Ένα από τα πιο χαρακτηριστικά γνωρίσματα της στρατιωτικής ισχύος των ΗΠΑ, είναι ο στόλος των βαρέων βομβαρδιστικών της Πολεμικής Αεροπορίας. Αυτά τα αεροσκάφη μεγάλης εμβέλειας, μπορούν να επισκέπτονται με προσαρμοσμένα αποτελέσματα σε στόχους οπουδήποτε στον κόσμο μέσα σε λίγες ώρες, μια ικανότητα που κανένα άλλο έθνος δεν έχει.
Η ανάγκη διατήρησης ενός τέτοιου στόλου, υπαγορεύεται όχι μόνο από τον ρόλο που έχει αναλάβει η Αμερική ως εγγυητής της παγκόσμιας ασφάλειας, αλλά και από τη γεωγραφική πραγματικότητα ότι τεράστιοι ωκεανοί χωρίζουν τις ΗΠΑ από τον υπόλοιπο κόσμο. Τα πολεμικά πλοία μπορεί να χρειαστούν εβδομάδες για να διασχίσουν τέτοιες αποστάσεις, αλλά τα βομβαρδιστικά μπορούν να φτάσουν σχεδόν οπουδήποτε μέσα σε μια μέρα. Και σε αντίθεση με τους βαλλιστικούς πυραύλους, μπορούν να ανακληθούν ή να στοχεύουν εκ νέου καθ' οδόν.
Ωστόσο, μετά από 80 χρόνια σταθερής ανάπτυξης καλύτερων βομβαρδιστικών, βασικά από τότε που μπήκαν στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, οι ΗΠΑ σταμάτησαν να ξοδεύουν χρήματα για νέα αεροσκάφη κρούσης μεγάλης εμβέλειας μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης.
Η Πολεμική Αεροπορία συνέχισε να αναβαθμίζει τα βομβαρδιστικά που είχε ήδη με την εισαγωγή έξυπνων όπλων, ασφαλών συνδέσμων δεδομένων και τα παρόμοια, αλλά δεν απέκτησε επιπλέον βομβαρδιστικά τα τελευταία 20 χρόνια. Μάλιστα, έχει αποσύρει ορισμένα από τα βομβαρδιστικά που ήδη είχε.
Τώρα οι απειλές αλλάζουν και δεν είναι σαφές τι έχει απομείνει από τη δύναμη των βαρέων βομβαρδιστικών, που μπορούν να αντιμετωπίσουν όλες τις στρατιωτικές προκλήσεις που βρίσκονται μπροστά μας. Για παράδειγμα, η Κίνα επενδύει πολλά σε δυνατότητες «κατά της πρόσβασης/άρνησης περιοχής» με στόχο την απώθηση των αμερικανικών στρατιωτικών δυνάμεων από την περιοχή της, τη βιομηχανική καρδιά της νέας παγκόσμιας οικονομίας.
Η δύναμη των βαρέων βομβαρδιστικών, θα μπορούσε να διαδραματίσει ζωτικό ρόλο στην αποτροπή του Πεκίνου από το να χρησιμοποιήσει την αυξανόμενη στρατιωτική του ισχύ για να κυριαρχήσει στον Δυτικό Ειρηνικό, αλλά πρώτα θα πρέπει να αναζωογονηθεί για έναν κόσμο, στον οποίο η Αμερική, δεν είναι η μόνη χώρα με ευέλικτη αεροπορική άμυνα και κρυφά αεροσκάφη κρούσης.
Και, στον Ινδο-Ειρηνικό, οι ΗΠΑ αποφάσισαν να στείλουν βομβαρδιστικά stealth B2 και έναν στόλο μαχητικών αεροσκαφών στην Αυστραλία καθώς οι στρατιωτικές απειλές, κατά τη γνώμη τους, έχουν αυξηθεί από την Κίνα και τη Βόρεια Κορέα. Επίσης, ενισχύει τις βάσεις στο Γκουάμ με νέα βομβαρδιστικά stealth B2, F-22 και μαχητικά αεροσκάφη F-35.
Ωστόσο, όλα αυτά δεν αγνοούν το γεγονός ότι η Πολεμική Αεροπορία των ΗΠΑ, δεν έχει τον αριθμό των βομβαρδιστικών που θα ήθελε να διαθέτει. Αυτά που έχει είναι κυρίως γερασμένα και ο μέσος όρος ηλικίας τους τα 45 χρόνια λέγεται ότι είναι πολύ υψηλός.
Μια μελέτη που μόλις κυκλοφόρησε από ένα κορυφαίο αμερικανικό think-tank , το Κέντρο Στρατηγικών και Διεθνών Μελετών, εξήγησε πώς η Πολεμική Αεροπορία των ΗΠΑ, παρά τις χαμηλές προμήθειες νέων, έχει πλέον σταθεροποιήσει τη δομή της δύναμης της σε περίπου 5.500 αεροσκάφη, παρατείνοντας τη διάρκεια ζωής τους.
Στην πραγματικότητα, σε πολλές περιπτώσεις, η Πολεμική Αεροπορία των ΗΠΑ επιβραδύνει σκόπιμα το επίπεδο προμηθειών για να εξοικονομήσει χρήματα, προκειμένου να πραγματοποιήσει μια μεγάλη ποικιλία ακριβών επενδύσεων σε προηγμένα συστήματα, αεροσκάφη, όπλα, αισθητήρες και δίκτυα που θα ήταν κατάλληλα για συγκρούσεις με μια μεγάλη δύναμη όπως η Κίνα.
