Η επαναλαμβανόμενη απειλή από μη επανδρωμένα αεροσκάφη στις ευρωπαϊκές χώρες έχει φέρει στο προσκήνιο τα συστήματα αεράμυνας της Ευρώπης και κατά πόσο μπορούν να ανταπεξέλθουν σε μια μαζική εισβολή drones, αντιμετωπίζοντας την εκάστοτε απειλή με αποτελεσματικό και οικονομικό τρόπο.
Λύση σε αυτό το πρόβλημα φιλοδοξεί να δώσει η εταιρεία Frankenburg Technologies με τον «Mark I», τον μικρότερο κατευθυνόμενο πύραυλο στον κόσμο.
Ο πύραυλος έχει μήκος μόλις 65 εκατοστά και το μέγεθός του είναι περίπου όσο μιας μπαγκέτας.
«Θα είναι η πιο αναγκαία δυνατότητα στον δυτικό κόσμο τα επόμενα πέντε έως δέκα χρόνια», προβλέπει ο γενικός διευθυντής της Frankenburg Technologies Κούστι Σαλμ μιλώντας στην Telegraph.
Σε εργαστήρια στην Ευρώπη και τις Ηνωμένες Πολιτείες, οι αμυντικές εταιρείες αγωνίζονται να κατασκευάσουν τέτοιους μικρούς, φθηνούς πυραύλους για να εμπλουτίσουν τις εναλλακτικές τους σε περίπτωση που μία χώρα έχει να αντιμετωπίσει ένα μπαράζ επιδρομής εκατοντάδων drones, όπως αυτά που βλέπουμε στον πόλεμο της Ουκρανίας.
Το περιστατικό της 9ης Σεπτεμβρίου στην Πολωνία
Στις 9 Σεπτεμβρίου, το ΝΑΤΟ αναγκάστηκε να αναπτύξει F-16 για να καταρρίψει περίπου 20 ρωσικά μη επανδρωμένα αεροσκάφη που διέσχισαν τα σύνορα με την Πολωνία. Εκτόξευσαν πυραύλους μεγάλης αξίας για να αναχαιτίσουν μη επανδρωμένα αεροσκάφη Shahed, πολύ μικρότερης αξίας, αποτυγχάνοντας μάλιστα στις μισές απόπειρες.
Σε απάντηση, οι Ευρωπαίοι ηγέτες δεσμεύθηκαν να δημιουργήσουν ένα «τείχος από μη επανδρωμένα αεροσκάφη» στην ανατολική πλευρά του ΝΑΤΟ, που θα περιλαμβάνει μια ποικιλία συστημάτων ηλεκτρονικού πολέμου και μεθόδων αναχαίτισης.
Προκλήσεις
Ακόμα και για τους ειδικούς όμως η κατασκευή ενός φθηνού προϊόντος θέτει μια σειρά από εξαιρετικά δύσκολα προβλήματα.
Οι πύραυλοι στα δυτικά αμυντικά οπλοστάσια είναι συνήθως «εξαιρετικοί»: σπάνιοι, ακριβοί και πολύ ικανοί. Αντίθετα, ο μικροσκοπικός «Mark 1» στοχεύει απλώς στο να είναι «αρκετά καλός». Μπορεί να πετάξει σε απόσταση μόλις 2 χιλιομέτρων και θα δυσκολευόταν να λειτουργήσει στη ζέστη της ερήμου ή στο κρύο του Αρκτικού Κύκλου.
Την ίδια ώρα έχει επιτευχθεί μια ισορροπία μεταξύ της ανάγκης για φθηνά ανταλλακτικά και της συνολικής ακρίβειας, την οποία η εταιρεία ελπίζει να αυξήσει στο 90% – επί του παρόντος, είναι περίπου 56%.
Και βέβαια είναι πολύ φθηνός, με την τιμή του να ανέρχεται περίπου στο ένα δέκατο των συστημάτων αντιαεροπορικής άμυνας πυραύλων. Για τα δυτικά έθνη, παρουσιάζει επίσης μια συναρπαστική περίπτωση χρήσης.
Στην Ουκρανία, ομάδες πιλότων εκτοξεύουν μη επανδρωμένα αεροσκάφη αναχαίτισης για να καταρρίψουν τα μπαράζ της Ρωσίας. Αυτά είναι φθηνά, αλλά η επιτυχία τους εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από την ικανότητα του χειριστή.
Ενώ το Κίεβο διαθέτει χιλιάδες εκπαιδευμένους χειριστές, η Δύση έχει εκπληκτικά λίγους – σίγουρα όχι αρκετούς για να προστατεύσει 2.100 κρίσιμες υποδομές κατά μήκος των ανατολικών συνόρων του ΝΑΤΟ όλο το εικοσιτετράωρο.
Με τον «Mark 1» να καθοδηγείται προς τον στόχο του από την Τεχνητή Νοημοσύνη, οι χειριστές του μπορούν, σε κάποιο βαθμό, να χαλαρώσουν.
Η χρήση του πάντως συνοδεύεται από σημαντικές προκλήσεις στην τοποθέτηση της κεφαλής, αισθητήρα και καυσίμου σε έναν μικροσκοπικό πύραυλο. Σε έναν τέτοιο πύραυλο, καθώς καίγεται το καύσιμο, η γωνία κλίσης επηρεάζεται δραματικά από την αλλαγή στο βάρος.
