Οι ανατιμήσεις στο κρέας έχουν ξεφύγει από κάθε έλεγχο, απειλώντας να στερήσουν από τον Έλληνα ακόμα και το βασικότερο αγαθό της διατροφής του. Η ακρίβεια, σαν αδυσώπητος εχθρός, σφίγγει τον λαιμό των οικογενειακών προϋπολογισμών, αφήνοντας πίσω της μια χώρα που βλέπει με τρόμο την ημέρα που ο πολίτης δεν θα μπορεί πια να αγοράσει ούτε το ελάχιστο κομμάτι κρέατος. Η μείωση του ζωικού κεφαλαίου, το δυσβάσταχτο κόστος παραγωγής και η εξάρτηση από τις εισαγωγές έχουν στήσει ένα εκρηκτικό σκηνικό, όπου οι τιμές καλπάζουν ανεξέλεγκτα, χωρίς καμία ελπίδα σταθεροποίησης.
Οι καταναλωτές παρακολουθούν με οδύνη την τιμή του μοσχαρίσιου στήθους εισαγωγής να εκτοξεύεται από 8 ευρώ το κιλό πέρυσι στα 12 ευρώ σήμερα – μια φρικτή αύξηση 50%. Το συκώτι εισαγωγής ακολουθεί την ίδια πορεία, με άνοδο 50%, ενώ οι ειδικές κατηγορίες, όπως τα κατεψυγμένα αρνίσια έντερα, έχουν δει τις τιμές τους να εκτοξευτούν πάνω από 70%. Μοναδική εξαίρεση το χοιρινό εισαγωγής, που σημειώνει κάποια μείωση, αλλά δεν αρκεί να απαλύνει τον πόνο.
Τα στοιχεία της Κεντρικής Αγοράς και του ΙΕΛΚΑ επιβεβαιώνουν τον εφιάλτη πως οι τιμές όλων των ειδών κρέατος αυξήθηκαν κατά 6% τον Ιούλιο σε σχέση με πέρυσι, ενώ από τον Αύγουστο του 2024 έως τον Αύγουστο του 2025, τα φρέσκα κρέατα κατέγραψαν άνοδο 11% – τη μεγαλύτερη μεταξύ όλων των προϊόντων.
Η Ελλάδα, δεμένη χειροπόδαρα από την εξάρτηση της κατά 80% από τις εισαγωγές, καταδικάζεται σε έναν φαύλο κύκλο ακρίβειας. Καταναλώνει ετησίως 160.000 τόνους μοσχαρίσιου κρέατος, ενώ η εγχώρια παραγωγή στενάζει στα 40.000 τόνους. Το 2024, η αξία των εισαγωγών έφτασε τα 1,8 δισ. ευρώ, αυξημένη κατά 7% σε σχέση με το 2023, σφραγίζοντας την τραγική μας υποτέλεια στο εξωτερικό. Και σαν να μην έφτανε αυτό, η Στατιστική Αρχή αποτυπώνει τη συρρίκνωση του ζωικού κεφαλαίου πως τα βοοειδή μειώθηκαν κατά 4% το 2023 σε σχέση με το 2022, οι χοίροι κατέγραψαν πτώση 16%, και οι αίγες 10%, με τα πουλερικά να αποτελούν την ελάχιστη εξαίρεση με αύξηση 6%, ανεπαρκή για να ανακόψει την καταστροφική τάση.
Ο Έλληνας πολίτης στέκεται αβοήθητος, με την ακρίβεια να τον οδηγεί στο χείλος της απελπισίας. Οι τιμές συνεχίζουν να ανεβαίνουν, οι πόροι εξαντλούνται, και η προοπτική ενός τραπεζιού χωρίς κρέας γίνεται όλο και πιο ζοφερή. Μια χώρα που κάποτε υπερηφανευόταν για την αυτονομία της στη γεωργία, σήμερα παραδίδεται αμαχητί στην αγοραία απληστία, αφήνοντας τον λαό της να μετράει τις πληγές του.
