Οι πυροβολισμοί, οι θανατηφόρες αψιμαχίες κατά μήκος της γραμμής του Donbas δεν είναι κάτι νέο. Αλλά αυτή τη φορά, στρατιωτικοί παρατηρητές και πολιτικοί τόσο στο Κίεβο όσο και στη Μόσχα φαίνεται να εξετάζουν σοβαρά την πιθανότητα ότι η παρούσα κλιμάκωση θα μπορούσε να προκαλέσει ένα νέο κύκλο συγκρούσεων και να ξαναρχίσει έναν πλήρη περιφερειακό πόλεμο που μπορεί να αλλάξει δραστικά την κατάσταση στην Ανατολική Ευρώπη
Η γραμμή ελέγχου στο Donbas δεν έχει υποστεί σημαντικές μετατοπίσεις θέσης της από τον Φεβρουάριο του 2015, όταν μια χειμερινή επίθεση που ξεκίνησε στα μέσα Ιανουαρίου 2015 από ρωσόφιλες δυνάμεις με ισχυρή αλλά ανεπίσημη υποστήριξη από τακτικά ρωσικά στρατεύματα, ώθησε πρώτα τους μαχητές της UAF από το αεροδρόμιο Ντόνετσκ και στη συνέχεια από το Debaltseve βόρεια του Ντόνετσκ, όπου οι Ουκρανοί υπέστησαν σοβαρές απώλειες.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Ολοκαύτωμα Τούρκων στη Συρία - Ρωσικοί βαλλιστικοί πύραυλοι χτύπησαν θέσεις-''κλειδιά''
Ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν, ο Γάλλος τότε πρόεδρος Φρανσουά Ολάντ και η Γερμανίδα Καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ, μαζί με την επικεφαλής του κράτους της Ουκρανίας, Πέτρο Ποροσένκο, συναντήθηκαν στο Μινσκ τον Φεβρουάριο του 2015 για να διαμορφώσουν μια φόρμουλα για να αποφευχθεί η κλιμάκωση της σύγκρουσης του Ντονμπά και να μετατραπεί ένας μεγάλος περιφερειακός πόλεμος.
Έκτοτε, οι συμφωνίες του Μινσκ που προβλέπουν την επανένταξη του ρωσικού ελεγχόμενου τμήματος του Donbas στην Ουκρανία, διατηρώντας παράλληλα ένα μέτρο αυτονομίας και ρωσικής ταυτότητας, διατηρούνται φαινομενικά στο τραπέζι ως η βάση μιας ειρηνικής επίλυσης της σύγκρουσης του Ντόμπας
Όμως τα επόμενα χρόνια, οι συμφωνίες του Μινσκ αποδείχθηκαν πρακτικά ανεφάρμοστες.
Η εκεχειρία του Ιουλίου 2020 επιβλήθηκε ως σημείο αφετηρίας για την υλοποίηση ενός οδικού χάρτη γνωστού ως «συμφωνία του Μινσκ». Στην πραγματικότητα, οι πολιτικές συνομιλίες είχαν αδιέξοδο όπως πριν, παρά τη σχετικά επιτυχημένη μείωση των εχθροπραξιών πρώτης γραμμής
Οι συμφωνίες του Μινσκ καταρτίστηκαν ώστε να εμποδιστούν οι τοπικές συγκρούσεις να εξελιχθούν σε περιφερειακό πόλεμο, και αυτό λειτούργησε σχετικά καλά για ένα διάστημα, αλλά η προσπάθεια να χρησιμοποιηθεί αυτή η συμφωνία ως οδικός χάρτης για τη μόνιμη ειρήνη στον Ντόμπαν έχει αποδειχθεί μάταιη.
Το Κίεβο επιθυμεί να εξαλείψει την «εξέγερση» των Ντόμπας και να σπρώξει τις ρωσικές και πληρεξούσιες δυνάμεις κατοχής έξω από τη χώρα με τη Δυτική βοήθεια, ελπίζοντας ότι η ίδια φόρμουλα μπορεί κάποια μέρα να λειτουργήσει στην κατακτημένη από τη Ρωσία Κριμαία.
Οι de facto αρχές του αποσχιστή Ντόμπας δήλωσαν ότι θέλουν το έδαφός τους να προσαρτηθεί από την πλούσια σε πετρέλαιο Ρωσία. Το Κρεμλίνο, με τη σειρά του, θέλει μια φιλική προς τη Μόσχα κυβέρνηση εγκατεστημένη στο Κίεβο που θα αναγνωρίζει αποτελεσματικά την προσάρτηση της Κριμαίας και θα παρέχει ειλικρινείς εγγυήσεις ότι η Ουκρανία θα παραμείνει για πάντα εκτός του Οργανισμού Συνθήκης του Βόρειου Ατλαντικού (ΝΑΤΟ), της Ευρωπαϊκής Ένωσης ή μιας συμμαχίας με Ηνωμένες Πολιτείες.
