Σε εκδήλωση του ΓΕΕΘΑ την ημέρα των Εισοδίων της Θεοτόκου, επίσημη εορτή των Ενόπλων Δυνάμεων παρουσία 2000 στελεχών, είχαμε ανάμεσα σε άλλα δρώμενα και την εκδήλωση για την κυρά της Ρω, που αφορά την δράση μιας απλής γυναίκας που σήκωνε μόνη της την ελληνική σημαία επί 40 ολόκληρα χρόνια.
Η όλη αυτή πράξη αναφέρθηκε ως “ιδιαίτερα συγκινητική στιγμή της εκδήλωσης αποτέλεσε η ερμηνεία από την ηθοποιό κ. Φωτεινή Μπαξεβάνη του συγγραφικού έργου «Κυρά της Ρω», του βραβευμένου στην Ευρώπη και στις Η.Π.Α. πεζογράφου, θεατρικού συγγραφέα και σεναριογράφου κ. Γιάννη Σκαραγκά σε σκηνοθεσία του κ. Σταύρου Λίτινα, τιμώντας την μνήμη της Δέσποινας Αχλαδιώτου, ευρέως γνωστή ως Κυρά της Ρω”.
Μόνο που το μονόπρακτο της γνωστής ηθοποιού, περιείχε εκφράσεις και αναφορές που ουσιαστικά αλλοίωναν, παρά τιμούσαν την μνήμη της Κυράς της Ρω, που σήκωνε την σημαία μας για να μην διεκδικήσουν ποτέ οι Τούρκοι αυτό το ακριτικό νησάκι.
Η όλη θεατρική πράξη, σύμφωνα με αντιδράσεις στα κοινωνικά δίκτυα δεν ήταν αφιέρωμα στην δράση της Δέσποινας Αχλαδιώτη ( Κυρά της Ρω), αλλά ας μας επιτραπεί η έκφραση, θύμιζε απόσπασμα από την αλήστου μνήμης ελληνική ταινία “οι σφαίρες πέφτουν σαν χαλάζι”, η οποία το 1986 είχε ξεσηκώσει θύελλα διαμαρτυριών χιλιάδων Ελλήνων προς την ΕΡΤ για την αμφιβόλου ποιότητας περιεχόμενο της.
Παρουσία της στρατιωτικής ηγεσίας, πολιτικών, κά, το μονόπρακτο για την ζωή της Κυρά της Ρω, αναφέρθηκε σε καθημερινά περιστατικά της ζωής μια απλής γυναίκας, αγνοώντας το τεράστιο έργο της κ Αχλαδιώτη που ήταν εκτός όλων των άλλων και ηρωική μορφή της Αντίστασης κατά την περίοδο της κατοχής.
Ποια ήταν η Κυρά της Ρω πραγματικά και πως τιμήθηκε από το ελληνικό κράτος
Η Δέσποινα Αχλαδιώτου (Καστελλόριζο Μεγίστης, 1890-Ρόδος, 13 Μαίου 1982), που είναι ευρέως γνωστή ως Κυρά της Ρω, ήταν Ελληνίδα ηρωική μορφή της Αντίστασης κατά την περίοδο της κατοχής. Επί 40 χρόνια, από το 1943 ως το θάνατό της, ύψωνε την ελληνική σημαία στην ακριτική νησίδα της Ρω κάθε πρωί και τη κατέβαζε με τη δύση του ήλιου. Στη Ρω είχε εγκατασταθεί με τον άντρα της και την τυφλή μητέρα της από το 1924.
Η Δέσποινα Αχλαδιώτου είχε βραβευθεί από την Ακαδημία Αθηνλων (1975), το ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό, την Βουλήτων Ελλήνων, τον Δήμο Ρόδου, την Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος και άλλους φορείς.
Το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας είχε αποστείλει μάλιστα και ναυτικό άγημα με αντιπροσωπεία του Γεν στο Καστελόριζο όπου, στις 23 Νοεμβρίου 1974, είχε απονείμει μετάλλιο στην ίδια, για την πολεμική δράση την περίοδο 1941-1944, για «προσφερθείσες εθνικές υπηρεσίες της», όπως ανέφερε τότε η απόφαση του Υπουργού Άμυνας.
Η Δέσποινα Αχλαδιώτου απεβίωσε σε ηλικία 92 ετών, σε νοσοκομείο της Ρόδου, στις 13 Μαΐου του 1982.
Η κηδεία της είχε γίνει δημοσία δαπάνη στο Καστελόριζο, παρουσία του τότε υφυπουργού Άμυνας Αντώνη Δροσογιάννη, και η σορός της μεταφέρθηκε στην Ρω και ετάφη κάτω από τον ιστό στον οποίο ύψωνε την ελληνική σημαία για 40 χρόνια.
