Λένε ότι ο Πούτιν, αν χάσει καταστροφικά τον πόλεμο με την Ουκρανία, τότε, σαν «οδηγημένος αρουραίος», μπορεί να αποφασίσει για το πιο τρομερό έγκλημα και την πιο παράλογη ενέργεια - να χρησιμοποιήσει τακτικά πυρηνικά όπλα κατά της Ουκρανίας ή των χωρών της Ανατολικής Ευρώπης.
Πρώτον, ο Πούτιν δεν είναι αιώνιος ηγέτης της Ρωσίας, αλλά ένας συνηθισμένος γέρος (70) ετών με τις πληγές και τις ασθένειές του, δεν έχει βάλει σκοπό να πεθάνει νωρίτερα.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Άρθρο ''φωτιά'' της Forbes: Σε δύσκολη θέση ο Πούτιν- Θα εισβάλει η Ουκρανία στην Ρωσία;
Φαίνεται ξεκάθαρα ότι ο Πούτιν είναι προσκολλημένος στη ζωή του, η οποία του ξεφεύγει πιο γρήγορα από την ισχυρή δύναμή του. Παρά το μίσος του για την Ουκρανία ως γεροντική παράνοια, ο Πούτιν πιστεύει ότι η εξουσία παρατείνει τη ζωή των κυβερνώντων.
Αλλά ο Πούτιν, ως άτομο που φοβάται τρομερά τα μικρόβια, τους ιούς, τον Covid ή την κοινή δηλητηρίαση, φοβάται ακόμη περισσότερο μια πυρηνική σύγκρουση.
Δεύτερον, ο Πούτιν είναι εξαιρετικά πλούσιος (τρισεκατομμύρια), οπότε γιατί να τα χάσει όλα αυτά, κατά τη διάρκεια μιας «πυρηνικής μονομαχίας» με όλο τον κόσμο.
Τρίτον, ο Πούτιν αρχίζει ήδη να καταλαβαίνει ότι δεν είναι αυτός που κυβερνά τον κόσμο και τη Ρωσία, αλλά χειραγωγείται, οι γύρω του προσποιούνται ότι είναι συνεργάτες, φίλοι ή τυφλοί εκτελεστές της θέλησής του. Μετά τη ρωσική επίθεση στην Ουκρανία και τις ισχυρές διεθνείς κυρώσεις, όλο και περισσότερες ομάδες ελίτ παρασύρονται στη διαδικασία λήψης αποφάσεων γύρω από τον Πούτιν.
Αυτοί είναι, στην πραγματικότητα, στενοί συνεργάτες του Πούτιν όπως ο Patrushev, Ρώσοι ολιγάρχες που υπέφεραν από κυρώσεις, Τσεκιστές, στρατηγοί του στρατού. Και μετά την αποτυχία του blitzkrieg του πολέμου στην Ουκρανία, ο Πούτιν δεν είναι πλέον στην πραγματικότητα ο ηγέτης της Ρωσίας και όχι ο διαιτητής της ελίτ, αλλά ο εκτελεστής της θέλησης κάποιου άλλου, η οποία αλλάζει συνεχώς στο Κρεμλίνο ανάλογα με το ποιος είναι αυτή τη στιγμή επηρεάζοντας τον Πούτιν.
Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο οι στρατηγικοί στόχοι του Κρεμλίνου και η κατεύθυνση του στρατιωτικού χτυπήματος των ρωσικών στρατευμάτων αλλάζουν συνεχώς - από την ολοκληρωτική καταστροφή της Ουκρανίας ως ανεξάρτητου ευρωπαϊκού κράτους έως την κατάληψη του Ντονμπάς και της Χερσώνα και της Οδησσού. Το μόνο που μένει στην «εντολή» του Πούτιν είναι η απαίτησή του για νίκη επί της Ουκρανίας «με κάθε κόστος».
Τέταρτον, εν πάση περιπτώσει, όλες οι ομάδες γύρω από τον Πούτιν, από «γεράκια» μέχρι «περιστέρια» που επηρεάζουν τις αποφάσεις του Πούτιν, δεν θέλουν να πεθάνουν σε έναν πυρηνικό πόλεμο και δεν θα επιτρέψουν στον Πούτιν να πατήσει το «κουμπί των πυρηνικών», γιατί ούτως ή άλλως φεύγει, και αυτοί παραμένουν. Επομένως, δεν θα επιτρέψουν στον Πούτιν να τους παρασύρει στο παρελθόν μαζί του.
