Μέσα σε ένα παγκόσμιο χάος, όπου οι μεγάλες δυνάμεις αποστρέφουν το βλέμμα, το Κασμίρ μετατρέπεται σε βαρέλι δυναμίτη, έτοιμο να εκραγεί. Μια αποτρόπαια τρομοκρατική επίθεση πυροδότησε μια κρίση που απειλεί να βυθίσει την περιοχή σε ανείπωτη καταστροφή, καθώς οι πυρηνικά εξοπλισμένες Ινδία και Πακιστάν οδεύουν με ιλιγγιώδη ταχύτητα προς μια σύγκρουση χωρίς επιστροφή. Η διεθνής αδιαφορία ενισχύει τον τρόμο, ενώ η Ινδία, με πρόσφατες δοκιμές πυραύλων υψηλής ακρίβειας, στέλνει ένα παγερό μήνυμα: η εκδίκηση είναι κοντά.
Πόλεμος λέξεων, όπλων και συνόρων
Η επίθεση της περασμένης εβδομάδας στο Κασμίρ, που άφησε 26 αμάχους νεκρούς, πυροδότησε έναν εφιάλτη. Ο Ινδός πρωθυπουργός Ναρέντρα Μόντι, με φλογερή ρητορική, ορκίστηκε να συντρίψει τα «καταφύγια του τρόμου», χωρίς να κατονομάσει το Πακιστάν, το οποίο κατηγορεί για συνεργασία με τους δράστες. Οι διπλωματικές του επαφές με ηγέτες από δώδεκα χώρες και οι ενημερώσεις σε 100 πρεσβείες στο Νέο Δελχί δεν αποσκοπούν στην ειρήνη, αλλά στη νομιμοποίηση μιας επικείμενης στρατιωτικής κλιμάκωσης, σύμφωνα με διπλωματικές πηγές. Η Ινδία φαίνεται να υφαίνει έναν ιστό πολεμικής δικαιολόγησης, ενώ οι αποδείξεις για την εμπλοκή του Πακιστάν παραμένουν ασαφείς, τροφοδοτώντας φόβους για έναν πόλεμο βασισμένο σε υποψίες.
Στα σύνορα, η κατάσταση είναι εκρηκτική. Ινδικές και πακιστανικές δυνάμεις ανταλλάσσουν πυρά ελαφρών όπλων σχεδόν καθημερινά, με τις συγκρούσεις να κλιμακώνονται τις τελευταίες τρεις νύχτες. Στο Κασμίρ, οι ινδικές δυνάμεις εξαπολύουν ανελέητες επιχειρήσεις καταστολής, συλλαμβάνοντας εκατοντάδες, κατεδαφίζοντας σπίτια και σπέρνοντας τρόμο στους κατοίκους. Η περιοχή έχει μετατραπεί σε πεδίο μάχης, όπου η ελπίδα για ειρήνη μοιάζει με μακρινό όνειρο.
Αντίποινα που απειλούν την ανθρωπότητα
Η Ινδία κλιμακώνει την πίεση με μέτρα που αγγίζουν τα όρια της καταστροφής. Περιορίζοντας τη ροή υδάτων προς το Πακιστάν, απειλεί το αρδευτικό του σύστημα, ενώ η πρόσφατη απελευθέρωση νερού από το Φράγμα Ουρί προκάλεσε πλημμύρες στο πακιστανικό Κασμίρ, πυροδοτώντας κατηγορίες για «υδάτινο πόλεμο». Η Ινδία διέταξε την απέλαση Πακιστανών διπλωματών και πολιτών, ενώ το Πακιστάν απάντησε με αντίστοιχα μέτρα, ακυρώνοντας βίζες και κλείνοντας τον εναέριο χώρο του. Στην κύρια χερσαία διάβαση, οικογένειες σχίζονται στα δύο, με παιδιά να αποχωρίζονται τους γονείς τους υπό την ψυχρή ματιά των αρχών.
Το Πακιστάν, αρνούμενο κάθε ανάμειξη στην επίθεση, ανεβάζει τους τόνους. Ο υπουργός Χανίφ Αμπάσι δήλωσε ότι το πυρηνικό οπλοστάσιο της χώρας, με 130 πυραύλους στραμμένους στην Ινδία, «δεν είναι διακοσμητικό». Η αναστολή διμερών συμφωνιών, συμπεριλαμβανομένης της κατάπαυσης πυρός στη «Γραμμή Ελέγχου», εντείνει τον κίνδυνο. Η Ινδία, από την πλευρά της, κλιμακώνει την πολεμική της επίδειξη, με το πολεμικό ναυτικό να εκτοξεύει πυραύλους μακράς εμβέλειας την Κυριακή, σε μια κίνηση που υπογραμμίζει την ετοιμότητά της για «επιθετικά χτυπήματα υψηλής ακρίβειας».
