Το τελευταίο χρονικό διάστημα γινόμαστε μάρτυρες μιας καλά ενορχηστρωμένης προσπάθειας του Τουρκικού τύπου, αλλά και του φίλα προσκείμενα προς τους γείτονες, μέρους του Διεθνούς τύπου, να πείσουν την κοινή γνώμη για την αναγκαιότητα η Τουρκία να μπεί στον σκληρό αμυντικό πυρήνα της Ευρώπης
Τούρκος ΥΦΥΠΑΜ: " Χωρίς την Τουρκία, η ευρωπαϊκή ασφάλεια αντιμετωπίζει μεγάλη απειλή"
"Χωρίς την Τουρκία, η ευρωπαϊκή ασφάλεια αντιμετωπίζει μεγάλη απειλή", είναι ο πομπώδης τίτλος τουρκικού ΜΜΕ που επισημαίνει:
Μιλώντας στο πρακτορείο Anadolu (AA) στο Φόρουμ Ασφάλειας της Μαύρης Θάλασσας και των Βαλκανίων 2025, ο Υφυπουργός Άμυνας Suay Alpay υπογράμμισε ότι η γεωπολιτική θέση και οι δυνατότητες της Τουρκίας την καθιστούν ουσιαστικό εταίρο για διαρκή ειρήνη και σταθερότητα σε μια ασταθή περιοχή.
«Μια Ευρωπαϊκή Ένωση χωρίς την Τουρκία είναι πολύ ελλιπής», δήλωσε ο Alpay. «Χωρίς την Τουρκία, η ασφάλεια της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Ευρώπης βρίσκεται υπό μεγάλη πιθανή απειλή».
Ο Alpay προέτρεψε την ΕΕ να αναγνωρίσει πλήρως τη συμβολή της Τουρκίας στην ασφάλειά της.
«Η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να ενεργήσει με έναν νέο και συμπεριληπτικό τρόπο και να εγκαταλείψει τις παλιές της συνήθειες», είπε.
Αυτό το συναίσθημα αντικατοπτρίζει τις συνεχείς εκκλήσεις υψηλού επιπέδου από την Άγκυρα.
Μπαράζ δηλώσεων Ερντογάν-Φιντάν
Ο Πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν χαρακτήρισε τη συμμετοχή της Τουρκίας στην ευρωπαϊκή άμυνα «απαραίτητη», ενώ ο Υπουργός Εξωτερικών Hakan Fidan δήλωσε πρόσφατα ότι μια βιώσιμη αρχιτεκτονική ασφάλειας «είναι δυνατή μόνο με τη συμμετοχή της Τουρκίας».
Ο Alpay τόνισε την προληπτική στάση της Τουρκίας όσον αφορά τη διεθνή συνεργασία, ιδίως με την Ευρώπη.
Υπογράμμισε το δυναμικό της Τουρκίας στις αμυντικές τεχνολογίες και κάλεσε τις ευρωπαϊκές χώρες να συνεργαστούν.
«Είμαστε έτοιμοι για πολύ στενότερη συνεργασία με την Ευρώπη σε αυτό το θέμα. Μπορούμε να αξιολογήσουμε μαζί τις δυνατότητες και τις προτεραιότητες», δήλωσε ο Alpay.
Παράλληλα με τα σχόλια του Alpay, μια νέα ολοκληρωμένη στρατηγική για τη Μαύρη Θάλασσα που παρουσιάστηκε την Τετάρτη από την ΕΕ ,τόνισε ότι «μια συντονισμένη προσέγγιση με την Τουρκία, έναν εταίρο στρατηγικής σημασίας της ΕΕ και υποψήφια χώρα, είναι επίσης κρίσιμη».
Τα σχόλια του Alpay έρχονται καθώς η ΕΕ επανεξετάζει τη στάση της στον τομέα της ασφάλειας εν μέσω ενδείξεων μετατόπισης των δεσμεύσεων των ΗΠΑ.
Ο Υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, Marco Rubio, επέκρινε τα ευρωπαϊκά έθνη για υποχρηματοδότηση της άμυνας, προτρέποντας σε μεγαλύτερες επενδύσεις σε εθνικές δυνατότητες. Ομοίως, ο Υπουργός Άμυνας Pete Hegseth προειδοποίησε ότι η Ευρώπη δεν πρέπει να αναλάβει μια συνεχιζόμενη παρουσία των ΗΠΑ, ζητώντας μεγαλύτερη κατανομή βαρών μεταξύ των συμμάχων.
Πρόληψη της εξάπλωσης του πολέμου στην Ουκρανία
Ο Alpay δήλωσε ότι η σταθερότητα της Μαύρης Θάλασσας θα πρέπει να διατηρηθεί μέσω της περιφερειακής ευθύνης από τα παράκτια κράτη, ιδίως από τα μέλη του ΝΑΤΟ, Τουρκία, Ρουμανία και Βουλγαρία.
Είπε ότι αυτές οι χώρες θα πρέπει να ηγηθούν στην αντιμετώπιση των περιφερειακών προκλήσεων, καθοδηγούμενες από το διεθνές δίκαιο, ιδίως τη Σύμβαση του Μοντρέ του 1936, η οποία ρυθμίζει τη διέλευση από τα Τουρκικά Στενά.
Ο Αλπάι υπογράμμισε τη σημασία της σύμβασης και είπε ότι η δέσμευση της Τουρκίας σε αυτήν αποδείχθηκε μετά την έναρξη του πολέμου Ρωσίας-Ουκρανίας.