Προς το παρόν, η Μόσχα δεν ενδιαφέρεται πολύ για την προσάρτηση τμήματος του Donbas. Οι συμφωνίες του Μινσκ δεν παρέχουν έναν τύπο ή έναν χάρτη πορείας για να συμφιλιωθούν με κάποιον τρόπο τόσο διαφορετικοί στόχοι.
Τον Φεβρουάριο του 2021, ο Πρόεδρος Volodymyr Zelenskyy διέκοψε τη λειτουργία σετρία φιλο-ρωσικά τηλεοπτικά κανάλια που συνδέονται με το φιλο-ρωσικό κόμμα της αντιπολίτευσης - For Life, το οποίο κέρδισε 43 έδρες στο Verkhovna Rada στις κοινοβουλευτικές εκλογές του 2019 στην Ουκρανία.
Το Κίεβο επέβαλε επίσης κυρώσεις στον αρχηγό της φιλορωσικής αντιπολίτευσης, Βίκτορ Μεντβεντσούκ, ο οποίος κατηγορήθηκε ότι «χρηματοδότησε τρομοκράτες» πληρώνοντας τα χρήματα των αυτονομιστών του Ντονμπάς.
Ο Medvedchuk είναι ουκρανός ολιγάρχης και προσωπικός φίλος του Πούτιν. Θέλει να δει την Ουκρανία να παραμένει μακριά από το ΝΑΤΟ, τις ΗΠΑ και την ΕΕ, διατηρώντας παράλληλα στενούς δεσμούς με την «αδελφική Ρωσία».
Η ρωσική πολιτική και στρατιωτική κυρίαρχη ελίτ πιστεύει ακράδαντα ότι οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί τους διεξάγουν έναν υβριδικό πόλεμο εναντίον της Ρωσίας και των συμφερόντων της,προωθώντας τον αρχηγό της αντιπολίτευσης Alexei Navalny .
Βλέπουν ενέργειες όπως η κατάργηση φιλορωσικών τηλεοπτικών καναλιών στην Ουκρανία, κυρώσεις κατά του Medvedchuk, της συζύγου του και των επιχειρηματικών συμφερόντων και πιθανές ποινικές κατηγορίες εναντίον του φιλικού προς το Κρεμλίνο ολιγάρχη, καθώς και κινήσεις της Δύσης να αναλάβουν την Ουκρανία και να εξαλείψουν τυχόν υπολείμματα ρωσικής επιρροής. Εν συντομία, ένα casus belli.
Τα φίλα προσκείμενα ΜΜΕ προς τη Μόσχα κατηγορούν τον ουκρανικό στρατό ότι συγκεντρώνει δυνάμεις και να προετοιμάζει μια αποφασιστική επίθεση για να νικήσει τους αυτονομιστές και να ανακτήσει τον Ντονμπά.
Για να αποφευχθεί αυτό, υποστηρίζει η προπαγάνδα, η Ρωσία πρέπει να επέμβει στρατιωτικά, αν χρειαστεί, προληπτικά.
Στις 3 Μαρτίου 2021, οι αυτονομιστές του Donbas έλαβαν εντολές να ενεργήσουν προειδοποιητικές βολές για να καταστρέψουν θέσεις της UAF .
Η κυβέρνηση Zelenskyy ανακοίνωσε ότι προτείνει ένα αναθεωρημένο σχέδιο πολιτικής διευθέτησης για τον Donbas που είχε συμφωνηθεί με τη Γαλλία και τη Γερμανία, αλλά το Κρεμλίνο απάντησε ότι δεν καταλαβαίνει για τι μιλούν οι Ουκρανοί.
Ο στρατηγός Βλαντιμίρ Μπόλντρεφ, πρώην διοικητής των Χερσαίων ρωσικών δυνάμεων εδάφους, είπε στους δημοσιογράφους: «Εάν οι Ουκρανοί επιτεθούν, ενδέχεται να σταματήσουμε να προσποιούμαστε και να επεμβαίνουμε ανοιχτά»
Ουκρανοί αξιωματούχοι απάντησαν, ανακοινώνοντας ότι η Ουκρανία είναι έτοιμη να αντιμετωπίσει εχθρική επίθεση ακόμη και αν λάβει τη μορφή μαζικής εισβολής.
Σύμφωνα με τον σύμβουλο του υπουργείου Εσωτερικών Valery Potseluyko, «Εμείς ως ουκρανική κυβέρνηση καταλάβαμε ότι θα υπήρχε μια σοβαρή απάντηση από τη Μόσχα στις κινήσεις μας εναντίον των φιλο-ρωσικών τηλεοπτικών καναλιών και του Μεντβεντσούκ, αλλά ο χρόνος να ξεκινήσει μια στρατιωτική επίθεση είναι λάθος .
Από τα παραπάνω διαφαίνεται ότι είναι πάρα πολύ πιθανή η έναρξη μεγάλης κλίμακας στρατιωτικών επιχειρήσεων στο Ντομπάς, μεταξύ των αντιμαχόμενων.
