Ένοπλες Συρράξεις

Πόσο απέχουμε από την εκεχειρία στην Ουκρανία και τα δυσεπίλυτα προβλήματα των διαπραγματεύσεων

Η Ρωσία, οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Ουκρανία φαίνεται να συγκλίνουν στην εκτίμηση ότι ο τερματισμός του πολέμου, σχεδόν τέσσερα χρόνια μετά τη ρωσική εισβολή, πλησιάζει. Παρ’ όλα αυτά, όπως έχει επισημάνει ο Ντόναλντ Τραμπ, απομένουν «ένα ή δύο πολύ δύσκολα, πολύ επίπονα ζητήματα» που ενδέχεται να καθορίσουν την έκβαση των διαπραγματεύσεων: το εδαφικό ζήτημα στο Ντονμπάς και η τύχη του μεγαλύτερου πυρηνικού σταθμού της Ευρώπης στη Ζαπορίζια, ο οποίος τελεί υπό ρωσικό έλεγχο. Παρά τη ρητορική περί «τελικού σταδίου», τα ανοιχτά αυτά μέτωπα εξακολουθούν να απειλούν μια εύθραυστη συμφωνία.

Σύμφωνα με το BBC, τα δύο πιο περίπλοκα σημεία του αμερικανικού σχεδίου των 20 σημείων αφορούν αφενός τις εδαφικές διεκδικήσεις στην ανατολική Ουκρανία και αφετέρου τη διαχείριση του πυρηνικού σταθμού της Ζαπορίζια. Το Κρεμλίνο συμμερίζεται την άποψη ότι οι συνομιλίες βρίσκονται κοντά στην ολοκλήρωσή τους, ενώ ο Βολοντίμιρ Ζελένσκι αναμένεται να συναντήσει Ευρωπαίους ηγέτες στη Γαλλία στις 6 Ιανουαρίου. Ωστόσο, ακόμη και μια αποτυχία σε κάποιο από τα κρίσιμα αυτά ζητήματα θα μπορούσε να ανατρέψει πλήρως το σκηνικό.

Οι επιδιώξεις του Πούτιν για το Ντονμπάς

Ο Βλαντίμιρ Πούτιν επιμένει στην απαίτησή του για πλήρη έλεγχο της βιομηχανικής περιοχής του Ντονμπάς. Οι ρωσικές δυνάμεις ελέγχουν σχεδόν ολόκληρη την περιφέρεια Λουγκάνσκ και πάνω από το 75% του Ντόνετσκ, ωστόσο ο Ρώσος πρόεδρος διεκδικεί και τις εναπομείνασες πόλεις-κλειδιά, όπως το Σλοβιάνσκ και το Κραματόρσκ.

Από την πλευρά του, ο Ζελένσκι έχει απορρίψει την πλήρη αποχώρηση, υπογραμμίζοντας ότι «δεν είναι νόμιμο» να εγκαταλειφθούν περιοχές όπου ζουν εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι. Παράλληλα, έχει προτείνει έναν συμβιβασμό που θα περιλάμβανε τη δημιουργία αποστρατιωτικοποιημένης ή ελεύθερης οικονομικής ζώνης, υπό την προϋπόθεση αμοιβαίας απόσυρσης και διεθνούς επιτήρησης της γραμμής επαφής.

Ρώσοι αξιωματούχοι και στρατιωτικοί εμφανίζονται επιφυλακτικοί έως αρνητικοί απέναντι σε ένα τέτοιο σενάριο, υποστηρίζοντας ότι οι δυνάμεις τους συνεχίζουν να προελαύνουν. Αναλυτές του Ινστιτούτου Μελέτης του Πολέμου εκτιμούν ότι, με τον σημερινό ρυθμό, η κατάληψη του συνόλου του Ντόνετσκ θα απαιτούσε χρόνο έως το καλοκαίρι του 2027, εφόσον η Ρωσία διατηρήσει τη δυναμική της.

Ο πυρηνικός σταθμός της Ζαπορίζια

Κομβικό σημείο των διαπραγματεύσεων αποτελεί και ο πυρηνικός σταθμός της Ζαπορίζια στο Ενεργοντάρ, τον οποίο η Ρωσία κατέλαβε τον Μάρτιο του 2022. Οι έξι αντιδραστήρες παραμένουν σε κατάσταση ψυχρής διακοπής, με την ασφάλεια του σταθμού να εξαρτάται από την εξωτερική ηλεκτροδότηση που παρέχεται από την Ουκρανία.

Για την επαναλειτουργία του απαιτούνται εκτεταμένες επενδύσεις, συμπεριλαμβανομένης της αποκατάστασης του φράγματος Καχόβκα. Το Κίεβο ζητά αποστρατιωτικοποίηση της περιοχής και διεθνή διαχείριση, ενώ, σύμφωνα με τον Ζελένσκι, η αμερικανική πρόταση προβλέπει κοινή διαχείριση με τη Ρωσία. Η ουκρανική πλευρά θεωρεί το σενάριο αυτό μη ρεαλιστικό και αντιπροτείνει συνεργασία με τις Ηνωμένες Πολιτείες.

Η Μόσχα, μέσω της Rosatom, επιμένει ότι μόνο η Ρωσία μπορεί να εγγυηθεί την ασφαλή λειτουργία του σταθμού, αφήνοντας ωστόσο ανοιχτό το ενδεχόμενο η παραγόμενη ενέργεια να χρησιμοποιείται και από την Ουκρανία.

Έλλειψη εμπιστοσύνης και ανοιχτά μέτωπα

Παρά τις δηλώσεις περί προόδου, η έλλειψη εμπιστοσύνης παραμένει βαθιά. Ο Ζελένσκι έχει δηλώσει ευθέως ότι δεν εμπιστεύεται τον Πούτιν, ενώ η Ρωσία κατηγορεί την Ουκρανία για επιθέσεις με drones, κατηγορίες που το Κίεβο απορρίπτει ως προσχήματα για νέες επιθέσεις.

Εγγυήσεις ασφαλείας και το ενδεχόμενο δημοψηφίσματος

Η Ουκρανία ζητά ισχυρές εγγυήσεις ασφαλείας από τις ΗΠΑ και την Ευρώπη, καθώς και οικονομική στήριξη για την ανοικοδόμηση, με τις ζημιές να εκτιμώνται σε περίπου 800 δισ. δολάρια. Παράλληλα, ο Ζελένσκι επιμένει ότι οποιαδήποτε συμφωνία για το Ντονμπάς θα πρέπει να εγκριθεί μέσω δημοψηφίσματος, μετά από εκεχειρία 60 ημερών.

Το Κρεμλίνο απορρίπτει αυτή την προοπτική, θεωρώντας ότι μια προσωρινή κατάπαυση του πυρός θα οδηγήσει αναπόφευκτα σε νέα σύγκρουση. Το ζήτημα αυτό προστίθεται στα «επίπονα» σημεία που, παρά τη θετική ρητορική, εξακολουθούν να καθιστούν το τέλος του πολέμου αβέβαιο.

Ακολουθήστε το Πενταπόσταγμα στο Google news Google News

ΔΗΜΟΦΙΛΗ