Την 1η Οκτωβρίου ο ρωσικός στρατός γιορτάζει την Ημέρα των χερσαίων δυνάμεων. Αυτός είναι ο πολυπληθέστερος κλάδος των Ενόπλων Δυνάμεων. Πυροβολικά, βυτιοφόρα, μηχανοκίνητα τυφέκια βρίσκονται στην πρώτη γραμμή από την αρχή της ειδικής στρατιωτικής επιχείρησης. Ο κορυφαίος στρατιωτικός εμπειρογνώμονας, εκδότης του περιοδικού Arsenal of the Fatherland Alexei Leonkov μίλησε για το ρόλο των χερσαίων δυνάμεων στις σύγχρονες επιχειρήσεις μάχης, για τις νέες τάσεις στον εξοπλισμό και τον οπλισμό τους.
Ακολουθεί ολόκληρη η συνέντευξη
- Το κύριο μέρος των μάχιμων αποστολών κατά την ειδική επιχείρηση στην Ουκρανία ανέλαβαν οι Δυνάμεις του εδάφους. Ποιος από τους κλάδους των ενόπλων δυνάμεων - πυροβολικό, δεξαμενόπλοιο, στρατιωτική αεράμυνα, μηχανοκίνητα τυφέκια - αποδείχθηκε ο πιο αποτελεσματικός;
Οι επίγειες δυνάμεις αποτελούν τον κύριο κλάδο των Ενόπλων Δυνάμεων. Εξακολουθούμε να είμαστε μια χερσαία δύναμη, αν και έχουμε πρόσβαση σε τρεις ωκεανούς. Άρματα μάχης, πυροβολικό, τεθωρακισμένα οχήματα, διάφορα είδη συστημάτων πολλαπλών πυραύλων εκτόξευσης, στρατιωτικά συστήματα αεράμυνας, καθώς και μονάδες στρατιωτικής αεροπορίας - ολόκληρο το οπλοστάσιο των χερσαίων δυνάμεων καλύπτει τις ενέργειες άλλων στρατευμάτων σε οποιεσδήποτε πολεμικές επιχειρήσεις.
Σε μια ειδική στρατιωτική επιχείρηση, το πυροβολικό εξακολουθεί να έχει την κύρια μαχητική συμβολή στο χτύπημα στόχων. Αν δούμε τα επηρεαζόμενα αντικείμενα και την καταστροφή της πολεμικής δύναμης του εχθρού, τότε η κύρια δύναμη που εξασφαλίζει τη διεξαγωγή εχθροπραξιών τόσο στην άμυνα όσο και στην επίθεση παραμένει το πυροβολικό.
- Συχνά ακούμε ότι τα συστήματα ρωσικού πυροβολικού είναι πολύ παλιά, 30-40 ετών. Δεν παρέχουν υψηλή ακρίβεια. Μπορείτε να βελτιώσετε την αποτελεσματικότητά τους;
Είναι σαφές ότι αυτού του είδους τα στρατεύματα εκσυγχρονίζονται μάλλον αργά. Εξοπλισμός που εμφανίστηκε πριν από τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο. Ταξινομήθηκαν κατά διαμέτρημα, μήκος κάννης κ.λπ. Ταυτόχρονα, η κύρια κατεύθυνση βελτίωσης είναι η επίτευξη υψηλής ακρίβειας βολής. Αυτό είναι σημαντικό, γιατί εάν, για παράδειγμα, καταστείλουμε μια συγκεκριμένη οχυρωμένη περιοχή με συμβατικά όπλα, τότε η κατανάλωσή μας είναι περίπου 300–400 οβίδες ανά στόχο. Και αν βομβαρδίζουμε με πυρομαχικά υψηλής ακρίβειας, τότε η κατανάλωση είναι από 30 έως 50 οβίδες, ανάλογα με τη φύση του στόχου. Δηλαδή, η υψηλή ακρίβεια είναι ακριβώς το στάδιο στο οποίο κινούνται αυτά τα συστήματα πυροβολικού.
