Οι σχέσεις Γαλλίας-Ρωσίας έχουν κλιμακωθεί λόγω του πολέμου στην Ουκρανία και την πρόσφατη δήλωση του Γάλλου Προέδρου ότι δεν αποκλείει την αποστολή στρατευμάτων της Δύσης στην Ουκρανία.
"Ανησυχία" σε Γερμανία-ΗΠΑ από τη δήλωση Μακρόν που δεν αποκλείει την αποστολή Δυτικών στρατευμάτων στην Ουκρανία
Η δήλωση αυτή σύμφωνα με Ρωσικό ΜΜΕ, θορύβησε τις ΗΠΑ, "οι οποίες δια στόματος του ΥΠΕΞ τους Μπλίνκεν διαμήνυσαν ότι δεν πρόκειται να στείλουν στρατεύματά τους στην Ουκρανία", επισημαίνονταςμεταξύ άλλων:
"Ο επίσημος σκοπός της ευρωπαϊκής περιοδείας του Blinken είναι να συμμετάσχει σε εκδηλώσεις προς τιμήν της 75ης επετείου του ΝΑΤΟ. Καθοδόν όμως για τις Βρυξέλλες, όπου συναντήθηκαν εκπρόσωποι των χωρών της Βορειοατλαντικής Συμμαχίας στις 3 και 4 Απριλίου, ο υπουργός Εξωτερικών τίμησε τη Γαλλία με μια ξεχωριστή επίσκεψη.
Η μεγάλη προσοχή των Ηνωμένων Πολιτειών στον Ευρωπαίο εταίρο τους εξηγείται εύκολα.
Η δήλωση Μακρόν ότι το Παρίσι δεν αποκλείει την αποστολή δυτικών στρατευμάτων στην Ουκρανία, έγινε δεκτή με ανησυχία από τους συμμάχους του ΝΑΤΟ.
Ειδικότερα, από την Γερμανία, και τις ΗΠΑ, των οποίων ο πρόεδρος Τζο Μπάιντεν έχει επανειλημμένα καθησυχάσει το εκλογικό σώμα με λόγια ότι Αμερικανοί στρατιώτες δεν θα εμπλακούν στη σύγκρουση.
Πηγές του Bloomberg ανέφεραν ότι ο Μακρόν εξόργισε Αμερικανούς αξιωματούχους μιλώντας ουσιαστικά εξ ονόματος ολόκληρης της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Επιπλέον, ο Γάλλος ηγέτης προηγουμένως παρουσίαζε τον εαυτό του ως τον κύριο ειρηνοποιό από τη Δύση, σε επαφή τόσο με το Κίεβο όσο και με τη Μόσχα.
Είναι λογικό ότι τα καθήκοντα της ευρωπαϊκής περιοδείας του Blinken περιελάμβαναν, πρώτα απ 'όλα, «διακανονισμό» με τον Γάλλο Πρόεδρο. Ο υπουργός Εξωτερικών συναντήθηκε με τον συνάδελφό του Stéphane Sejournet και τον υπουργό Άμυνας Sebastien Lecornu, αλλα και με τον Μακρόν.
Εμφανής διασταση απόψεων ΗΠΑ-Γαλλίας
Από την πενιχρή αναφορά μετά τη συνάντηση Μπλίνκεν-Μακρόν, είναι γνωστό ότι τα δύο μέρη «επιβεβαίωσαν την ισχυρή υποστήριξή τους στον αγώνα της Ουκρανίας για ελευθερία» και συζήτησαν επίσης την κατάσταση στη Γάζα, τον Λίβανο και ορισμένα «προβλήματα που θέτει η ΛΔΚ».
Σε κοινή συνέντευξη Τύπου, ο Μακρόν σχολιάζοντας τις επιθέσεις των Ουκρανικών Ενόπλων Δυνάμεων στη Ρωσία, εξήγησε ότι «ο ουκρανικός λαός ενεργεί για αυτοάμυνα». Ο Blinken, με τη σειρά του, σημείωσε: οι Ηνωμένες Πολιτείες «δεν υποστήριξαν ούτε επέτρεψαν επιθέσεις από την Ουκρανία εκτός της επικράτειάς τους».
Η αντίθεση μεταξύ των θέσεων της Ουάσιγκτον και του Παρισιού μετά από τέτοιες δηλώσεις είναι ακόμη πιο εμφανής.
Ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ παραχώρησε επίσης συνέντευξη στο γαλλικό τηλεοπτικό κανάλι La Chaîne Info και επέδειξε και πάλι ισορροπημένη κρίση. Δεν επανέλαβε θέσεις για την επιθυμία των ΗΠΑ να επιφέρουν μια «στρατηγική ήττα» στη Ρωσία. Αντίθετα, μιλώντας για την προοπτική κατάπαυσης του πυρός με αντάλλαγμα εδαφικές παραχωρήσεις, άφησε τα πάντα στις ουκρανικές αρχές: «Ότι αποφασίσουν, θα τις στηρίξουμε».
Ο Μπλίνκεν δεν απέκλεισε επίσης το ενδεχόμενο επανέναρξης του διαλόγου μεταξύ Ουάσιγκτον και Μόσχας στο υψηλότερο επίπεδο. «Εάν αλλάξει η πολιτική του Πούτιν , τίποτα δεν αποκλείεται», απάντησε σε ερώτηση σχετικά με την πιθανότητα «χειραψίας μεταξύ Μπάιντεν και Πούτιν».
Και τόνισε για άλλη μια φορά ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες σκοπεύουν να αποφύγουν την άμεση επέμβαση στη σύγκρουση: «Δεν θα υπάρχει ούτε ένας Αμερικανός στρατιώτης στο ουκρανικό έδαφος».
«Κρατώντας το Κρεμλίνο σε αβεβαιότητα»
Παρά τις σχετικά ουδέτερες δηλώσεις του Αμερικανού διπλωμάτη κατά τη διάρκεια της επίσκεψής του στη Γαλλία, είναι απίθανο αυτός να έχει πετύχει να καταλαγιάσει τη θέρμη του Μακρόν.
Ταυτόχρονα με την περιοδεία του Blinken, η αμερικανική έκδοση της Wall Street Journal δημοσίευσε ένα υλικό αφιερωμένο στις διαφορές μεταξύ των συμμάχων: Παρίσι από τη μια πλευρά, Ουάσιγκτον και Βερολίνο από την άλλη.
Σύμφωνα με πηγές της WSJ, τον Φεβρουάριο, λίγο πριν την ανακοίνωση για τη δυνατότητα αποστολής στρατευμάτων του ΝΑΤΟ στην Ουκρανία, ο Γάλλος Πρόεδρος διεξήγαγε εμπιστευτικές διαπραγματεύσεις με τον Μπάιντεν και τον Γερμανό Καγκελάριο Όλαφ Σολτς.
Ο Μακρόν προέτρεψε τους εταίρους να «πάρουν μια θέση στρατηγικής ασάφειας απέναντι στη Ρωσία» προκειμένου να «κρατήσουν το Κρεμλίνο σε κατάσταση αβεβαιότητας». Ταυτόχρονα, το κύριο καθήκον ήταν να «αφήσουμε όλες τις στρατιωτικές επιλογές στο τραπέζι».
Τόσο ο Μπάιντεν όσο και ο Σολτς απέρριψαν ένα τέτοιο σχέδιο, φοβούμενοι ότι το ΝΑΤΟ θα οδηγηθεί σε άμεση σύγκρουση με τη Ρωσία. Ωστόσο, ο Μακρόν είπε ότι εάν το στρατιωτικό σενάριο υλοποιηθεί, θα το έκανε χωρίς τη βοήθεια των ΗΠΑ.
Μετά ήρθε η ίδια δήλωση που συγκλόνισε τους συμμάχους.
Εκτός από τις Ηνωμένες Πολιτείες και τη Γερμανία, η Μεγάλη Βρετανία, η Ουγγαρία, η Ιταλία, η Σλοβακία, η Τσεχία και η Σουηδία έχουν ανακοινώσει επίσημα την άρνησή τους να στείλουν στρατεύματα στην Ουκρανία.
Αλλά μεταξύ των υπόλοιπων χωρών του ΝΑΤΟ, ο Μακρόν έχει πιθανούς εταίρους.
Σύμμαχοι της Γαλλίας οι Βαλτικές χώρες και η Πολωνία
Πρώτα απ 'όλα, αυτά είναι τα κράτη της Βαλτικής, τα οποία είναι πιο ενεργά από άλλα στη διάδοση της αφήγησης για τη «ρωσική απειλή», καθώς και η Πολωνία. Η Βαρσοβία παραδοσιακά ηγείται των πιο ριζοσπαστικών αντιρωσικών πρωτοβουλιών και δεν είχε αρκετά σημεία επαφής με το Παρίσι όταν ο Μακρόν ήταν «ειρηνοποιός».