Είπε ότι η Άγκυρα χαρακτηρίζει επίσημα την κατάσταση ως «πόλεμο» μόλις τέσσερις ημέρες μετά την έναρξη της επιχείρησης, επικαλούμενη στη συνέχεια το Άρθρο 19 της σύμβασης για να κλείσει τα Στενά της Κωνσταντινούπολης και του Τσανάκκαλε σε πολεμικά πλοία των εμπόλεμων μερών.
«Η μη εξάπλωση του πολέμου στη θάλασσα ήταν αποτέλεσμα της εξαιρετικής επιμέλειας της Τουρκίας», είπε ο Αλπάι.
Κοιτάζοντας προς το μέλλον, ο Αλπάι προειδοποίησε κατά της περαιτέρω στρατιωτικοποίησης στη Μαύρη Θάλασσα, δηλώνοντας ότι πρόσθετα στρατιωτικά μέτρα «δεν θα κάνουν τίποτα άλλο παρά να αυξήσουν περαιτέρω την ένταση», ζητώντας διεθνή διάλογο.
Είπε ότι η Τουρκία επιθυμεί «μια μόνιμη και οριστική ειρήνη» μεταξύ Μόσχας και Κιέβου, προσθέτοντας ότι η Άγκυρα «δεν πιστεύει ότι μια προσωρινή κατάπαυση του πυρός θα λύσει πολλά».
Αξιόπιστος ειρηνοποιός
Η θέση της Τουρκίας ως αξιόπιστου μεσολαβητή συνεχίζει να διαμορφώνει την περιφερειακή της διπλωματία.
Η διαμεσολάβηση της Άγκυρας μεταξύ Αιθιοπίας και Σομαλίας και η συμβολή της στην οικοδόμηση της ειρήνης μέσω της τριμερούς συνεργασίας μεταξύ των σερβικών, κροατικών και βοσνιακών κοινοτήτων στη Βοσνία-Ερζεγοβίνη είναι μερικά παραδείγματα αυτού του ρόλου.
Πρόσφατα, η Κωνσταντινούπολη φιλοξένησε ειρηνευτικές συνομιλίες Ρωσίας-Ουκρανίας στις 16 Μαΐου, τις πρώτες άμεσες διαπραγματεύσεις υψηλού επιπέδου από τους πρώτους μήνες του πολέμου.
Τα εμπόλεμα μέρη συμφώνησαν να ανταλλάξουν 1.000 αιχμαλώτους πολέμου από κάθε πλευρά και η Ρωσία πρότεινε τον δεύτερο γύρο συνομιλιών που θα διεξαχθεί ξανά στην Κωνσταντινούπολη στις 2 Ιουνίου.
Ο Αλπάι απέδωσε την εμπιστοσύνη της διεθνούς κοινότητας στον ρόλο της Τουρκίας ως μεσολαβητή για την ειρήνη στη συνεπή, «δίκαιη και ισότιμη» προσέγγισή της.
Εξήγησε περαιτέρω ότι «οι εμπόλεμες χώρες, καθώς και άλλες χώρες που συμμετέχουν σε αυτές τις διαπραγματεύσεις, θεώρησαν την... προσήλωση της Τουρκίας στο διεθνές δίκαιο και τις υποχρεώσεις της βάσει του διεθνούς δικαίου από την αρχή πολύ αξιοσημείωτη».
Η Τουρκία θα συνεχίσει να συμβάλλει στην ειρήνη αξιοποιώντας τις δυνατότητές της και τον ενεργό ρόλο της στην περιφερειακή συνεργασία, δήλωσε ο Αλπάι.
Η Ιστορία διδάσκει και επαναλαμβάνεται
Στα παραπάνω χειμαρρώδη τουρκικά επιχειρήματα για την αναγκαιότητα συμμετοχής της Τουρκίας στην Ευρωπαϊκή άμυνα, υπενθυμίζουμε ιστορικά την στάση του "επιτήδειου ουδέτερου" που τηρεί ανέκαθεν η γειτονική χώρα σε "συμμαχικά θέματα", κινούμενη αποκλειστικά και μόνο για τον προσπορισμό δικών της ωφελημάτων.
Κλασσικό παράδειγμα αποτελεί η στάση της στον Β Παγκόσμιο πόλεμο όπου παίζοντας Βρετανούς και Γερμανούς παρέμεινε αμέτοχη μέχρι λίγο πριν το τέλος του,όταν οι σύμμαχοι έφτασαν έξω από το Βερολίνο.
Τότε κήρυξε τον πόλεμο κατά της Γερμανίας, μόνο και μόνο για να βρεθεί με το πλευρό των νικητών.
Όταν δε αντιλήφθηκε την απειλή από την τέως ΕΣΣΔ , με την έναρξη του "ψυχρού πολέμου", έτρεξε να μπεί στο ΝΑΤΟ πάλι για ίδιο όφελος.
Τέλος στον πόλεμο Ρωσίας-Ουκρανίας πάλι τήρησε ίσες αποστάσεις, μη μετέχοντας στις κυρώσεις κατά της Μόσχας, σε αντίθεση με όλες τις υπόλοιπες χώρες-μέλη του ΝΑΤΟ, ενώ παράλληλα συμμάχησε με Πούτιν και Χαμενεϊ-εχθρούς της Δύσης- για το θέμα της μεταπολεμικής Συρίας, στις συνόδους της Αστάνα.
Αλήθεια πιστεύει κανείς στις Βρυξέλλες ότι ο Ερντογάν θα στείλει έστω και έναν Τούρκο στρατιώτη να πολεμήσει για λογαριασμό της Ευρώπης κατά της Ρωσίας;- Μάλλον θα ονειρεύεται.