Ο υπουργός Άμυνας Λόιντ Όστιν έδωσε μια αποκαλυπτική και ανησυχητική ματιά σε ένα πιο σκοτεινό στοιχείο της αμερικανικής πολιτικής σε συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε στις 25 Απριλίου στα σύνορα Πολωνίας/Ουκρανίας. Η εκδήλωση Τύπου ακολούθησε το ταξίδι στο Κίεβο του υπουργού Εξωτερικών Άντονι Μπλίνκεν και του Όστιν.
Ο Όστιν ρωτήθηκε πώς ορίζει "τους στόχους της Αμερικής για την επιτυχία" στην Ουκρανία. Είπε αρχικά ότι οι ΗΠΑ θέλουν να δουν "την Ουκρανία να παραμένει μια κυρίαρχη χώρα, μια δημοκρατική χώρα, ικανή να προστατεύει το κυρίαρχο έδαφός της". Στη συνέχεια όμως πρόσθεσε: "Θέλουμε να δούμε τη Ρωσία να αποδυναμώνεται σε βαθμό που να μην μπορεί να κάνει τα πράγματα που έκανε με την εισβολή στην Ουκρανία". Είχα φοβηθεί ότι η γεωπολιτική στρατηγική επηρεάζει την αμερικανική προσέγγιση, αλλά αυτή είναι η πρώτη δημόσια ένδειξη αυτού που έχω δει.
Δεν μπορεί να ειπωθεί πολύ έντονα: Η κυβέρνηση των ΗΠΑ δεν πρέπει να καθοδηγείται από την ιδέα ότι ένα τέλμα στην Ουκρανία θα αποστραγγίσει τους ρωσικούς πόρους, θα μειώσει τη ρωσική επιρροή και ισχύ σε παγκόσμιο επίπεδο και ενδεχομένως θα οδηγήσει σε αλλαγή καθεστώτος. Αντίθετα, οι Ηνωμένες Πολιτείες θα πρέπει να κάνουν ό,τι περνάει από το χέρι τους για να βοηθήσουν στην ταχεία λήξη του πολέμου, ώστε να περιοριστεί ο πόνος, να εξαλειφθούν οι κίνδυνοι επέκτασης και κλιμάκωσης της σύγκρουσης, ενδεχομένως σε πυρηνικό πόλεμο, και να περιοριστούν οι αρνητικές επιπτώσεις στην παγκόσμια οικονομία και την επισιτιστική ασφάλεια.
Ένας ευρύτερος λόγος για τις αποφασιστικές προσπάθειες για τον τερματισμό του πολέμου είναι η ανάγκη να εργαστούμε για την αποκατάσταση μιας σχέσης με τη Ρωσία που θα επιτρέπει τη συνεργασία στον έλεγχο των πυρηνικών όπλων και τον αφοπλισμό, την προστασία του κλίματος, τη δημόσια υγεία και άλλα ζωτικά ζητήματα παγκόσμιου ενδιαφέροντος.
Η ενέργεια των ΗΠΑ να συμβάλουν στον τερματισμό του πολέμου είναι επίσης σκόπιμη ενόψει της πολιτικής ευθύνης των Ηνωμένων Πολιτειών, μαζί με το ΝΑΤΟ, από τα τέλη της δεκαετίας του 1990 να συμβάλουν στη δημιουργία των συνθηκών για μια κρίση. Οι ενέργειες που είχαν αυτό το αποτέλεσμα περιελάμβαναν την εσπευσμένη αποχώρηση από τη Συνθήκη για την Αντιβαλλιστική Πυραυλική Προστασία το 2003, τη δημιουργία στη συνέχεια εγκαταστάσεων αντιπυραυλικής άμυνας στη Ρουμανία και την Πολωνία και το άνοιγμα της πόρτας για την ένταξη της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ το 2008.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
ΗΠΑ: Το Πεντάγωνο ανέπτυξε drones-«φαντάσματα» για την Ουκρανία
Σε ένα πρόσφατο έγγραφο, με τίτλο End the War, Stop the War Crimes, η Lawyers Committee on Nuclear Policy περιγράφει τα ήδη ευρέως συζητημένα στοιχεία μιας προσέγγισης για τον τερματισμό του πολέμου. Εν συντομία, η Ρωσία και η Ουκρανία θα πρέπει να συμφωνήσουν γρήγορα σε κατάπαυση του πυρός για να καταστεί δυνατή η διαπραγμάτευση μιας διευθέτησης.
Οι διαπραγματεύσεις θα πρέπει στη συνέχεια να στοχεύουν στον άμεσο τερματισμό του πολέμου και στην επίλυση των γενικότερων διαφορών σχετικά με τη διακυβέρνηση της περιοχής Donbas και το καθεστώς της Κριμαίας. Θα μπορούσε να δημιουργηθεί ένας μακροπρόθεσμος συμβουλευτικός μηχανισμός για την επίλυση χρονικά απαιτητικών ή επαναλαμβανόμενων ζητημάτων και για να συμβάλει στη διατήρηση της ειρήνης και της ανθρώπινης ασφάλειας. Η Ουκρανία εμφανίζεται έτοιμη να παραιτηθεί από κάθε πιθανότητα ένταξης στο ΝΑΤΟ, εφόσον μπορεί να καθιερωθεί κάποια μορφή εγγυημένης ουδετερότητας, αλλά επιδιώκει να ενταχθεί στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Ο γενικός στόχος θα πρέπει να είναι η διατήρηση της κυριαρχίας και της εδαφικής ακεραιότητας της Ουκρανίας σύμφωνα με τον Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών.
Εκτός από τον όποιο ρόλο μπορούν να διαδραματίσουν, παρασκηνιακά ή όχι, στην επίτευξη εκεχειρίας και στη διαπραγμάτευση μιας διευθέτησης, οι Ηνωμένες Πολιτείες και άλλα κράτη πρέπει να είναι έτοιμα να άρουν τις κυρώσεις που σχετίζονται με τον πόλεμο και να αποδεχθούν και να υποστηρίξουν κάποια μορφή ουδετερότητας για την Ουκρανία, εάν η Ουκρανία το επιλέξει.
Ο πόλεμος της Ρωσίας κατά της Ουκρανίας προκαλεί ήδη τρομακτικά δεινά και καταστροφές. Παίζει με τη φωτιά -ακόμη και με την πυρηνική- επιτρέποντας στον πόλεμο να συνεχιστεί επ' αόριστον και ενδεχομένως να διευρυνθεί και να κλιμακωθεί, τουλάχιστον εν μέρει με στόχο την αποδυνάμωση της Ρωσίας. Η σωστή πορεία είναι να καταστεί ο τερματισμός του πολέμου με αποδεκτούς, αν όχι τέλειους, όρους η ύψιστη προτεραιότητα.