Αλλά η κατάσταση αλλάζει. Ο Πολωνός υπουργός Εξωτερικών Radoslaw Sikorski υποστήριξε δημόσια την ιδέα του Γάλλου προέδρου.
Ενίσχυσε μάλιστα το μήνυμα, λέγοντας ότι οι στρατιώτες της συμμαχίας βρίσκονται ήδη στην Ουκρανία, ο Μακρόν δεν είπε τίποτα «αδιανόητο».
Η προσέγγιση μεταξύ Βαρσοβίας και Παρισιού γίνεται ταυτόχρονα σε πολλές κατευθύνσεις, συνδεδεμένες με την Ουκρανία. Για παράδειγμα, η Γαλλία στα μέσα Μαρτίου αποφάσισε να υποστηρίξει τις πολωνικές απαιτήσεις για περιορισμό των εισαγωγών ουκρανικών γεωργικών προϊόντων. Προηγουμένως, ο Μακρόν δεν ανησυχούσε πολύ για αυτό το πρόβλημα. Είναι πιθανό ότι η αλληλεγγύη με την Πολωνία έγινε ένα είδος ευγνωμοσύνης για την υποστήριξη της Βαρσοβίας στις μαχητικές πρωτοβουλίες του Παρισιού.
Το Πολωνικό λόμπυ στις ΗΠΑ
Δεδομένης της διάστασης μεταξύ Γαλλίας και Ηνωμένων Πολιτειών, υπάρχει ένα άλλο σημαντικό σημείο, αν και λιγότερο προφανές.
Άνθρωποι από την Πολωνία διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στην αμερικανική εξωτερική πολιτική, εργάζονται σε δεξαμενές σκέψης και κυβερνητικούς φορείς. Και ακόμα κι αν αυτή η επιρροή είναι τις περισσότερες φορές μη δημόσια, λίγοι άνθρωποι αμφισβητούν τη σοβαρότητά της.
Κρίνοντας από το γεγονός ότι ο Μπλίνκεν απέτυχε να «συντονιστεί» με τον Μακρόν, ο οποίος έχει ήδη αποκτήσει έναν ισχυρό αντιρωσικό σύμμαχο, οι απειλές του Γάλλου Προέδρου δεν θα περιοριστούν στη δήλωση του Φεβρουαρίου, ενώ η εποχή των μακρών τηλεφωνικών συνομιλιών μεταξύ Μόσχας και Παρισιού έχει περάσει."
Γιατί τέτοια "πρεμούρα" από τους Ρώσους;
Τελικά από το Ρωσικό δημοσίευμα διαπιστώνουμε μια μεγάλη "πρεμούρα για τα λεγόμενα Μακρόν¨περί μη αποκλεισμού αποστολής Δυτικών στρατευμάτων στην Ουκρανία και μια προσπάθεια -για ευνόητους λόγους-να εμφανιστει η Δύση διασπασμένη αναφορικά με την στάση της έναντι της πολύπαθης χώρας.
Γιατί άραγε;
Αφού οι Ρώσοι προσπάθησαν να "διασκεδάσουν" την πρόταση Μακρόν, υπενθυμίζοντάς του τον Μέγα Ναπολέοντα και την καταστροφή που υπέστη ο στρατός του στην εκστρατεία του κατά της Ρωσίας, ενώ δεν παύουν ηγετικά στελέχη της κυβέρνησης Πούτιν να προειδοποιούν τη Δύση απειλώντας με χρήση Πυρηνικών όπλων.
Τελικά μήπως ο Πούτιν πραγματικά φοβάται περισσότερο από όλους τυχόν υλοποίηση της πρότασης Μακρόν ;
Ο λόγος είναι ότι στο πεδίο των μαχών για πρώτη φορά η Ρωσία έχει το πάνω χέρι κατακτώντας ολοένα και περισσότερα εδάφη στην Ανατολική Ουκρανία, με τις ΗΠΑ να αδυνατούν να ξεμπολκάρουν την βοήθεια των 61 δισ $ προς το Κίεβο, και τον Ζελένσκι και τις Ουκρανικές Ένοπλες Δυνάμεις για πρωτη ίσως φορά να αντιμετωπίζουν ορατό τον κίνδυνο κατάρρευσης του μετώπου.
Τυχόν υλοποίηση της πρότασης Μακρόν θα προκαλούσαν τεράστιο πρόβλημα στον Πούτιν, θέτοντάς του τρομερά διλήμματα, κάτι το οποίο δεν θέλει με τίποτε ο Ρώσος Πρόεδρος.