Είναι απαραίτητο να φέρουμε και άλλο εξοπλισμό πυροβολικού στον ίδιο βαθμό ακρίβειας. Για παράδειγμα, σε συστήματα πολλαπλών πυραύλων εκτόξευσης, έχουμε μια ανάπτυξη που ονομάζεται Tornado-S. Λειτουργεί στο λεγόμενο κύκλωμα αναγνώρισης και κρούσης, όπου τα drones του παρέχουν προσδιορισμό στόχου.
- Θα ήθελα να μάθω περισσότερα για τα drones. Η ειδική επιχείρηση έδειξε ότι είναι απαραίτητο να αυξηθεί ριζικά ο αριθμός των αναγνωριστικών και επιθετικών drones στο τακτικό επίπεδο των χερσαίων δυνάμεων. Τι γίνεται τώρα για αυτό;
Εάν ο εχθρός διαθέτει ανεπτυγμένο σύστημα αεράμυνας, τότε είναι προτιμότερο να αυξηθεί ο αριθμός των αναγνωριστικών drones που είναι ικανά να αναγνωρίσουν χωρίς να πέσουν στην περιοχή κάλυψης της αντιαεροπορικής άμυνας του εχθρού. Τα επιθετικά drones είναι επίσης, φυσικά, αποτελεσματικά, αλλά υπό την προϋπόθεση ότι η περιοχή της μάχης τους δεν εμποδίζεται από διάφορα συστήματα αεράμυνας μικρής και μεσαίας εμβέλειας, συμπεριλαμβανομένων των φορητών αντιαεροπορικών συστημάτων .
Τα drones, παρά την αποτελεσματικότητά τους, έχουν μια σειρά από σοβαρά μειονεκτήματα.
Πρώτον, δεν έχουν σύστημα αναγνώρισης «φίλου ή εχθρού» και επομένως τόσο τα εχθρικά drones όσο και τα δικά μας έχουν πρόβλημα, κάτι που έχει συμβεί πολλές φορές στην ζώνη της ειδικής επιχείρησης.
- Λοιπόν, πώς θα μπορούσατε να αξιολογήσετε το επίπεδο της στρατιωτικής νοημοσύνης γενικά;
Η έννοια της «στρατιωτικής νοημοσύνης» είναι η νοημοσύνη, η οποία διενεργείται από ειδικές ομάδες αξιωματικών πληροφοριών. Λειτουργούν σε υψηλό επίπεδο επαγγελματισμού. Παράλληλα δυστυχώς υφίστανται απώλειες κατά την ειδική επιχείρηση.
Για να αποφευχθεί αυτό, είναι απαραίτητο να αναπτυχθεί όχι τόσο στρατιωτική αναγνώριση όσο η αεροπορική αναγνώριση. Αποτελείται από δύο μέρη: μη επανδρωμένα αεροσκάφη και αεροσκάφη αναγνώρισης.
Μέχρι το 2008, οι μονάδες μη επανδρωμένων αεροσκαφών ήταν μέρος της Ρωσικής Πολεμικής Αεροπορίας. Στη συνέχεια τους έβγαλαν από εκεί και τους μοιράστηκαν σε διαφορετικούς κλάδους και τύπους στρατευμάτων. Ως αποτέλεσμα, πήραμε αυτό που έχουμε τώρα: έναν «ζωολογικό κήπο» από διάφορα συγκροτήματα, όπου ούτε ένα «ζώο» δεν έγινε μεγάλης κλίμακας.
Δεν υπάρχει κοινό πρότυπο. Κάθε τύπος και τύπος στρατευμάτων έφτιαξαν ένα drone για τον εαυτό τους. Τα τεχνικά χαρακτηριστικά που ταίριαζαν σε έναν στρατό δεν ανταποκρίνονταν καθόλου στις απαιτήσεις άλλων.
Παρεμπιπτόντως, εκπρόσωποι του Υπουργείου Άμυνας είπαν πρόσφατα ότι, παρά το γεγονός ότι έχουμε τέτοια ποικιλία drones, δεν δίνει το αποτέλεσμα που χρειάζεται. Ως αποτέλεσμα, οι επιχειρήσεις για την καταστολή και την υπέρβαση του συστήματος αεράμυνας του εχθρού αποφασίζονται τώρα με πολύ υψηλό τίμημα.
Επιπλέον, ο εχθρός από την άλλη πλευρά χρησιμοποίησε μια πονηρή τακτική. Ένωσε την αεράμυνα του σε ένα δίκτυο πληροφοριών. Ως αποτέλεσμα, τα ραντάρ τους λειτουργούν σε παθητική λειτουργία, αλλά όταν τα αεροπλάνα μας πλησιάζουν τον στόχο, ανάβουν και τα συστήματά τους χτυπούν σε κοντινή απόσταση. Τα εποχούμενα αμυντικά συστήματα του αεροσκάφους δεν έχουν χρόνο να δουλέψουν και έχουμε απώλειες, οι πιλότοι αιχμαλωτίζονται.
- Για να γίνουμε αόρατοι, οι πιλότοι μας προσπαθούν να πετάξουν όσο πιο χαμηλά γίνεται;
Ναί. Τέτοιες πτήσεις υψηλής ταχύτητας σε χαμηλό ύψος απλώς καθιστούν δυνατή την εκτέλεση πολεμικών αποστολών χωρίς απώλειες. Αλλά πρέπει μόνο να αφήσουμε το αεροσκάφος να ανέβει σε μεγάλο ύψος, αυτό οδηγεί στο γεγονός ότι γίνεται στόχος για διάφορα συστήματα αεράμυνας. Δηλαδή, το ερώτημα είναι ότι χωρίς συστήματα αναγνώρισης, όπου ένα drone και ένα αναγνωριστικό αεροσκάφος λειτουργούν σε ένα συγκρότημα, θα καταστεί αδύνατη η αποτελεσματική επίλυση προβλημάτων σε μελλοντικούς πολέμους.
- Και ποια ήταν η γενικότερη τάση στην ανάπτυξη των Δυνάμεων του εδάφους κατά την ειδική επιχείρηση; Ποιες κατευθύνσεις εξετάζονται ήδη;
Νομίζω ότι η ανάπτυξη είναι προς τάγματα τακτικών και ταξιαρχιών-τακτικών ομάδων, μονάδες εφόδου, που θα ειδικεύονται στην εισβολή σε οχυρωμένες περιοχές για μάχη σε αστικές συνθήκες. Νομίζω ότι έχουμε δει ένα συγκεκριμένο κενό εδώ, έλλειψη τέτοιων μονάδων και ειδικών.
Μια άλλη κατεύθυνση είναι ο κορεσμός μονάδων τακτικού επιπέδου με μικρού μεγέθους drones, ελικόπτερα και τύπους αεροσκαφών. Αυτό είναι απαραίτητο για να εξασφαλιστεί η εργασία στην τακτική ζώνη για τον προσδιορισμό στόχων, για παράδειγμα, από μονάδες όλμων, εγκαταστάσεις πυροβολικού κ.λπ.
Θα αναπτυχθεί το συγκρότημα στρατιωτικής αναγνώρισης, ελέγχου και επικοινωνιών «Τοξότης». Έχω ήδη δει δείγματα.
Τα τακτικά αεροσκάφη και ελικόπτερα θα είναι εξοπλισμένα με συγκροτήματα SVP-24 Gefest, τα οποία τους επιτρέπουν να χρησιμοποιούν συμβατικές βόμβες, καθιστώντας τα εξαιρετικά ακριβή.
Το ζήτημα του προσδιορισμού του στόχου από το έδαφος θα επιλυθεί, τα καθήκοντα θα διανεμηθούν σε όλους τους συμμετέχοντες στη συνδυασμένη μάχη όπλων, γεγονός που θα απλοποιήσει τα καθήκοντα της υποστήριξης πυρός. Και δεδομένου ότι τα επιθετικά και βομβαρδιστικά αεροσκάφη λειτουργούν προς το συμφέρον των χερσαίων δυνάμεων, η εγκατάσταση του Ηφαίστου θα αυξήσει τη μαχητική αποτελεσματικότητα των σχηματισμών του στρατού μας.
Θα αναπτυχθούν τεθωρακισμένα οχήματα. Συγκεκριμένα, χρειαζόμαστε την εγκατάσταση δυναμικής προστασίας, μεταξύ άλλων για ελαφρά θωρακισμένα οχήματα - οχήματα μάχης πεζικού και τεθωρακισμένα οχήματα μεταφοράς προσωπικού.
