Ο Χρήστος Φωτίου γεννήθηκε το 1939 στον Πειραιά και σπούδασε στη Νομική Σχολή Αθηνών και άσκησε τη δικηγορία. Κατά την περίοδο της χούντας των συνταγματαρχών (1967-74), εξορίστηκε για ένα χρόνο στη Γυάρο ως μέλος της Διοικούσας Επιτροπής της Ενιαίας Δημοκρατικής Αριστεράς και στέλεχος της Δημοκρατικής Νεολαίας Λαμπράκη.
Μεταπολιτευτικά εκλέχθηκε δήμαρχος Κερατσινίου (1975-78) και βουλευτής Β΄ Πειραιώς του ΠΑΣΟΚ (1981-89). Διετέλεσε υφυπουργός Εμπορίου από τον Απρίλιο του 1986 μέχρι τον Οκτώβριο του ίδιου έτους.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Θλίψη στον καλλιτεχνικό χώρο - Πέθανε ο ηθοποιός Νίκος Βανδώρος
Στη συνέχεια υπήρξε ο πρώτος αιρετός νομάρχης Πειραιά (1994-98), ενώ το 1998 ήταν υποψήφιος δήμαρχος Πειραιά. Διετέλεσε πρόεδρος του ΝΑΤ (Ναυτικό Απομαχικό Ταμείο) από το 2010 ως το 2013.
Μώραλης: Ένας μεγάλος Πειραιώτης δεν είναι πια κοντά μας
Ο δήμαρχος Πειραιά Γιάννης Μώραλης έκανε την ακόλουθη δήλωση για τον θάνατο του Χρήστου Φωτίου: Γεννημένος και μεγαλωμένος στα Ταμπούρια του Πειραιά, υπηρέτησε από πολλές και διαφορετικές θέσεις την πόλη που αγάπησε και έζησε. Εντάχθηκε από μαθητής ακόμη στην Αριστερά, ήταν μάλιστα γραμματέας της Νεολαίας Λαμπράκη Πειραιά, προδικτατορικά. Συνελήφθη, βασανίστηκε, φυλακίστηκε και εξορίστηκε από την Χούντα.
Ως πρώτος αιρετός δήμαρχος Κερατσινίου μετά την μεταπολίτευση πρωταγωνίστησε στους θρυλικούς αγώνες όλων των Πειραιωτών ενάντια στην περίφημη «χαβούζα». Αργότερα εκλέχθηκε βουλευτής του ΠΑΣΟΚ και διετέλεσε μέλος των κυβερνήσεων του Ανδρέα Παπανδρέου.
Πρώτος αιρετός Νομάρχης Πειραιά και στη συνέχεια υποψήφιος δήμαρχος Πειραιά. Στη συνέχεια πρόεδρος των Λιπασμάτων και αργότερα του ΝΑΤ. Πάντα όμως ενεργός πολίτης του Πειραιά, πρόθυμος να βοηθήσει με ιδέες όποιον του το ζητούσε, ιδιαίτερα όταν αυτές αφορούσαν την Τοπική Αυτοδιοίκηση.
Κάπως έτσι είχα την τύχη να αντλήσω από την “σοφία” του πολύτιμες συμβουλές τα χρόνια που είμαι δήμαρχος. Νωρίτερα πάντως είχα προλάβει να πάρω από τον ίδιο τα πρώτα πολύτιμα “μαθήματα Τοπικής Αυτοδιοίκησης”, όταν νέος ακόμη ήμουν υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος με τον συνδυασμό του.
Ο Πειραιάς κι εγώ προσωπικά αποχαιρετούμε με οδύνη τον Χρήστο Φωτίου…».
