Η παγκόσμια οικονομία εξακολουθεί να λειτουργεί με πετρέλαιο. Παρέχει το ένα τρίτο της παγκόσμιας ενέργειας και τροφοδοτεί πάνω από το 90% των μεταφορών. Η φθηνή ενέργεια οδηγεί την οικονομική ανάπτυξη, ενώ οι αυξανόμενες τιμές του πετρελαίου λειτουργούν σαν οπισθοδρομικός φόρος για τα πάντα και τους πάντες.
Πόλεμοι και εκλογές γίνονται ακόμα για τα κοιτάσματα πετρελαίου και τους αγωγούς φυσικού αερίου. Κατά συνέπεια, η ανάδειξη ενός νέου πετρελαϊκού άξονα είναι στρατηγικής σημασίας. Θα επηρεάσει τη γεωπολιτική, το παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα και το περιβάλλον.
Η Κίνα είναι ο μεγαλύτερος εισαγωγέας πετρελαίου στον κόσμο και σε καλό δρόμο, για να γίνει η μεγαλύτερη οικονομία στον κόσμο. Παρά την κατασκευή περισσότερων σταθμών ηλεκτροπαραγωγής, με καύση άνθρακα από ότι ο υπόλοιπος κόσμος μαζί το 2020, η κατανάλωση πετρελαίου στην Κίνα συνεχίζει να αυξάνεται.
Από την άλλη πλευρά, η Ρωσία και η Σαουδική Αραβία είναι οι δύο μεγαλύτεροι εξαγωγείς πετρελαίου στον κόσμο. Είναι οι μεγαλύτεροι προμηθευτές της Κίνας και αμφότεροι, σχεδιάζουν να αυξήσουν τις εξαγωγές πετρελαίου τους. Ο ενεργειακός άξονας που έχει προκύψει μεταξύ Πεκίνου, Μόσχας και Ριάντ βασίζεται σε σταθερά οικονομικά συμφέροντα και έχει αρχίσει να αναπτύσσει μια πολιτική συνιστώσα.
Το 2014, η Δύση επέβαλε τιμωρητέες οικονομικές κυρώσεις στη Ρωσία, για την προσάρτηση της Κριμαίας. Ένα πολύ προβλέψιμο αποτέλεσμα ήταν η δραματική αύξηση της σινο-ρωσικής οικονομικής συνεργασίας, ιδιαίτερα στις εξαγωγές ενέργειας. Ο αγωγός φυσικού αερίου Power of Siberia, ο οποίος τέθηκε σε λειτουργία το 2019, μεταφέρει τώρα περίπου 38 δισεκατομμύρια κυβικά πόδια ρωσικού φυσικού αερίου στην Κίνα κάθε χρόνο.
Στους φετινούς Χειμερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες, οι Πρόεδροι Βλαντιμίρ Πούτιν και Σι Τζινπίνγκ ανακοίνωσαν ότι οι εξαγωγές ρωσικού φυσικού αερίου στην Κίνα, θα αυξηθούν σύντομα κατά 25% ενώ οι εξαγωγές πετρελαίου θα αυξηθούν κατά 12,5%.
Ο Πούτιν και ο Σι επέδειξαν επίσης, ένα νέο επίπεδο πολιτικής συνεργασίας, δηλώνοντας ότι «η φιλία μεταξύ Ρωσίας και Κίνας δεν έχει όρια». Σε μια σημαντική ρήξη με την προηγούμενη κινεζική πολιτική, ο Σι υποστήριξε τον Πούτιν στην αντιπαράθεσή του με τις Ηνωμένες Πολιτείες για την Ουκρανία, εκδίδοντας μια δήλωση που εναντιώνεται σε οποιαδήποτε περαιτέρω επέκταση του ΝΑΤΟ. Τόσο τα οικονομικά όσο και τα πολιτικά ζητήματα, πιθανότατα θα ωθήσουν τη Ρωσία και την Κίνα σε στενότερη συνεργασία.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Να κάτσεις να μαλώσεις; Νέες κυρώσεις από ΕΕ σε ρωσικές πετρελαϊκές εταιρείες αλλά οι αγορές κανονικά
Κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου, η Σαουδική Αραβία, ο θεματοφύλακας της Μέκκας και της Μεδίνας, στάθηκε σταθερά με τη Δύση και αρνήθηκε τις διπλωματικές σχέσεις με τη Μόσχα ή στο Πεκίνο. Οι καιροί έχουν αλλάξει.
Η Κίνα, όχι οι Ηνωμένες Πολιτείες, είναι πλέον ο μεγαλύτερος εμπορικός εταίρος της Σαουδικής Αραβίας και ο μεγαλύτερος πελάτης της Aramco. Πέρυσι οι εξαγωγές πετρελαίου της Σαουδικής Αραβίας στην Κίνα, ξεπέρασαν ακόμη και αυτές της Ρωσίας. Ενώ οι ΗΠΑ εξακολουθούν να παρέχουν την πλειονότητα του στρατιωτικού εξοπλισμού της Σαουδικής Αραβίας, η Κίνα είναι αυτή που έχει παράσχει βαλλιστικούς πυραύλους και την τεχνολογία για την τοπική κατασκευή τους.
Ένα από τα σημαντικότερα επιτεύγματα του βασιλιά Σαλμάν, ήταν η δημιουργία νέων επιπέδων συνεργασίας με τη Μόσχα, ειδικά στις αγορές πετρελαίου. Από τον Νοέμβριο του 2016, η Σαουδική Αραβία και η Ρωσία ηγούνται της συμμαχίας των παραγωγών πετρελαίου που είναι γνωστή ως OPEC Plus. Ως τα δύο μέλη με τη μεγαλύτερη παραγωγή και πλεονάζουσα ικανότητα, η Σαουδική Αραβία και η Ρωσία έχουν συχνά συνεργαστεί για να επηρεάσουν τις τιμές του πετρελαίου. Στη συνέχεια, τον περασμένο Αύγουστο, το Ριάντ υπέγραψε μια σημαντική συμφωνία στρατιωτικής συνεργασίας με τη Μόσχα, που τώρα βοηθά στην ανάπτυξη των σαουδαραβικών δυνατοτήτων drone.
Ο ρόλος του δολαρίου ως παγκόσμιου αποθεματικού νομίσματος, επιτρέπει στην Ουάσιγκτον να έχει χρόνια δημοσιονομικά ελλείμματα, γνωρίζοντας ότι μπορεί να δανειστεί εύκολα. Για δεκαετίες, η δέσμευση της Σαουδικής Αραβίας και των συμμάχων της στον Περσικό Κόλπο, να τιμολογούν τις εξαγωγές πετρελαίου σε δολάρια υποστηρίζει την προνομιακή θέση του δολαρίου. Εάν ο μεγαλύτερος εξαγωγέας και καταναλωτής πετρελαίου στον κόσμο, αποφασίσει ποτέ να διεξάγει τις συναλλαγές του με άλλο τρόπο, θα μπορούσε να υπονομεύσει την αμερικανική κυριαρχία στις παγκόσμιες χρηματοπιστωτικές αγορές.
Η Ρωσία και η Κίνα δεν έχουν κρύψει την επιθυμία τους να εκτοπίσουν το δολάριο, και ήδη τιμολογούν πάνω από το ήμισυ των ενεργειακών τους συναλλαγών σε άλλα νομίσματα. Μπορεί η Σαουδική Αραβία να τους ακολουθήσει;
Για δεκαετίες, οι Ηνωμένες Πολιτείες ήταν η κορυφαία ξένη στρατιωτική δύναμη στη Μέση Ανατολή. ΑΚΟΜΑ ΕΙΝΑΙ. Ωστόσο, η Ρωσία έχει πλέον στρατιωτική παρουσία στη Λιβύη και τη Συρία. Η Κίνα έχει κατασκευάσει μια ναυτική βάση στις εκβολές της Ερυθράς Θάλασσας και ένα σημαντικό λιμάνι στο Πακιστάν.
Η Σαουδική Αραβία αισθάνεται ότι απειλείται από την εμπλοκή του Ιράν στην Υεμένη, τη Συρία και το Ιράκ. Η ταχεία κατάρρευση της αφγανικής κυβέρνησης έκανε τους Σαουδάραβες και άλλα κράτη του Κόλπου, να αμφισβητήσουν την αξιοπιστία των αμερικανικών εγγυήσεων ασφαλείας: έναν φόβο που η Μόσχα και το Πεκίνο ελπίζουν να εκμεταλλευτούν. Προσεγγίζοντας οικονομικά τη Ρωσία και την Κίνα και ολοένα και πιο αβέβαιες για την Αμερική πολιτικά, τα κράτη του Κόλπου προσπαθούν σκληρά να μην πάρουν πλευρά στον επόμενο ψυχρό πόλεμο.
Η ζήτηση πετρελαίου επιστρέφει στα προ-COVID-19 επίπεδα και, σύμφωνα με τον Διεθνή Οργανισμό Ενέργειας, είναι πιθανό να αυξηθεί κατά τη διάρκεια αυτής της δεκαετίας. Ωστόσο, οι αυξημένοι φόροι, οι κανονισμοί, οι ακυρώσεις αγωγών και οι κοινωνικές πιέσεις μειώνουν όλες τις επενδύσεις και συνεπώς την προσφορά πετρελαίου. Η Αμερική δεν είναι πλέον ενεργειακά ανεξάρτητη. Η μετάβαση από τους υδρογονάνθρακες θα πάρει χρόνο και δεν είναι σαφές εάν οι υψηλότερες τιμές της βενζίνης, θα ενθαρρύνουν ή θα καθυστερήσουν αυτή την αλλαγή.
Όταν ο πρόεδρος Τζο Μπάιντεν και ο διευθυντής του Συμβουλίου Εθνικής Ασφάλειας Μέσης Ανατολής Μπρετ ΜακΓκουρκ, ζήτησαν πρόσφατα από τους Σαουδάραβες να σπάσουν τη συμφωνία τους με τη Ρωσία και να αντλήσουν περισσότερο πετρέλαιο, απορρίφθηκαν ευγενικά. Εάν επιθυμούνε ( ΗΠΑ ) να μειώσουνε τις τιμές της βενζίνης και να διατηρήσουνε τον ρόλο του δολαρίου, θα πρέπει να τερματίσουνε τον πόλεμο κατά των υδρογονανθράκων και να βελτιώσουνε τις σχέσεις τους με τη Σαουδική Αραβία.
Αυτή τη στιγμή δεν κάνουν τίποτα από τα δύο.
