, τουλάχιστον για μικρό χρονικό διάστημα. Αντιθέτως οι αναλυτές θεωρούν πως οι παγκοσμιοποιητές θα θυσιάσουν τις αγορές για να αναγκάσουν το κοινό να δεχθεί μια παγκόσμια συγκέντρωση της νομισματικής διοίκησης (το μεγαλύτερο και σημαντικότερο βήμα στην καθιέρωση της παγκόσμιας κυβέρνησης).
Εκείνοι που υποστηρίζουν ότι το δολάριο δεν θα καταστραφεί ποτέ από τους παγκοσμιοποιητές είναι προσκολλημένοι στην ψευδή ιδέα ότι δεν υπάρξει αντικατάσταση ρευστότητας για το δολάριο. Στην πραγματικότητα, υπάρχει ήδη μια αντικατάσταση μέσω κρυπτονομισμάτων. Τα κρυπτονομίσματα όπως αναφέραμε και σε προηγούμενο άρθρο έχουν αγκαλιαστεί πλέον από γνωστούς παγκοσμιοποιητές όπως οι οικογένειες Ρότσιλντ και Ροκφέλερ αλλα΄και ο Τζορτζ Σόρος.
Το ΔΝΤ επίσης επικρότησε πρόσφατα το ενδεχόμενο τα κρυπτονομισματικά συστήματα να αποτελέσουν αναζωογονητική δύναμη στις διεθνείς συναλλαγές χρημάτων.
Αυτό που υποστηρίζουν λοιπόν αναλυτές είναι πως η παγκόσμια οικονομική επαναφορά δεν αφορά στην Ανατολή και στη Δύση. Δεν πρόκειται για εμπορικούς πολέμους και εθνικισμό. Αντιθέτως, η παγκόσμια επαναφορά αφορά τη συγκέντρωση των περιουσιακών στοιχείων και την ενοποίηση της εξουσίας. Το κομμάτι της Συρίας είναι ένα μονοπάτι για τη μηχανική και καθοδηγούμενη καταστροφή. Τα αποτελέσματά της θα συνεχίσουν να εκπέμπουν στον οικονομικό κόσμο ως διεθνή δικαιολογία για έναν εμπορικό πόλεμο. Η Συρία είναι παιχνίδι ψευδαισθήσεων....
