Έχεις παρατηρήσει ότι όταν είσαι πιεσμένος, στεναχωρημένος ή εξαντλημένος, στρέφεσαι ενστικτωδώς σε συγκεκριμένα φαγητά; Όχι τυχαία. Το σώμα σου ξέρει – και ψάχνει παρηγοριά, έστω και σε μια κουταλιά από παγωτό ή μια φέτα ψωμί με βούτυρο.
Πολλές τροφές έχουν την ικανότητα να ηρεμούν το νευρικό μας σύστημα, να μειώνουν τα επίπεδα στρες και να μας προσφέρουν αυτό το γνώριμο «καλά είμαι τώρα» που δύσκολα εξηγείται αλλά όλοι το νιώθουμε.
Οι τροφές που μας ηρεμούν χωρίς να το ξέρουμε – Τι τρώει το σώμα όταν ψάχνει… παρηγοριά
1. Υδατάνθρακες = Παρηγοριά (αλλά όχι πάντα junk)
Όταν το σώμα σου ζητά υδατάνθρακες, ψάχνει σεροτονίνη – τη “νευροδιαβιβαστή της χαράς”.
Το πρόβλημα δεν είναι οι υδατάνθρακες. Το πρόβλημα είναι όταν τους βρίσκουμε μόνο σε επεξεργασμένες τροφές.
Ιδανικές “παρηγορητικές” επιλογές:
Ζεστό ρύζι ή πατάτα (ειδικά με λίγο ελαιόλαδο)
Βρώμη με μέλι ή μπανάνα
Φρυγανιά με φυστικοβούτυρο
2. Σοκολάτα: το φάρμακο της στιγμής
Η σοκολάτα – ειδικά η μαύρη – περιέχει φαινυλαιθυλαμίνη, μαγνήσιο και καφεΐνη σε μικροποσότητες.
Το αποτέλεσμα; Ένα ήπιο “boost” διάθεσης και μια αίσθηση “θαλπωρής”.
Μην την “κόβεις” τελείως αν σε ηρεμεί. Απλώς μάθε πότε και πόση.
3. Τυρί και πλήρη γαλακτοκομικά: ηρεμιστικά με μνήμη
Πολλοί νιώθουμε καλύτερα όταν φάμε κάτι “κρεμώδες”. Το γάλα, το γιαούρτι, το τυρί ενεργοποιούν γευστικές και συναισθηματικές μνήμες. Είναι comfort food με νοσταλγία.
Περιέχουν τρυπτοφάνη, που βοηθά στην παραγωγή σεροτονίνης.
4. Ξηροί καρποί & σπόροι: μικρές δόσεις γαλήνης
Πλούσιοι σε μαγνήσιο, καλά λιπαρά και φυτικές πρωτεΐνες, οι ξηροί καρποί:
Ρυθμίζουν τη διάθεση
Σταθεροποιούν τα επίπεδα σακχάρου
Μειώνουν την ένταση
Ιδανικά: καρύδια, αμύγδαλα, ηλιόσποροι, λιναρόσπορος
5. Τσάι και αφεψήματα: ηρεμία στο φλιτζάνι
Δεν είναι μόνο η καφεΐνη ή η έλλειψή της. Είναι και η τελετουργία του ζεστού φλιτζανιού. Βάλ’ το σε κούπα, κάτσε σε γωνιά, και άσε την ήρεμη ρουτίνα να σε χαλαρώσει.
Χαμομήλι: αντιστρεσογόνο
Πράσινο τσάι: ήπια ενεργοποίηση χωρίς νευρικότητα
Λουΐζα ή μέντα: ιδανικά για ένταση ή φούσκωμα

Το σώμα μας δεν ζητά πάντα φαγητό από πείνα. Μερικές φορές, ζητά αγκαλιά. Αν μάθεις να διακρίνεις αυτό που πραγματικά χρειάζεσαι, μπορείς να χρησιμοποιήσεις τη διατροφή όχι ως «πνίξιμο» συναισθημάτων αλλά ως εργαλείο ηρεμίας και υποστήριξης.
Δεν χρειάζεται να φας «σωστά». Χρειάζεται να φας συνειδητά.