Στο Συκούριο Λαρίσης, η κτηνοτροφία πνέει τα λοίσθια, με τον Στέλιο Γρηγορίου να κοιτάζει με θλίψη και οργή έναν στάβλο γεμάτο φαντάσματα. «Δύο τάφοι στον στάβλο. Έμεινα εγώ, η γκλίτσα και τα κουδούνια… Τίποτα άλλο», λέει με σπασμένη φωνή στο Larissanet.gr, περιγράφοντας την τραγωδία που τον χτύπησε για δεύτερη φορά μέσα σε έναν χρόνο .
Πέρυσι, η πανώλη ξεκλήρισε το κοπάδι του, και φέτος, η ευλογιά έθαψε κάθε ελπίδα, καθώς τα ζώα του θανατώθηκαν λίγες ώρες πριν. Η απόγνωση του κτηνοτρόφου αντηχεί σαν κραυγή για μια ολόκληρη κοινωνία που βλέπει τον κόπο μιας ζωής να χάνεται, εγκαταλελειμμένη από την Πολιτεία.
Ο Στέλιος Γρηγορίου, έχοντας χτίσει με ιδρώτα μια οργανωμένη κτηνοτροφική μονάδα, είδε το έργο του να γκρεμίζεται από την πανώλη πέρυσι. Με πείσμα και θυσίες, ξανάστησε το κοπάδι του, μόνο για να το δει να αφανίζεται ξανά από την ευλογιά. «Ζούμε με την ανασφάλεια, με τον φόβο. Κάθε τόσο μια νέα καταστροφή, και εμείς μόνοι μας», δηλώνει, αποτυπώνοντας την απελπισία χιλιάδων κτηνοτρόφων στη Θεσσαλία. Οι άδειοι στάβλοι, τα σιωπηλά κουδούνια και τα παχνιά που κάποτε έσφυζαν από ζωή είναι πλέον σύμβολα ενός επαγγέλματος που πεθαίνει.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Οι δηλώσεις του Γεωργιάδη για την Ιερουσαλήμ προκάλεσαν Ελληνοτουρκική κρίση! "Η Ελλάδα πήρε θέση υπέρ του Iσραήλ"
Η κραυγή των κτηνοτρόφων
Η κινητοποίηση των αμυγδαλοπαραγωγών στο Συκούριο έδωσε στον κ. Γρηγορίου την ευκαιρία να βγει στον δρόμο, ενώνοντας τη φωνή του με αυτούς που ζητούν άμεση στήριξη . Η Θεσσαλία, που δοκιμάζεται από την κλιματική κρίση , την ακρίβεια κινδυνεύει να χάσει τον πρωτογενή της τομέα, ενώ η Πολιτεία παραμένει απούσα. Χωρίς ουσιαστικά μέτρα, η κτηνοτροφία αντιμετωπίζει τον αφανισμό, αφήνοντας πίσω της οικογένειες σε απόγνωση και έναν τόπο που χάνει την ψυχή του . Η εικόνα του άδειου στάβλου του Γρηγορίου είναι μια προειδοποίηση: αν η κυβέρνηση δεν δράσει, η Θεσσαλία θα γίνει νεκροταφείο ονείρων.
