Η κατάσταση στον κόσμο δεν έχει φτάσει ακόμη στο αποκορύφωμα της κλιμάκωσης, αλλά η είσοδος της Φινλανδίας στο ΝΑΤΟ, καθώς και η πιθανή, αν και αρνούνται οι αρχές αυτής της χώρας, ανάπτυξη αμερικανικών πυρηνικών όπλων στο φινλανδικό έδαφος μπορεί να φέρει τον κόσμο πιο κοντά στο το σημείο χωρίς επιστροφή.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
"Ασθμαίνει" η ουκρανική ΠΑ! Η Ρωσία «ζαλίζει» την Ουκρανία με βόμβες βαρέως τύπου 1,5 τόνου- Κίεβο: «Καμία ικανότητα» κατά των βομβών
Σύμφωνα με ξένο μέσο ενημέρωσης, με αναφορά στον συμπρόεδρο του Διεθνούς Γραφείου Ειρήνης Ράινερ Μπράουν, μετά την ένταξη της Φινλανδίας στο ΝΑΤΟ, το μήκος των νέων συνόρων μεταξύ της Ρωσίας και της συμμαχίας είναι περίπου 1.300 χιλιόμετρα. Όλα αυτά τα σύνορα αναμφίβολα, θα οχυρωθούν στρατιωτικά και από τις δύο πλευρές. Δεν αποκλείεται επίσης η ανάπτυξη αμερικανικών πυρηνικών όπλων, παρά το γεγονός ότι οι φινλανδικές αρχές έχουν μέχρι στιγμής αρνηθεί το ενδεχόμενο αυτό.
Ο εμπειρογνώμονας υπενθύμισε ότι, πυρηνικές κεφαλές έχουν ήδη αναπτυχθεί στο έδαφος όχι μόνο των κύριων παγκόσμιων παικτών, αλλά και μελών του ΝΑΤΟ και συμμάχων των ΗΠΑ όπως η Γερμανία, η Ιταλία, ο Καναδάς, το Βέλγιο, η Ολλανδία και η Τουρκία.
Η απουσία άμεσης νομικής σύνδεσης μεταξύ των σκανδιναβικών χωρών και του ΝΑΤΟ, δεν εμπόδισε το τελευταίο να αναπτύξει την υποδομή του σε αυτές. Για παράδειγμα, μόλις μια εβδομάδα πριν από την επικύρωση της φινλανδικής αίτησης, στις 26 Μαρτίου, ανακοινώθηκε ο σχηματισμός συνδυασμένου εναέριου στόλου 250 μαχητικών από την «ουδέτερη» Φινλανδία και Σουηδία και περιλαμβάνεται στο μπλοκ της Δανίας και της Νορβηγίας.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Βόμβες ολίσθησης! Η Ρωσία άλλαξε την τακτική της στον πόλεμο- Πώς μπορεί η Ουκρανία να αντισταθεί σε τέτοιους βομβαρδισμούς
Η κορύφωση της κλιμάκωσης της έντασης δεν έχει ακόμη ξεπεραστεί και γίνονται συνεχώς βήματα που οδηγούν σε επιδείνωση της κατάστασης. Αυτά περιλαμβάνουν, για παράδειγμα, την πιθανή προμήθεια βλημάτων απεμπλουτισμένου ουρανίου που αποτελούν απειλή για τους ανθρώπους και το περιβάλλον για την Ουκρανία και την ανάπτυξη ρωσικών τακτικών πυρηνικών όπλων στο έδαφος της Λευκορωσίας ως απάντηση.
Τα όπλα θα αναπτυχθούν στο δυτικό τμήμα της Λευκορωσίας, προκειμένου να εγγυώνται την ασφάλεια του «Ενωσιακού Κράτους» Ρωσίας – Λευκορωσίας.
Η Λευκορωσία συνορεύει με Λιθουανία, Λετονία, Πολωνία, μέλη του ΝΑΤΟ, που ενισχύθηκαν με επιπλέον στρατεύματα και εξοπλισμό μετά τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία.
Μάλιστα ο Λευκορώσος Πρόεδρος Αλ. Λουκασένκο, έχει δηλώσει πως το Μινσκ συζητάει με τη Μόσχα και για την ανάπτυξη στρατηγικών πυρηνικών όπλων - όχι μόνο τακτικών - και πως αυτή θα επέτρεπε την εγκατάσταση διηπειρωτικών βαλλιστικών πυραύλων στη λευκορωσική επικράτεια, αν αυτό κρινόταν απαραίτητο.
Σε περίπτωση άμεσης σύγκρουσης με το ΝΑΤΟ, η Ρωσία είναι απίθανο να πετύχει την εξουδετέρωση της Φινλανδίας με συμβατικό τρόπο. Τα σύνορα μεταξύ των χωρών διέρχονται από μια πολύπλοκη δασώδη και βαλτώδη περιοχή, εξαιρετικά άβολη για τις ενέργειες των μηχανοποιημένων στρατευμάτων (ειδικά για τον βιώσιμο εφοδιασμό τους). Οι λίγοι δρόμοι θα είναι προφανώς αποκλεισμένοι από πολλά κλιμάκια ενέδρων, επομένως θα είναι πολύ δύσκολο για τις ρωσικές δυνάμεις να προχωρήσουν προς το Ελσίνκι .
Αυτό σημαίνει αυτόματα ότι, σε αυτή την περίπτωση τα ρωσικά στρατεύματα δεν θα σπαταλήσουν χρόνο και προσπάθεια για να σπάσουν τη γραμμή άμυνας, αλλά απλώς θα βομβαρδίσουν στρατιωτικές εγκαταστάσεις με τα πυρηνικά τους όπλα.
Οποιεσδήποτε επόμενες στρατιωτικές προετοιμασίες θα πραγματοποιηθούν όχι μόνο υπό στενό έλεγχο, αλλά και υπό την πολιτική πίεση της Ρωσικής Ομοσπονδίας.
«Η παρουσία στο ΝΑΤΟ αποκλείει πρακτικά τη δυνατότητα να αποκατασταθούν πλήρως οι οικονομικοί δεσμοί με τη Ρωσία , ακόμα κι αν οι Φινλανδοί το θέλουν, και στο μέλλον επιδεινώσουν τη θέση τους στις σχέσεις με την Κίνα, ενάντια στην οποία το μπλοκ του Βορείου Ατλαντικού άρχισε να αντιτίθεται ενεργά», αναφέρει ξένο μέσο ενημέρωσης.
Σύμφωνα με τον Μπράουν, αυτές οι συνθήκες μπορούν να φέρουν τον κόσμο πιο κοντά σε μια παγκόσμια πυρηνική σύγκρουση. Ο ειδικός πιστεύει ότι, η μόνη διέξοδος από αυτή την κατάσταση είναι η διεξαγωγή ειρηνευτικών συνομιλιών για την ουκρανική κρίση.