Ερχόμενοι στο Bomber Force, η δύναμή του είναι 44 αεροσκάφη. Οι ΗΠΑ διαθέτουν επί του παρόντος B-52, B-1 και B-2, με σχέδιο αντικατάστασης των δύο τελευταίων (B –1 και B-2) με τα υποανάπτυξη αεροσκάφη stealth B-21 Raider. Τα B-52H, με τα οποία πετά σήμερα η Πολεμική Αεροπορία, τέθηκαν αρχικά σε υπηρεσία το 1961 και θα συνεχίσουν να λειτουργούν τουλάχιστον στη δεκαετία του 2040.
Φυσικά, υπάρχουν πολλά προγράμματα αναβάθμισης για τα βομβαρδιστικά, ώστε να βρίσκονται σε κορυφαίες συνθήκες πτήσης και να παραμένουν επίκαιρα. Αυτά τα προγράμματα περιλαμβάνουν νέους κινητήρες για τα B-52 και ένα νέο αμυντικό σύστημα για τα B-2.
Το πρόγραμμα B-21 Raider
Όπως επισημαίνεται στην έκθεση CSIS, αν και υπάρχει μεγάλη ελπίδα για την προμήθεια του νέου B-21 Raider και τα αιτήματα της Πολεμικής Αεροπορίας για το οικονομικό έτος 2022 για 2,981 δισεκατομμύρια δολάρια, περιλαμβάνουν μόνο 108 εκατομμύρια δολάρια για προμήθεια, όλες οι ενδείξεις δείχνουν ότι η πρώτη παραγωγή είναι ακόμη λίγα χρόνια μακριά.
Είναι σαφές, ότι το πρόγραμμα βομβαρδιστικών stealth B-21 βρίσκεται ακόμη στη φάση της μηχανικής και της κατασκευαστικής ανάπτυξης. Και δεδομένου ότι τα πάντα είναι απόρρητα, ορισμένες ειδήσεις, όπως το πρακτορείο ειδήσεων Bloomberg, μπορούν επίσης να ειπωθούν ότι μαντεύουν ότι θα κοστίσει «τουλάχιστον 203 δισεκατομμύρια δολάρια για την ανάπτυξη, την αγορά και τη λειτουργία 100 αεροσκαφών σε διάστημα 30 ετών».
Και η μέση τιμή προμήθειας ανά μονάδα - η πιο κοινή μέτρηση του πόσο κοστίζει η κατασκευή ενός τζετ - είναι πιθανό να είναι εντός του στόχου των 550 εκατομμυρίων δολαρίων το τεμάχιο, που υπολογίζεται σε δολάρια του οικονομικού έτους 2010. Εάν προσαρμοστεί για τον πληθωρισμό, το ισοδύναμο είναι περίπου 639 εκατομμύρια δολάρια του 2019.
Ανάγκη για έναν υβριδικό στόλο
Πράγματι, σε αυτό το πλαίσιο καθώς η Πολεμική Αεροπορία δεν έχει την οικονομική δυνατότητα να συνεχίσει να αγοράζει όλα τα πιλοτικά βομβαρδιστικά και αεριωθούμενα που σχεδιάζει, σκέφτεται μια υβριδική δύναμη drones, που θα λειτουργεί παράλληλα με αεροσκάφη όπως το νέο B- 21 stealth βομβαρδιστικό.
Αυτός ο οικονομικός παράγοντας, μπορεί επίσης να εξηγήσει γιατί κάποια στιγμή κατά τη διάρκεια αυτού του μήνα (Δεκέμβριος) η Πολεμική Αεροπορία των ΗΠΑ, υποτίθεται ότι θα πραγματοποιήσει μια άσκηση κορυφής, για ένα πρόγραμμα που στοχεύει να μετατρέψει τα μεταγωγικά αεροπλάνα σε εναέρια βόμβα, όπου μια παλέτα τυπικής εμφάνισης θα εκτοξευθεί από ένα MC-130J περιέχοντας παλετοποιημένα πυρομαχικά.
Ως μέρος του προγράμματος Rapid Dragon της Πολεμικής Αεροπορίας, αυτή η επίδειξη θα επικυρώσει την ιδέα των «παλετοποιημένων πυρομαχικών» της υπηρεσίας, σύμφωνα με τον Dean Evans, διευθυντή προγράμματος της υπηρεσίας Rapid Dragon. «Η ικανότητα να παραδίδονται οικονομικά όπλα μεγάλης εμβέλειας μαζικά από μη παραδοσιακές πλατφόρμες, διευρύνει την ευελιξία των μαχών και εισάγει νέες επιλογές αποτροπής», είπε ο Έβανς.
Σύμφωνα με τον υποστράτηγο Clint Hinote, της Πολεμικής Αεροπορίας, «Αυτό που βλέπουμε, είναι ότι ανεξάρτητα από το πόσο μεγάλη είναι η δύναμη των βομβαρδιστικών μας, η χωρητικότητα που χρειάζεται η κοινή δύναμη είναι πάντα ολοένα και μεγαλύτερη», είπε. Και εδώ μπαίνουν παλετοποιημένα πυρομαχικά για στοιχεία αερομεταφοράς όπως τα αεροπλάνα φορτίου.
Η ιδέα των παλετοποιημένων πυρομαχικών, παρουσιάστηκε σε πτήση στις 3 Νοεμβρίου στο White Sands Missile Range, στο Νέο Μεξικό. Αλλά αυτή που σχεδιάστηκε αυτόν τον μήνα, θα χρησιμοποιήσει έναν ζωντανό πύραυλο κρουζ αντί για ένα άοπλο όχημα δοκιμής και θα ολοκληρώσει το πρώτο στάδιο ανάπτυξης του προγράμματος Raid Dragon.
