~ Ένας ασκητής που πολεμούνταν σφοδρά από τα δαιμόνια της πορνείας και της εσωτερικής κατακρίσεως, έλεγε το «Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησόν με» χιλιάδες φορές καθημερινώς.
Παρόλο αυτά όμως, ο εχθρός διάβολος δεν υποχωρούσε ούτε πόντο!
Μια μέρα τον φώτισε το Άγιο Πνεύμα και θυμήθηκε τα λόγια ενός συνασκητού του, που του είχε πει:
– Εάν δυσκολευτείς από τον δαιμονικό πόλεμο, εφάρμοσε έναν άλλον τρόπο προσευχής ανώτερο από το » ελέησόν με». Δοξολόγησε τον Χριστό και λέγε: «Κύριε Ιησού Χριστέ δόξα σοι!»…
Πράγματι το εφάρμοσε και ακούγοντας ο διάβολος το: "Κύριε Ιησού Χριστέ δόξα σοι" έγινε άφαντος!
Ο διάβολος την δέηση και την αίτηση, μπορεί να την υπομένει, μολονότι κατακαίγεται.
Την δοξολογία όμως και την ευχαριστία, που είναι η κόλασή του, δεν μπορεί να την υπομένει και αναγκάζεται να υποχωρήσει, έστω και ας είναι ο πιο αμαρτωλός όλων, εκείνος που δοξολογεί και ευχαριστεί τον Κύριο…
