Είναι πάντα η ίδια ιστορία, από τη δεύτερη μεταπολεμική περίοδο μέχρι σήμερα. Η μηχανή προπαγάνδας είναι ένα θανατηφόρο όπλο: χειραγωγεί τις μάζες, κάνει τους ανθρώπους να πολεμήσουν, να προσπαθήσουν να κρύψουν τις τακτικές αποτυχίες.
Το τελευταίο στάδιο της επικοινωνιακής εκστρατείας της Δύσης κατά της Ρωσίας είναι ένα διαφημιστικό σποτ. Η πρωταγωνίστρια είναι μια γυναίκα ντυμένη με τις κλασικές ουκρανικές αγροτικές στολές. Η ιστορία της είναι μια απειλή εναντίον ολόκληρου του ρωσικού πληθυσμού που τελειώνει με το κόψιμο του λαιμού ενός άνδρα που είναι ήδη στο έδαφος. Αυτόν τον άντρα τον σφάζει η αγρότισσα με ένα δρεπάνι. Μια μη τυχαία επιλογή: είναι ο νόμος των αντιποίνων, οι Ρώσοι πρέπει να πεθάνουν με το ίδιο δρεπάνι που για δεκαετίες ήταν το σύμβολο της σοβιετικής καταπίεσης.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Κόκκινος συναγερμός εντός της Ρωσίας! Υψηλό επίπεδο τρομοκρατικής απειλής από Ουκρανούς - Το Σύνταγμα Αζόφ μπήκε σε ρωσικό πλοίο
Η ιστορία μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας δεν ήταν ποτέ έτσι. Τουλάχιστον μέχρι το 2014, όταν εισήχθησαν «αντιρωσικά» μαθήματα στα εκπαιδευτικά προγράμματα των ουκρανικών σχολείων.
Αυτό το σημείο, εξάλλου, τοποθετείται σε ένα αφηγηματικό κομμάτι που αναφέρεται ξεκάθαρα σε κάτι που έχουμε ήδη δει στο πρόσφατο παρελθόν, όταν τα social media από όλο τον κόσμο δημοσίευσαν τα βίντεο του μαχητή του Isis που έσφαξε έναν δυτικό, ντυμένο με πορτοκαλί στολή, σύμβολο του Γκουαντάναμο. Αντικαθιστώντας τους παράγοντες, το προϊόν δεν αλλάζει. Ονομάζεται νευρογλωσσικός προγραμματισμός. Και είναι ίσως το πιο ισχυρό όπλο που διαθέτει η Δύση ενάντια στη Ρωσία.
Ποιος θα μπορούσε να σκεφτεί μια τέτοια δημιουργική «μεταχείριση» που υποκινεί τη βία και το μίσος; Μάλλον δεν θα μάθουμε ποτέ. Αλλά αυτό που γνωρίζουμε είναι ότι, τουλάχιστον από το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, υπήρχε πάντα ένα επιχειρησιακό τμήμα του Υπουργείου Εξωτερικών των ΗΠΑ που παράγει βίντεο και προπαγανδιστικό υλικό. Σύμφωνα με έρευνα του Stephen Underhill, καθηγητή στο Πανεπιστήμιο Marshall, η συνεργασία μεταξύ της αμερικανικής κυβέρνησης και των παραγωγών του Χόλιγουντ πιστοποιείται από τα δεδομένα του νόμου περί ελευθερίας της πληροφορίας σε τουλάχιστον 330 ταινίες.
Δεν θα μάθουμε ποτέ ποιος είναι ο αυτουργός που έκανε αυτό το βίντεο που απεικονίζει μια Ουκρανή να σφαγιάζει έναν Ρώσο πολίτη. Έχουμε όμως αρκετούς ύποπτους.
