Την πάσα αλήθεια, αυτή που αγνοούν επιδεικτικά οι Ευρωπαίοι αναφέρουν οι ισραηλινές μυστικές υπηρεσίες, διότι περί αυτού πρόκειται σε ότι αφορά στην στήριξη της παγκόσμιας ισλαμικής τρομοκρατίας από την Τουρκία.
Η επίθεση στο Παχαλγκάμ στο Κασμίρ αποκαλύπτει ανησυχητική συμμαχία μεταξύ Τουρκίας, Πακιστάν και ισλαμιστών εξτρεμιστών. Καθώς η Άγκυρα υποστηρίζει το Ισλαμαμπάντ, κινδυνεύει να μετατρέψει την αμφισβητούμενη περιοχή σε κόμβο παγκόσμιας τζιχάντ, απειλώντας το Ισραήλ και την περιφερειακή σταθερότητα.
Η τρομοκρατική αυτή επίθεση στο Παχαλγκάμ στο Κασμίρ, η οποία σκότωσε 26 αθώους πολίτες, αποκάλυψε για άλλη μια φορά έναν επικίνδυνο και εξελισσόμενο κρίκο που συνδέει την Τουρκία, το Πακιστάν και τα ισλαμιστικά εξτρεμιστικά δίκτυα ( τα οποία μπορούν να κατευθυνθούν παντού και στην Ευρώπη, Βαλκάνια).
Η επίθεση, που πραγματοποιήθηκε από το Μέτωπο Αντίστασης (TRF), ευρέως αναγνωρισμένο ως μέτωπο για την Λασκάρ-ε-Τάιμπα (LeT) με έδρα το Πακιστάν, όχι μόνο αντανακλά τη συνεχιζόμενη απειλή της τρομοκρατίας στη Νότια Ασία, αλλά υπογραμμίζει επίσης τον αναδυόμενο ρόλο της Τουρκίας ως σιωπηλού παράγοντα σε αυτήν την ασταθή εξίσωση.
Ενώ η σύγκρουση στο Κασμίρ κυριαρχείται εδώ και καιρό από ινδο-πακιστανικές αντιπαλότητες, η εμβάθυνση της εμπλοκής της Τουρκίας εισάγει μια νέα και ανησυχητική διάσταση που απειλεί όχι μόνο την περιφερειακή αλλά και την παγκόσμια ασφάλεια, συμπεριλαμβανομένης της σταθερότητας του Ισραήλ, τονίζει μεγάλο Ισραηλινό ΜΜΕ.
Υπό τον Πρόεδρο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, η Τουρκία έχει μετατοπιστεί από προβλέψιμος σύμμαχος του ΝΑΤΟ, σε δυναμικό παίκτη που επιδιώκει τις δικές της ιδεολογικές και στρατηγικές φιλοδοξίες.
Αυτή η μετατόπιση χαρακτηρίζεται από την αυξανόμενη στρατιωτική και διπλωματική συνεργασία με το Πακιστάν, η οποία επισημοποιείται μέσω συμφωνιών και ενισχύεται από σημαντικές αμυντικές εξαγωγές.
Η Τουρκία έχει αναδειχθεί ως ο δεύτερος μεγαλύτερος προμηθευτής όπλων του Πακιστάν, παρέχοντας προηγμένη στρατιωτική τεχνολογία, συμπεριλαμβανομένων drones, ναυτικών συστημάτων και άλλου υλικού, ακόμη και όταν το Πακιστάν συνεχίζει να φιλοξενεί ομάδες που χρηματοδοτούν διασυνοριακή τρομοκρατία.
Αυτή η συνεργασία δεν είναι απλώς συναλλακτική, αλλά καθοδηγείται από κοινές ιδεολογικές τάσεις και σύγκλιση συμφερόντων που αμφισβητούν τις καθιερωμένες περιφερειακές δομές εξουσίας.
Η υποστήριξη της Τουρκίας στα σχέδια του Πακιστάν στο Κασμίρ, ήταν ιδιαίτερα προκλητική.
Οι δημόσιες δηλώσεις του Ερντογάν, που απηχούν την αφήγηση του Πακιστάν, έχουν ενθαρρύνει την αδιαλλαξία του Ισλαμαμπάντ στο ζήτημα του Κασμίρ, και έχουν υπονομεύσει τις προσπάθειες για ειρηνική επίλυση.
Πιο ανησυχητικές είναι οι συνδέσεις μεταξύ των στρατιωτικών και παραστρατιωτικών δομών της Άγκυρας, όπως η αμφιλεγόμενη ομάδα SADAT, και η φερόμενη υποστήριξη σε μαχητικά δίκτυα που λειτουργούν στη Νότια Ασία και τη Μέση Ανατολή.
