Ένας Αμερικανός 25χρονος άντρας, ο Χάντερ Μάικλ Σέπαρντ, ο οποίος έκανε χρήση ναρκωτικών ουσιών ήδη από τα 12 χρόνια του, κατάφερε να απεξαρτηθεί με τη βοήθεια ενός κεραμιδί γάτου. Ας γνωρίσουμε λοιπόν τον τετράποδο Πιτ. Η ιστορία του θυμίζει τον «Μπομπ», τον διάσημο γάτο που έσωσε έναν άστεγο, τοξικομανή Λονδρέζο, έγινε σειρά βιβλίων («Ένας γάτος που τον έλεγαν Μπομπ», εκδ. Anubis), ταινία, και μόλις πέθανε σε ηλικία 14 ετών.
Ο Χάντερ άρχισε να καπνίζει χόρτο σε ηλικία 12 ετών και σταδιακά πέρασε στη μεθαμφεταμίνη, το έκσταση και την ηρωίνη. Στα 16 χρόνια του βρέθηκε σε πρόγραμμα απεξάρτησης, το οποίο ωστόσο δεν κατάφερε να ολοκληρώσει ποτέ.
Σκιά του εαυτού του
Προσπάθησε να αποτοξινωθεί, αλλά όταν μέσα σε μία εβδομάδα βρέθηκε χωρισμένος και άνεργος, υποτροπίασε. «Μέσα σε τρεις εβδομάδες έχασα 20 κιλά. Ολόκληρο το σώμα μου είχε γεμίσει με πληγές από τη μεθαμφεταμίνη».
Τα ναρκωτικά άρχισαν να του προκαλούν ψυχωσικά επεισόδια. Όταν έκανε χρήση μιας συνθετικής διεγερτικής ουσίας που λέγεται Flakka, βρέθηκε σε παραλήρημα για τρεις ολόκληρες μέρες. «Οι γονείς μου με βοήθησαν πάρα πολύ σε εκείνη τη φάση. Ο πατέρας μου με έκανε μπάνιο και με βοηθούσε να αλλάξω ρούχα. Τελικά κατάφερα να κοιμηθώ για λίγο, αλλά ήμουν ακόμα σε κατάσταση ψύχωσης».
Ο πρώτος σημαντικός παράγοντας που τον έκανε να προσπαθήσει ξανά να απεξαρτηθεί ήταν το γεγονός ότι έγινε πατέρας ενός κοριτσιού. Αλλά στον αγώνα του ενάντια στις ουσίες, βυθίστηκε στην κατάθλιψη. Κάπου εκεί ο τετράποδος σωτήρας του εμφανίστηκε κυριολεκτικά στην πόρτα του.
Ο επίμονος κεραμιδόγατος
«Μια μέρα άνοιξα την πόρτα μου και ο Πιτ στεκόταν μπροστά μου. Επιχείρησα να τον διώξω αλλά δεν έφευγε. Έδειχνε αδύναμος και άρρωστος. Απλά καθόταν και με κοίταζε. Κανένας στην οικογένεια δεν είχε ποτέ γάτες, ανέκαθεν είχαμε σκυλιά».
Δύο μέρες μετά, ο Πιτ ήταν ακόμα εκεί και όταν η κόρη του Χάντερ τού ζήτησε να τον κρατήσουν, ο πατέρας λύγισε. Η υιοθεσία που έκανε αρχικά για το χατίρι της κόρης του, αποδείχθηκε αποκαλυπτική εμπειρία. «Η ανάρρωση έρχεται με την επαφή, ο εθισμός είναι η απουσία της επαφής. Νομίζω ότι τα κατοικίδια ζώα είναι ένας απίστευτος τρόπος να νιώσεις κοντά σε κάτι που σε ξεπερνά» σχολιάζει ο Χάντερ.
Ο ίδιος τονίζει, ωστόσο, ότι δεν θα συμβούλευε κάποιον τοξικοεξαρτημένο που δεν είναι σε θέση να φροντίσει τον εαυτό του να υιοθετήσει κατοικίδιο. Ωστόσο, αν έχει περάσει κάποιο μεγάλο χρονικό διάστημα «καθαρός», η υιοθεσία ενός ζώου θα τον βοηθήσει απίστευτα να μην υποτροπιάσει. «Κάποιες στιγμές έχω νιώσει αληθινά μόνος, ακόμα και αν βρίσκομαι ανάμεσα σε κόσμο» λέει ο Χάντερ και προσθέτει: «Ο Πιτ είναι πάντα κοντά μου». Είναι χαρακτηριστικό ότι σήμερα δηλώνει «καθαρός» εδώ και πάνω από δύο χρόνια.
Δείτε τον Χάντερ και τον Πιτ:
