Η αγωνία της Άγκυρας πλέον δεν κρύβεται και όλη η αλήθεια για το τι βιώνει το τουρκικό Επιτελείο, αντικατοπτρίζεται στο πρόσωπο του Ταγίπ Ερντογάν, που αναζητά διεθνώς μια στήριξη, αλλά οι ηγέτες τον παραπέμπουν στις «νόμιμες διαδικασίες».
Αυτό του συνέβη κατά τη διάρκεια της συνάντησης με τον Αμερικανό πρόεδρο Τζο Μπάϊντεν, όταν ο Ερντογάν αναφέρθηκε στην απόκτηση των αεροσκαφών F-16 Viper και στην αναβάθμιση μέρους του στόλου των τουρκικών αεροσκαφών.
Σημειώνουμε ότι με μια επιστολή – κόλαφο στην οποία ξεκαθαρίζεται η αντίθεση στην πώληση προηγμένων μαχητικών F-16 Block 70/72 στην Τουρκία, εστάλη στις 1 Νοεμβρίου από το Κογκρέσο των ΗΠΑ στον Αμερικανό υπουργό Εξωτερικών, Άντονι Μπλίνκεν. Η επιστολή αποτελεί, εκτός απροόπτου, ταφόπλακα στις ελπίδες Ερντογάν να καταφέρει να τα προμηθευθεί και μάλιστα συμψηφίζοντας τη δαπάνη με την οφειλή των ΗΠΑ, από την απομάκρυνση της Τουρκίας από το πρόγραμμα του μαχητικού πέμπτης γενιάς F-35 Lightning II.
Συνιστά δε σφοδρό πλήγμα κατά του Τούρκου προέδρου στο εσωτερικό της χώρας του, καθώς αυτός προσπάθησε να κεφαλαιοποιήσει πολιτικά τη συνάντηση με τον Αμερικανό πρόεδρο Τζο Μπάιντεν, αφήνοντας ανοικτό το ενδεχόμενο αλλαγής στάσης από την πλευρά των ΗΠΑ, τουλάχιστον στο θέμα των F-16, δηλώνοντας αισιόδοξος, παρότι η αναφορά του ομολόγου του ήταν εξαιρετικά σαφής.
Συνολικά 41 μέλη της Βουλής των Αντιπροσώπων των ΗΠΑ, έστειλαν επιστολή στον υπουργό Εξωτερικών, Άντονι Μπλίνκεν, με την οποία αντιτίθενται στην πώληση μαχητικών αεροσκαφών F-16 στην Τουρκία.
Η δικομματική επιστολή συντάχθηκε με πρωτοβουλία του Δημοκρατικού Αντιπροσώπου Chris Pappas, από το Νιου Χάμσαϊρ, και των συμπροέδρων του Hellenic Caucus, Γκας Μπιλιράκης, Ρεπουμπλικανός από τη Φλόριντα, και Carolyn Maloney, Δημοκρατικός από τη Νέα Υόρκη.
Κάτι παρόμοιο έπαθε ( Ερντογάν ) και με τον Εμμανουέλ Μακρόν, την στιγμή που το «411», δηλαδή το τέταρτο Ελληνικό Rafale F3R έχει περάσει στην Ελληνική κυριότητα. Το τουρκικό Επιτελείο έχει πάρει χαρτί και μολύβι, έχει χωρίσει στη μέση μια κόλλα Α4 και σημειώνει από τη μια πλευρά τις σημαντικές αλλαγές που έχει καταφέρει η Ελληνική κυβέρνηση και το υπουργείο Εθνικής Άμυνας, για την ενίσχυση της αμυντικής θωράκισης της Ελλάδας κι από την άλλη το που βαδίζουν οι τουρκικές Ένοπλες Δυνάμεις.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Κινήσεις χειρουργικής ακρίβειας! Χαφτάρ σε Ισραήλ: Στηρίξτε εμάς και τη συμμαχία κατά της Τουρκίας - Ο ρόλος της Ιερουσαλήμ
Και μπορεί οι τουρκικές δυνάμεις να παραμένουν ιδιαίτερα υπολογίσιμες, ωστόσο ο προσανατολισμός για την ενίσχυση των Ελληνικών δυνάμεων έχει θορυβήσει την Άγκυρα.
Παράλληλα οι προγενέστερες δημόσιες παραδοχές του Τούρκου προέδρου και του υπουργού άμυνας της γείτονος Χουλουσί Ακάρ, για το ναδίρ που βρίσκεται η τουρκική πολεμική αεροπορία, μαρτυρά την αγωνία που ζει το πολιτικοστρατιωτικό κατεστημένο της Τουρκίας.
Μια άλλη πραγματικότητα για την Τουρκία
Την ίδια στιγμή ο Ελληνικός προσανατολισμός, είναι να οργανωθεί βήμα προς βήμα η νέα Δομή Δυνάμεων αρχής γενομένης από αυτή την περίοδο.
Και στα τρία όπλα η δουλειά που γίνεται από τα Επιτελεία (ΓΕΣ- ΓΕΑ-ΓΕΝ) φέρνει τους καρπούς που επιθυμεί η Ελληνική πολιτεία, ώστε να υπάρχει διαθέσιμο το αποτρεπτικό τείχος των Ενόπλων Δυνάμεων.
Τα Rafale F3R, F-16 Viper, νέα «έξυπνα» όπλα για την Πολεμική Αεροπορία, η επικείμενη αναβάθμιση και των 38 F-16 Block 50 αλλά και η αναγέννηση της Τανάγρας, μετά το πρώτο μεγάλο στοίχημα που έβαλε ο Νίκος Παναγιωτόπουλος το οποίο έδωσε νέα ανάσα στα Mirage 2000-5 της 331 Μοίρας, συνθέτουν την εικόνα της μεγάλης αλλαγής. Αυτής που παρατηρούν και καταγράφουν οι σύμμαχοι και συμπεριλαμβάνουν τα Ελληνικά φτερά, σε μια από τις πλέον ισχυρές δυνάμεις στο δυτικό ημισφαίριο, με πλήρη επιχειρησιακή επάρκεια.
