Ο Βλαντιμίρ Πούτιν ήθελε η Ρωσία να ενταχθεί στο ΝΑΤΟ, αλλά δεν ήθελε η χώρα του να περάσει από τη συνήθη διαδικασία αιτήσεων και να σταθεί στη γραμμή «με πολλές άλλες χώρες που δεν έχουν σημασία», σύμφωνα με έναν πρώην γενικό γραμματέα της διατλαντικής συμμαχίας.
Ο Τζορτζ Ρόμπερτσον, πρώην υπουργός Άμυνας των Εργατικών, που ηγήθηκε του ΝΑΤΟ μεταξύ 1999 και 2003, είπε ότι ο Πούτιν κατέστησε σαφές στην πρώτη τους συνάντηση ότι ήθελε η Ρωσία να είναι μέρος της δυτικής Ευρώπης. «Ήθελαν να γίνουν μέρος αυτής της ασφαλούς, σταθερής ευημερούσας Δύσης από την οποία η Ρωσία ήταν εκτός εκείνη την εποχή», είπε.
Ο πρώην υπουργός Άμυνας των Εργατικών, θυμήθηκε μια πρώιμη συνάντηση με τον Πούτιν, ο οποίος έγινε πρόεδρος της Ρωσίας το 2000. «Ο Πούτιν είπε: «Πότε θα μας προσκαλέσετε να ενταχθούμε στο ΝΑΤΟ;» Και [ο Ρόμπερτσον] είπε: «Λοιπόν, δεν προσκαλούμε τα κράτη να ενταχθούν στο ΝΑΤΟ, κάνουν αίτηση για να ενταχθούν στο ΝΑΤΟ». Και ο Πούτιν απάντησε πως η Ρωσία «δεν θα κάτσει να περιμένει στην σειρά με άλλες χώρες που δεν έχουν σημασία».
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Πούτιν: Ο πόλεμος του μέλλοντος θα ξεκινήσει στο διάστημα - "Peresvetov", "Avangards" και Zircon υπερόπλα της Ρωσίας
Ο παραπάνω διάλογος συμβαδίζει με όσα είπε ο Πούτιν στον αείμνηστο Ντέιβιντ Φροστ, σε μια συνέντευξη στο BBC, λίγο πριν ορκιστεί για πρώτη φορά Ρώσος πρόεδρος πριν από περισσότερα από 21 χρόνια. Ο Πούτιν είπε στον Φροστ ότι δεν θα απέκλειε την ένταξη στο ΝΑΤΟ «εάν και εφόσον ληφθούν υπόψη οι απόψεις της Ρωσίας ως ισότιμος εταίρος».
Είπε στον Φροστ ότι του ήταν δύσκολο να φανταστεί το ΝΑΤΟ ως εχθρό. «Η Ρωσία είναι μέρος του ευρωπαϊκού πολιτισμού. Και δεν μπορώ να φανταστώ τη χώρα μου απομονωμένη από την Ευρώπη και αυτό που συχνά αποκαλούμε πολιτισμένο κόσμο».
Τα σχόλια του Λόρδου Robertson στο podcast One Decision, το οποίο παρουσιάζεται από τη Michelle Kosinski, πρώην δημοσιογράφο του CNN, και τον Sir Richard Dearlove, πρώην επικεφαλής του M16, υπογραμμίζουν πώς εξελίχθηκε η «κοσμοθεωρία» του Πούτιν κατά τη διάρκεια των 21 ετών της αδιάσπαστης διακυβέρνησής του στη Ρωσία.
Μετά τις διαδηλώσεις της Πορτοκαλί Επανάστασης στην Ουκρανία το 2004, ο Πούτιν έγινε όλο και πιο καχύποπτος με τη Δύση, την οποία κατηγόρησε ότι χρηματοδοτούσε φιλοδημοκρατικές ΜΚΟ. Εξοργίστηκε περαιτέρω από τη συνεχιζόμενη επέκταση του ΝΑΤΟ στην Κεντρική και Ανατολική Ευρώπη: η Ρουμανία, η Βουλγαρία, η Σλοβακία, η Σλοβενία, η Λετονία, η Εσθονία και η Λιθουανία επέλεξαν να ενταχθούν στη συμμαχία το 2004. Ακολούθησαν η Κροατία και η Αλβανία το 2009. Η Γεωργία και η Ουκρανία έδειξαν την πρόθεση να ενταχθούν το 2008, αλλά παρέμειναν εκτός.
