Μια εικόνα που ξεπερνά τη σφαίρα της φαντασίας έρχεται από ένα πολυτελές εστιατόριο στον Λίβανο.
Καθώς ο ουρανός φωτίζεται από τις εκτοξεύσεις ιρανικών πυραύλων με στόχο το Ισραήλ, οι θαμώνες απολαμβάνουν το δείπνο τους υπό τους ήχους ενός σαξοφώνου. Ο μουσικός στέκεται στην άκρη της ταράτσας, συνεχίζοντας να παίζει ατάραχος, την ώρα που στον αέρα διακρίνονται ξεκάθαρα τα φλεγόμενα ίχνη των πυραύλων που διασχίζουν το σκοτάδι.
Οι πελάτες, ντυμένοι για μια χαλαρή βραδιά με ποτό και μουσική, έχουν σηκωθεί όρθιοι, τραβώντας με τα κινητά τους το απόκοσμο θέαμα. Μπροστά τους, στο τραπέζι, άθικτα πιάτα, ποτήρια με κρασί και λουσάτη ατμόσφαιρα που δείχνει ασύλληπτα ξένη σε σχέση με αυτό που εξελίσσεται στον ουρανό.
Είναι η απόλυτη αντίθεση: μουσική και μπαρ από τη μια, πόλεμος και τρόμος από την άλλη. Μια στιγμή που αποτυπώνει τη σκληρή ειρωνεία της εποχής μας – εκεί όπου ο πόλεμος δεν διακόπτει ούτε τη ζωντανή μουσική.
Για τους ανθρώπους της περιοχής, το να τρως κάτω από τον ήχο των σειρήνων ή με φόντο πύραυλους στον ουρανό, ίσως να μην είναι τόσο ασύλληπτο πια. Αλλά η εικόνα παραμένει σοκαριστική: ένα δείπνο με σαξόφωνο και φόντο την αρχή μιας πιθανής σύρραξης που όλος ο κόσμος φοβάται.