Ενώ τα στοιχεία παραμένουν περιστασιακά, οι αναφορές για τη συμμετοχή της SADAT στην εκπαίδευση ή τη διευκόλυνση ξένων μαχητών σε ζώνες συγκρούσεων, συμπεριλαμβανομένου του Κασμίρ, της Γάζας και της Λιβύης, υποδηλώνουν μια σκόπιμη στρατηγική χρήσης πληρεξουσίων για την προώθηση των γεωπολιτικών στόχων της Άγκυρας.
Αυτές οι ενέργειες θολώνουν τα όρια μεταξύ της πολιτικής τέχνης και του ιδεολογικού πολέμου, δημιουργώντας ένα επικίνδυνο προηγούμενο για άλλες περιφερειακές συγκρούσεις.
Αυτή η εξελισσόμενη συμμαχία Τουρκίας-Πακιστάν επεκτείνεται πέρα από τη στρατιωτική συνεργασία στην ιδεολογική αλληλεγγύη, με την Άγκυρα να τοποθετείται ως υπερασπιστής των μουσουλμανικών σκοπών παγκοσμίως.
Αυτή η αφήγηση έχει ενισχυθεί από τη ρητορική του Ερντογάν και τη διπλωματική τοποθέτηση της Τουρκίας σε φόρουμ όπως τα Ηνωμένα Έθνη.
Ωστόσο, αντί να προωθεί τη σταθερότητα ή τη δικαιοσύνη, αυτή η ευθυγράμμιση έχει ενθαρρύνει εξτρεμιστικές παρατάξεις και έχει περιπλέξει τις ειρηνευτικές προσπάθειες.
Κρίσιμο είναι ότι αυτός ο επικίνδυνος δεσμός δεν περιορίζει την απειλή του μόνο στη Νότια Ασία. Οι αυξανόμενοι δεσμοί της Τουρκίας με το Πακιστάν και η φαινομενική της προθυμία να ενδυναμώσει ισλαμιστικές ομάδες εγκυμονούν σοβαρούς κινδύνους για το Ισραήλ και τους περιφερειακούς συμμάχους του ( Ελλάδα-Κύπρος).
"Η δημόσια υποστήριξη του Ερντογάν προς τη Χαμάς, οι δεσμοί της κυβέρνησής του με τη Μουσουλμανική Αδελφότητα και η ολοένα και πιο ανταγωνιστική στάση της Άγκυρας απέναντι στο Ισραήλ είναι βαθιά ανησυχητικές.
Ενισχύοντας έμμεσα δίκτυα που συνδέονται με εξτρεμιστικές ομάδες με έδρα το Πακιστάν, η Τουρκία συμβάλλει σε μια ευρύτερη περιφερειακή αποσταθεροποίηση που απειλεί να ενθαρρύνει τους αντι-ισραηλινούς παράγοντες και να μετατοπίσει την ισορροπία δυνάμεων με τρόπους που θα μπορούσαν να προκαλέσουν ευρύτερη σύγκρουση.
Τα όπλα, η εκπαίδευση και η ιδεολογική υποστήριξη που ρέουν από την Τουρκία στο Πακιστάν θα μπορούσαν εύκολα να βρουν τον δρόμο τους σε άλλα θέατρα, από το Κασμίρ μέχρι τη Γάζα, όπου τρομοκρατικές ομάδες στοχεύουν Ισραηλινούς πολίτες και υποδομές”, καταλήγουν οι Ισραηλινοί.
Ουσιαστικά κρούουν το κώδωνα του κινδύνου στον ελληνισμό, στην Αίγυπτο, στα Βαλκάνια, και την Ευρώπη ( στην οποία υπάρχει πάντα η τουρκική οργάνωση Milli Gorus), για δράση ισλαμικών πυρήνων σε έναν υβριδικό πόλεμο, αν και όταν αποφασίσει να δράσει το καθεστώς Ερντογάν, και αυτοί που το στηρίζουν στην Τουρκία.
Δεν χρειάζεται να στείλουν στρατό, drones, πολεμικά σκάφη, ή μαχητικά αεροσκάφη στο Αιγαίο για να εκτεθούν στα μάτια της διεθνούς κοινότητας, μας στέλνουν από την Λιβύη εκατοντάδες μετανάστες, αμφιβόλου ιδεολογίας και προσόντων, για να υλοποιήσουν αργότερα τα σκοτεινά σχέδια τους.
Πρόκειται για έναν “στρατό” το οποίο θα στηρίξει η τουρκική παραστρατιωτική οργάνωση SADAT, η οποία βρίσκεται στο λιβυκό έδαφος, και αλλού, για την μελλοντική διεξαγωγή ενός υβριδικού πολέμου όπου και όποτε αποφασίσει η Άγκυρα.
Οι ελληνικές αρχές έχουν κατά νου αυτά τα τουρκικά σχέδια, αλλά το ζήτημα είναι ότι οι φίλοι Ευρωπαίοι δεν αγνοούν επιδεικτικά τον τεράστιο κίνδυνο που αποκρύβει η νέα ανεξάρτητη Τουρκία, για τους ίδιους και τους πολίτες τους.