Μεταξύ 1968 και 1981, η Σοβιετική Ένωση παρήγαγε συνολικά εφτά πυρηνοκίνητα επιθετικά υποβρύχια Project 705 Lira, μία κλάση σκαφών την οποία το NATO ονόμασε κλάση Alfa. Τα υποβρύχια ήταν υπερσύγχρονα όταν παράχθηκαν και τότε θεωρούνταν επαναστατικά λόγω της χρήσης τιτανίου για την κατασκευή του κύτους τους.
Ένα άλλο πολύ πρωτότυπο χαρακτηριστικό των υποβρυχίων ήταν πως λειτουργούσαν χάρις σε πανίσχυρους αντιδραστήρες γρήγορου νετρονίου, οι οποίοι ψύχονταν με ένα εύτηκτο μείγμα από μόλυβδο και βισμούθιο. Η τεχνολογία αυτή μείωσε κατά πολύ το μέγεθος των πυρηνικών αντιδραστήρων, μειώνοντας κατ' επέκταση το μέγεθος των υποβρυχίων και επιτρέποντας την επίτευξη μεγαλύτερων ταχυτήτων.
Τα σκάφη είχαν εκτόπισμα 2.300 τόνων όταν βρίσκονταν στην επιφάνεια του νερού και 3.200 όταν βρίσκονταν κάτω από αυτή. Όσον αφορά τις διαστάσεις, είχαν μήκος μόλις 82 μέτρων και πλάτος 10 μέτρων.
Ενδιαφέρουσες Πληροφορίες για την Κλάση Alfa
Τρομερή Ταχύτητα
Τα υποβρύχια "Άλφα" αναφέρονταν πως υπήρξαν τα γρηγορότερα υποβρύχια του κόσμου για την τότε εποχή, όπως επίσης και τα υποβρύχια που μπορούσαν να καταδυθούν βαθύτερα από κάθε άλλα. Όσο ήταν βυθισμένα, μπορούσαν να φτάσουν ταχύτητα 41 κόμβων ή 76 χλμ/ώρα.
Τα σκάφη μπορούσαν να επιταχύνουν σε αυτήν την ταχύτητα μέσα σε μόλις 60 δευτερόλεπτα, ενώ εκτελούσαν ολόκληρο ελιγμό 180 μοιρών με πλήρη ταχύτητα σε μόνο 40 δευτερόλεπτα.
Ωστόσο, όταν βρίσκονταν στην επιφάνεια του νερού, τα σκάφη της κλάσης Alfa μπορούσαν να πλεύσουν με την περιορισμένη ταχύτητα των 12 κόμβων (22 χλμ/ώρα). Πρέπει επίσης να αναφέρουμε, πως το σοβιετικό εγχείρημα του πυρηνοκίνητου υποβρυχίου πυραύλων cruise K-222 έφτανε ταχύτητα 44,7 κόμβων (83 χλμ/ώρα), αλλά ήταν μόνο ένα πρωτότυπο.
Μέγιστο Βάθος
Επιπλέον, το κύτος από τιτάνιο αποδείχθηκε πιο ανθεκτικό στην διάβρωση, με αποτέλεσμα να κάνει το υποβρύχιο ακόμη πιο δύσκολο να ανιχνευτεί, αφού ήταν παραμαγνητικό.
Επίσης, το τιτάνιο επέτρεπε στο σκάφος να δέχεται περισσότερη πίεση χωρίς να πάθει ζημιά. Έτσι, τα Alfa μπορούσαν να φτάσουν μέγιστο βάθος 350 μέτρων. Αυτό το νούμερο ήταν πολύ βαθύτερο από τα νατοϊκά υποβρύχια της εποχής.
Κάψουλα Διαφυγής
Το Project 705 Lira υπήρξε επίσης το πρώτο υποβρύχιο εξοπλισμένο με κάψουλα διαφυγής, παρέχοντας μία ασφαλή έξοδο για όλο το πλήρωμα, ακόμη και σε μέγιστο βάθος.
Πολύ Ακριβά, Πολλά Προβλήματα
Τελικά, η κλάση Alfa ήταν απλά πολύ ακριβή για μαζική παραγωγή. Το πρώτο πλοίο της κλάσης, το K-64, αποδείχθηκε ότι είχε πρόβλημα στον αντιδραστήρα του το 1972. Όταν έφτασε στο λιμάνι, κρίθηκε πολύ ακριβή η επιδιόρθωσή του.
Τα άλλα 6 σκάφη συνέχισαν να υπηρετούν μέχρι και τον Απρίλιο του 1990, όταν και πέντε από αυτά αποσύρθηκαν μία για πάντα. Το τελευταίο "Άλφα" αποσύρθηκε εν τέλει το 1996.
