Ένα ναυάγιο που χάθηκε το 1533 αποκαλύπτεται στη Ναμίμπια, φέρνοντας στο φως χρυσό και πολύτιμα φορτία.
Ένα χαμένο πορτογαλικό πλοίο του 16ου αιώνα εντοπίζεται στην Ακτή των Σκελετών στη Ναμίμπια, φέρνοντας στο φως χιλιάδες χρυσά νομίσματα και φορτία που φωτίζουν την πρώιμη παγκοσμιοποίηση.
Το “Bom Jesus”, μια πορτογαλική καράκα της εποχής των Ανακαλύψεων, εξαφανίστηκε πριν από πέντε αιώνες ενώ ταξίδευε προς την Ινδία. Σήμερα, έπειτα από σχεδόν 500 χρόνια σιωπής, εμφανίζεται θαμμένο κάτω από την άμμο της Ναμίμπια, κουβαλώντας μαζί του μια ιστορία γεμάτη θάλασσες, καταιγίδες και παγκόσμιο εμπόριο. Το πλοίο χάθηκε το 1533, όταν μια σφοδρή κακοκαιρία το παρέσυρε μακριά από τη διαδρομή του, στα επικίνδυνα νερά του Ατλαντικού.
Ξεκίνησε από τη Λισαβόνα στις 7 Μαρτίου του ίδιου έτους, φορτωμένο με πολύτιμα μέταλλα, εμπορεύματα και αγαθά προορισμένα για την αγορά της Ινδίας. Οι καράκες εκείνης της εποχής ήταν τα «φορτηγά» των ωκεανών, σχεδιασμένες για μεγάλα ταξίδια και βαριά φορτία. Το “Bom Jesus”, όμως, δεν έφτασε ποτέ στον προορισμό του.
Ο θησαυρός που περίμενε αιώνες
Η τύχη του πλοίου παρέμενε άγνωστη μέχρι το 2008, όταν μεταλλωρύχοι που εργάζονταν στην Ακτή των Σκελετών εντόπισαν τυχαία τα ξύλα και τα φορτία του. Η συγκεκριμένη ακτή, μια από τις πιο αφιλόξενες στον κόσμο, είναι γνωστή για τα κουφάρια πλοίων και ζώων που ξεβράζει το κύμα. Η ομίχλη, τα ισχυρά ρεύματα και η παντελής έλλειψη νερού ή καταφυγίου έκαναν την επιβίωση για οποιονδήποτε ναυαγό σχεδόν αδύνατη.
Ανάμεσα στα ευρήματα υπήρχαν περισσότερα από 2.000 χρυσά νομίσματα από την Πορτογαλία και την Ισπανία, χάλκινα φορτία προορισμένα για εμπόριο στην Ασία, κομμάτια από αφρικανικό ελεφαντόδοντο και αντικείμενα που μαρτυρούν τις εμπορικές διαδρομές τριών ηπείρων. Είναι ένας θησαυρός που δεν έχει μόνο οικονομική, αλλά και τεράστια ιστορική αξία.
Η ανακάλυψη του “Bom Jesus” προσφέρει μια μοναδική ματιά στον τρόπο με τον οποίο συνδέονταν οι αγορές της Ευρώπης, της Αφρικής και της Ασίας πριν από πέντε αιώνες. Φανερώνει πώς οι κίνδυνοι των ωκεανών, η αναζήτηση πλούτου και οι αυτοκρατορικές φιλοδοξίες έπλεκαν το μεγάλο δίκτυο της πρώιμης παγκοσμιοποίησης.
