Ισραηλινοί αρχαιολόγοι ανέφεραν την ανακάλυψη των ερειπίων της περίφημης βιβλικής πόλης της Βηθσαϊδά.
Βηθσαϊδά αποκαλείτο η παράκτια πόλη της λίμνης της Τιβεριάδος (ή και θάλασσας της Γαλιλαίας), ανατολικά του Ιορδάνη ποταμού, η οποία αναφέρεται σε περιγραφές της Καινής Διαθήκης. Το (αραμαϊκό) όνομά της αποδίδεται στα ελληνικά ως "οίκος αλιείας" ή "οίκος των ψαράδων"και ήταν η πατρίδα των Αποστόλων Πέτρου, Ανδρέα και Φίλιππου σύμφωνα με το ευαγγέλιο του Ιωάννη (Ιω. 1, 44. 12, 21) και πιθανώς του Ιακώβου και του Ιωάννη, οι οποίοι ήσαν συνεργάτες του Πέτρου και του Ανδρέα (Ματθ. 8, 24. Μάρκ. 1, 29). Στην πόλη αυτή ήταν που ο Ιησούς πραγματοποίησε το θαύμα της διατροφής των πεντάκις χιλίων (Μάρκος 6,32. Λουκάς 9, 10)
Νωρίτερα, οι αρχαιολόγοι έχουν ήδη βρει στην πόλη El-Araj τα ερείπια της Ανατολικής Βηθσαϊδά, η οποία αρχικά θεωρήθηκε η Βηθσαϊδά της Γαλιλαίας. Τώρα, Ισραηλινοί μελετητές πιστεύουν ότι βρέθηκε η ίδια η Βηθσαϊδά της Γαλιλαίας, με την οποία συνδέονται τα γεγονότα του Ευαγγελίου.
Οι επιστήμονες σημειώνουν ότι αυτός ο οικισμός είναι καθαρά εβραϊκός, σε αντίθεση με την Ανατολική Βηθσαϊδά. Επιπλέον, κρίνοντας από τα αντικείμενα που βρέθηκαν εκεί, ζούσαν ψαράδες, μεταξύ των οποίων ήταν οι πρώτοι μαθητές του Χριστού.
Ο επικεφαλής της ανασκαφής, ο καθηγητής Mordechai Aviam, είπε ότι στα εβραϊκά η πόλη ονομάστηκε Beit Tsed. Η λέξη "tsed" σημαίνει κυνήγι ή ψάρεμα, δηλαδή η Bethsaida μεταφράζεται ως "πόλη ψαράδων".
Επί του παρόντος, οι αρχαιολόγοι μόλις άρχισαν να μελετούν τον οικισμό. Οι μελετητές ελπίζουν ότι η έρευνα θα βοηθήσει να μάθουν περισσότερα για τη ζωή της Βηθσαϊδά της Γαλιλαίας και γιατί αναφέρεται τόσο συχνά στη Βίβλο.