Στο «ξεχασμένο» για δεκαετίες Πολεμικό Ναυτικό, οι κινήσεις που έγιναν από την ηγεσία του, θυμίζουν έντονα μια πολύ δυναμική παρτίδα σκάκι με «διαβασμένους» παίκτες. Το πρώτο ματ ήρθε μετά από μεγάλο διάστημα, για να λυτρώσει το ναυτικό Επιτελείο με την επιλογή των Γαλλικών Belh@ra.
Ο ναυτικός αγώνας όμως δεν έχει τελειώσει ακόμα, διότι οι Ναύαρχοι έχουν μπροστά τους να διαπραγματευτούν για τις κορβέτες- πιθανά τις Gowind- αλλά και τις μεταχειρισμένες πλην πολύτιμες Ολλανδικές «Μ» ενώ μένει να φανεί και η διάθεση που υπάρχει για τις υφιστάμενες ΜΕΚΟ.
Με πλήρη ισχύ από τη μια, αλλά και με ιδιαίτερη προσοχή από την άλλη, το ναυτικό Επιτελείο συνεχίζει μαζί με τη Γενική Διεύθυνση Εξοπλισμών και Επενδύσεων τις διαπραγματευτικές του κινήσεις με τους Γάλλους. Και οι δυο πλευρές, θέλουν να προλάβουν ως το τέλος του χρόνου να έχουν συντάξει το κείμενο των συμβατικών υποχρεώσεων, ώστε να προχωρήσει επίσημα πλέον το θέμα των φρεγατών Belh@ra. Την ίδια στιγμή σε διπλανά «τραπέζια» παίζεται ένας πιο δυναμικός αγώνας στρατηγικής, που θυμίζει έντονα τους θαλάμους επιχειρήσεων κατά τη διάρκεια διαχείρισης κρίσεων, τότε δηλαδή που η ψυχραιμία αποτελεί τον οδηγό προς έναν νικηφόρο αγώνα.
Και βέβαια στο Πολεμικό Ναυτικό δεν τελειώνουν με αυτά, καθώς έχουν να «συμμαζέψουν» πολλά στον στόλο που αφέθηκε στην τύχη του, την οποία όμως όρισαν οι αξιωματικοί, υπαξιωματικοί και πολιτικό προσωπικό. Τα πλοία του στόλου, παλαιάς κοπής μεν αξιόμαχα δε, όπως απέδειξαν παρά τα προβλήματα κατά τον 5μηνο γενικό συναγερμό, απέναντι στις τουρκικές προκλήσεις διαρκείας.
Και μπορεί να μην υπάρχουν «επιθετικές ενέργειες», αλλά υπάρχει άσκηση πιέσεων κι από τις δυο πλευρές. Το μήλον της Έριδος αυτή τη φορά είναι οι «αστακοί» του Αρχιπελάγους, δηλαδή οι κορβέτες Gowind. Φυσικά υπάρχουν κι άλλες δυο Ευρωπαϊκές προτάσεις, εξίσου σημαντικές και καθόλου ευκαταφρόνητες, των Ιταλών και των Ολλανδών, πλην όμως οι συζητήσεις με τους Γάλλους – όπως είχε συμβεί στο παρελθόν με τις Belh@ra – είναι κατά τι προχωρημένες.
Είναι χαρακτηριστικό, ότι επιχειρησιακοί Αξιωματικοί που αναλύουν κάθε μέρα την κλιμάκωση των τουρκικών προκλήσεων, επαναλαμβάνουν ότι «η απειλή είναι εδώ»! Παράλληλα οι απαιτήσεις που υπάρχουν σε Εθνικό και Συμμαχικό επίπεδο, δεν επιτρέπουν στο ναυτικό Επιτελείο κανέναν εφησυχασμό προκειμένου ουδείς ν’ αμφισβητήσει τη διαχρονική ναυτική ισχύ της χώρας. Τόσο ο στόλος όσο και το ναυτικό Επιτελείο, έχουν ξεκαθαρίσει προς την πολιτική ηγεσία – η οποία έχει δείξει να το κατανοεί – πως το πρόβλημα μετά την χρόνια εγκατάλειψη του στόλου, δεν το λύνουν μόνο οι 3+1 Belh@ra & 3+1 κορβέτες, καθώς απαιτούνται χειροπιαστές, γρήγορες και σίγουρες λύσεις.
Αλλά και στον Στρατό Ξηράς τα πάνω κάτω φέρνει η προσθήκη των Ισραηλινών Spike N’ LOS που θα «κεντήσουν» απ’ άκρη σ’ άκρη την Ελληνοτουρκική μεθόριο (σ.σ. Spike θα έχουν και οι κανονιοφόροι και τα Σκάφη Ανορθόδοξου Πολέμου του ΠΝ). Αναβαθμίσεις των συστοιχιών MLRS, Spike και στα Apache Longbow, νέα οχήματα και αρκετά άλλα που μένει να περάσουν από την αρμόδια επιτροπή της Βουλής ώστε να λάβουν το πράσινο φως…
Αυτά όλα βλέπουν στην Τουρκία και ανησυχούν πως η δική τους ένδυα σε καίρια οπλικά συστήματα που αφορούν τη Συμμαχία, πριμοδοτούν τη νέα εποχή για τις Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις και τον ρόλο σταθερότητας που διαδραματίζουν ως ο πιο ισχυρός πυλώνας της Ελληνικής διπλωματίας.