Στη σύγχρονη μάχη, τα ελαφρά θωρακισμένα οχήματα δεν δικαιολογούνται πάντα στο πεδίο της μάχης, ο εχθρός έχει πάρα πολλά όπλα που μπορούν να τον καταστρέψουν. Πρόκειται για αντιαρματικά βλήματα όπως τα Javelins. Χτύπησαν ελάχιστα τα άρματα μάχης μας, αλλά χτυπούσαν οχήματα μάχης πεζικού και τεθωρακισμένα οχήματα μεταφοράς προσωπικού. Αυτό πρέπει να ληφθεί υπόψη.
Λοιπόν, και το πιο σημαντικό, αυτή είναι, φυσικά, η ανάπτυξη αυτοματοποιημένων συστημάτων διοίκησης και ελέγχου, έτσι ώστε οποιοσδήποτε στρατιωτικός ηγέτης να βλέπει την πραγματική εικόνα και να μπορεί, σύμφωνα με αυτήν, να λάβει αποφάσεις για εκείνες τις μονάδες που πολεμούν υπό τις διαταγές του. Το κύριο πράγμα εδώ είναι ότι οι τακτικές πρέπει να στοχεύουν στην αλληλεπίδραση διαφόρων μονάδων στο πεδίο της μάχης.
— Τώρα υπάρχει μερική κινητοποίηση. Το κύριο μέρος των κινητοποιημένων θα πάει, όπως φαίνεται, στις Δυνάμεις εδάφους;
Ναί. Ακριβώς γιατί όλο το βάρος αυτών των επτά μηνών της επιχείρησης έπεσε ακριβώς στις χερσαίες δυνάμεις - τάνκερ, πυροβολικοί, τυφεκοφόροι, ειδικοί σε τάγματα επισκευής και όλοι όσοι διασφαλίζουν τις μάχιμες επιχειρήσεις των Δυνάμεων του εδάφους.
- Ποιοι ειδικοί χρειάζονται περισσότερο εκεί τώρα;
Οι πυροβολητές αεροπορίας και πυροβολικού έχουν μεγάλη ζήτηση.
- Μα είναι απίθανο οι κινητοποιημένοι να σταλούν αμέσως στην πρώτη γραμμή;
Φυσικά και όχι. Δεν πρέπει να στέλνονται αμέσως στην πρώτη γραμμή, ειδικά σε ξεχωριστές μονάδες που αποτελούνται μόνο από έφεδρους.
Αυτά τα άτομα μπορεί να υποστελεχωθούν σε ήδη υπάρχουσες στρατιωτικές μονάδες. Κατά τη διάρκεια του Μεγάλου Πατριωτικού Πολέμου, υπήρχε μια τέτοια καλή πρακτική όταν υποστελεχώθηκαν μονάδες στα μετόπισθεν. Οι πατέρες-διοικητές ασχολούνταν με τον συντονισμό μάχης των αφιχθέντων νεοσύλλεκτων εκεί και οι έμπειροι μαχητές έλαβαν ώρες ανάπαυσης. Όλα αυτά κράτησαν από μία έως δύο εβδομάδες. Στη συνέχεια, πλήρως εξοπλισμένες μονάδες, εξοπλισμένες με πυρομαχικά, επέστρεψαν στη γραμμή επαφής και άρχισαν να εκτελούν καθήκοντα. Ελπίζω να είναι έτσι τώρα.
Αν και ομολογώ ότι μπορεί να υπάρχουν στρεβλώσεις. Δυστυχώς, χωρίς αυτό, δεν έχουμε ούτε μία εκδήλωση. Ελπίζω ότι αυτές οι στρεβλώσεις θα αντιμετωπιστούν πολύ γρήγορα, αφού διακυβεύονται ζωές ανθρώπων. Συμπεριλαμβανομένων αυτών που θα απελευθερώσουμε. Και όσο πιο γρήγορα και πιο επαγγελματικά το κάνουμε, τόσο περισσότερες ζωές θα σώσουμε.