Η διεθνής κοινότητα παρακολουθεί με φρίκη, αλλά ελάχιστοι επεμβαίνουν. Ο ΟΗΕ και η Ε.Ε. καλούν σε αυτοσυγκράτηση, ενώ το Ιράν προσφέρθηκε να μεσολαβήσει. Ωστόσο, οι ΗΠΑ, απορροφημένες από άλλες κρίσεις, περιορίζονται σε χλιαρές δηλώσεις υποστήριξης προς την Ινδία, χωρίς πρεσβευτή στο Νέο Δελχί ή σαφή στρατηγική. Η απουσία ισχυρής διπλωματικής πίεσης αφήνει το πεδίο ελεύθερο για κλιμάκωση, με αναλυτές να προειδοποιούν ότι ένας λανθασμένος υπολογισμός θα μπορούσε να οδηγήσει σε πυρηνικό ολοκαύτωμα.
Η Ινδία, ενισχυμένη οικονομικά και διπλωματικά, εμφανίζεται απρόθυμη να υποχωρήσει. Η απουσία συγκεκριμένων αποδείξεων για την εμπλοκή του Πακιστάν δεν φαίνεται να την αποτρέπει. Αντιθέτως, επικαλείται το ιστορικό του γείτονα στη στήριξη τρομοκρατικών ομάδων, ενώ η εσωτερική πίεση για «εντυπωσιακή» απάντηση εντείνεται. Το Πακιστάν, από την πλευρά του, υπόσχεται σκληρά αντίποινα, με τις στρατηγικές «Αποτροπής Ολικού Φάσματος» και «Ψυχρής Εκκίνησης» να δημιουργούν έναν φαύλο κύκλο που απειλεί να καταπιεί την περιοχή.
Η σκιά του πυρηνικού τρόμου
Η αβεβαιότητα γύρω από την ευθύνη της επίθεσης ενισχύει τον τρόμο. Μια ομάδα με την ονομασία Resistance Front ανέλαβε την ευθύνη μέσω social media, αλλά η Ινδία την συνδέει με την πακιστανική Lashkar-e-Taiba, χωρίς να παρουσιάζει αδιάσειστα στοιχεία. Αναλυτές όπως ο Ντάνιελ Μάρκι προειδοποιούν ότι η κρίση μπορεί να κλιμακωθεί ανεξέλεγκτα, καθώς αμφότερες οι πλευρές υπερεκτιμούν την ικανότητά τους να ελέγξουν τη σύγκρουση. «Θέλεις να ξεκινήσεις πόλεμο με πυρηνική δύναμη μόνο με βάση το παρελθόν της;» αναρωτιέται ένας διπλωμάτης, συνοψίζοντας τον παραλογισμό της κατάστασης.
Στο Κασμίρ, η ανθρωπιστική κρίση βαθαίνει. Φοιτητές από την περιοχή αντιμετωπίζουν παρενοχλήσεις σε άλλες ινδικές πόλεις, ενώ η καταστολή έχει οδηγήσει σε 1.500 κρατήσεις. Οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων καταγγέλλουν την κρατική βία, ενώ οι πλημμύρες από το Φράγμα Ουρί εντείνουν την οργή στο πακιστανικό Κασμίρ. Η Ινδία, με την οδηγία προς τα ΜΜΕ να αποφεύγουν τη ζωντανή μετάδοση στρατιωτικών επιχειρήσεων, φαίνεται να προετοιμάζεται για κάτι μεγαλύτερο, κρατώντας τον κόσμο σε αγωνία.
Ένα βήμα πριν την άβυσσο
Η Ινδία και το Πακιστάν, έχοντας διεξαγάγει τρεις πολέμους για το Κασμίρ, γνωρίζουν το διακύβευμα. Ωστόσο, η παρούσα κρίση, με την έλλειψη διεθνούς παρέμβασης και την κλιμάκωση της πολεμικής ρητορικής, φέρνει την περιοχή πιο κοντά στον όλεθρο από ποτέ. Ο Σιβ Σανκάρ Μενόν εκτιμά ότι οι δύο πλευρές ίσως διατηρήσουν μια «ελεγχόμενη εχθρότητα», αλλά η αισιοδοξία του μοιάζει εύθραυστη μπροστά στην πραγματικότητα: δύο πυρηνικές δυνάμεις, οπλισμένες και οργισμένες, στέκονται στο χείλος της αβύσσου, με τον κόσμο να παρακολουθεί ανήμπορος.